ยุคสวยงาม
| ยุคสวยงาม | |||
|---|---|---|---|
| 1871/80 – 1914 | |||
 | |||
| รวมถึง | |||
| ผู้นำ | ปาทริส เดอ มัก มาอง, ฌูล เกรวี, ฌูล แฟรี, ซาดี การ์โน, Georges Boulanger, แรมง ปวงกาเร | ||
| |||
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของ |
|---|
| ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส |
 |
| หัวเรื่อง |
| เส้นเวลา |
 สถานีย่อยประเทศฝรั่งเศส |
ยุคสวยงาม (ฝรั่งเศส: Belle Époque หรือ La Belle Époque, ออกเสียง: [bɛlepɔk]) เป็นศัพท์ที่ใช้เรียกยุคสมัยของประวัติศาสตร์ฝรั่งเศสและยุโรป มักอยู่ในช่วง ค.ศ. 1871–80 จนถึงจุดเริ่มต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่งใน ค.ศ. 1914 ตรงกับสมัยสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 ซึ่งเป็นยุคที่มีความเป็นสุทรรศนนิยม, สันติภาพในระดับภูมิภาค, ความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจ, การขยายอาณานิคม และนวัตกรรมทางเทคโนโลยี วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรม
ยุคสวยงามเป็นคำจัดกัดความที่เกิดขึ้นภายหลัง โดยถือเป็น"ยุคทอง"ของยุโรปภาคพื้นทวีป ซึ่งตรงข้ามกับความน่ากลัวของสงครามนโปเลียนและสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ยุคสวยงามเป็นยุคสมัยที่นักประวัติศาสตร์ R. R. Palmer ได้กล่าวว่า: "อารยธรรมยุโรปบรรลุอำนาจสูงสุดในการเมืองโลก และได้ทุ่มเทขยายอิทธิพลแก่ผู้คนนอกทวีปยุโรปด้วย"[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Palmer, Robert Roswell (20 September 2013). A history of Europe in the modern world. Colton, Joel, Kramer, Lloyd S. (11th ed.). New York, NY. ISBN 978-0076632855. OCLC 882719311.