ควร์ท ฟ็อน ชไลเชอร์
ควร์ท ฟ็อน ชไลเชอร์ | |
---|---|
Kurt von Schleicher | |
พลเอก ฟอน ชไลเชอร์ ในปีค.ศ. 1932 | |
นายกรัฐมนตรีเยอรมนี | |
ดำรงตำแหน่ง 3 ธันวาคม 1932 – 28 มกราคม 1933 | |
ประธานาธิบดี | เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค |
ก่อนหน้า | ฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน |
ถัดไป | อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ |
ข้าหลวงแห่งปรัสเซีย | |
ดำรงตำแหน่ง 3 ธันวาคม 1932 – 28 มกราคม 1933 | |
ก่อนหน้า | ฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน |
ถัดไป | ฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน |
รัฐมนตรีกระทรวงไรชส์แวร์ | |
ดำรงตำแหน่ง 1 มิถุนายน 1932 – 28 มกราคม 1933 | |
ประธานาธิบดี | เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค |
หัวหน้ารัฐบาล | ฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน (1932) ตัวเอง (1932–1933) |
ก่อนหน้า | วิลเฮ็ล์ม เกรอเนอร์ |
ถัดไป | แวร์เนอร์ ฟ็อน บล็อมแบร์ค |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ควร์ท แฟร์ดีนันท์ ฟรีดริช แฮร์มัน ฟ็อน ชไลเชอร์ 7 เมษายน ค.ศ. 1882 บรันเดินบวร์คอันแดร์ฮาเฟิล, จักรวรรดิเยอรมัน |
เสียชีวิต | 30 มิถุนายน ค.ศ. 1934 พ็อทซ์ดัม-บาเบิลส์แบร์ค, นาซีเยอรมนี | (52 ปี)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
รับใช้ | จักรวรรดิเยอรมัน สาธารณรัฐไวมาร์ |
สังกัด | กองทัพบกจักรวรรดิเยอรมัน ไรชส์แฮร์ |
ประจำการ | ค.ศ. 1900–1932 |
ยศ | พลเอกทหารราบ |
ผ่านศึก | สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง |
ควร์ท แฟร์ดีนันท์ ฟรีดริช แฮร์มัน ฟ็อน ชไลเชอร์ (เยอรมัน: Kurt Ferdinand Friedrich Hermann von Schleicher) เป็นนายพลชาวเยอรมันและนายกรัฐมนตรีคนสุดท้ายในช่วงสาธารณรัฐไวมาร์ คู่แข่งทางอำนาจของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ ชไลเชอร์ถูกลอบสังหารโดยพวกเอ็สเอ็สของฮิตเลอร์ในช่วงคืนมีดยาวใน ค.ศ. 1934
ชไลเชอร์เกิดในครอบครัวตระกูลทหารในบรันเดินบวร์คอันแดร์ฮาเฟิล เมื่อวันที่ 7 เมษายน ค.ศ. 1882 ได้เข้าร่วมกองทัพปรัสเซียในฐานะนายทหารยศร้อยโท ใน ค.ศ. 1900 เขาเติบโตกลายเป็นเจ้าหน้าที่นายทหารฝ่ายเสนาธิการในทบวงรถไฟของคณะเสนาธิการใหญ่เยอรมันและทำหน้าที่ในคณะเสนาธิการแห่งกองบัญชาการกองทัพสูงสุดในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ชไลเซอร์ได้ทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานระหว่างกองทัพบกและสาธารณรัฐไวมาร์ที่เพิ่งก่อตั้งใหม่ ๆ ในช่วงการปฏิวัติเยอรมัน ค.ศ. 1918–1919 ชไลเซอร์มีบทบาทที่สำคัญในความพยายามของไรชส์แวร์เพื่อหลีกเลียงข้อจำกัดของสนธิสัญญาแวร์ซาย ชไลเซอร์ได้เถลิงอำนาจในตำแหน่งหัวหน้าของกระทรวงกองทัพแห่งไรชส์แวร์และที่ปรึกษาคนสนิทใกล้ชิดของประธานาธิบดี เพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค ตั้งแต่ ค.ศ. 1926 เป็นต้นมา ภายหลังจากการแต่งตั้งวิลเฮ็ล์ม เกรอเนอร์ ที่ปรึกษาของเขา ให้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไรชส์แวร์ ใน ค.ศ. 1928 ชไลเชอร์กลายเป็นหัวหน้าของสำนักงานกิจการรัฐมนตรี (Ministeramt) ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไรชส์แวร์ ใน ค.ศ. 1929 ใน ค.ศ. 1930 เขามีบทบาทที่สำคัญในการโค่นล้มรัฐบาลแฮร์มัน มึลเลอร์ และแต่งตั้งให้ไฮน์ริช บรือนิง ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรี เขาได้เข้าสมัครเป็นทหารหน่วยเอ็สอาของพรรคนาซีในฐานะกองกำลังสนับสนุนสำหรับไรชส์แวร์ ตั้งแต่ ค.ศ. 1931 เป็นต้นมา
เริ่มต้นใน ค.ศ. 1932 ชไลเชอร์ได้ดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไรชส์แวร์ในคณะรัฐบาลของฟรันทซ์ ฟ็อน พาเพิน ชไลเซอร์ได้จัดระเบียบของความล่มจมของพาเพินและสืบทอดตำแหน่งต่อในฐานะนายกรัฐมนตรีในวันที่ 3 ธันวาคม ในช่วงระยะเวลาอันสั้นของเขา ชไลเชอร์ได้เจรจากับเกรกอร์ ชตรัสเซอร์ในความเป็นไปได้ที่จะแยกตัวออกจากพรรคนาซี แต่แผนการของพวกเขาล้มเหลว ชไลเชอร์ได้พยายามที่จะให้ฮิตเลอร์ "เชื่อฟัง" ในการให้ความร่วมมือกับรัฐบาลของเขา ด้วยการข่มขู่ด้วยพันธมิตรพรรคการเมืองต่อต้านนาซี ที่เรียกว่า เควร์ฟรอนต์ ("แนวร่วมขวาง") ฮิตเลอร์ได้ปฏิเสธที่จะละทิ้งการอ้างสิทธิ์ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและแผนของชไลเชอร์ก็ล้มเหลว ชไลเชอร์ได้เสนอให้ประธานาธิบดีฮินเดินบวร์คทำการแบ่งแยกรัฐสภาไรชส์ทาคและปกครองแบบระบอบเผด็จการโดยพฤตินัย แนวทางของการปฏิบัตินี้ได้ถูกฮินเดินบวร์คปฏิเสธ
เมื่อวันที่ 28 มกราคม ค.ศ. 1933 การเผชิญหน้ากับความอ่อนแอทางการเมืองและสุขภาพที่ย่ำแย่ ชไลเชอร์ได้ลาออกและแนะนำให้แต่งตั้งอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ขึ้นตำแหน่งแทนเขา ชไลเชอร์ได้พยายามที่จะกลับเข้าสู่การเมืองอีกครั้งโดยใช้ประโยชน์จากความแตกแยกระหว่างแอ็นสท์ เริห์มและฮิตเลอร์ แต่ในวัน��ี่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1934 เขาและเอลิซาเบธ ภรรยาของเขาได้ถูกลอบสังหารตามคำสั่งของฮิตเลอร์ในช่วงคืนมีดยาว[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ พายัพ โรจนวิภาค. ยุคทมิฬ. นนทบุรี : ศรีปัญญา, 2554. 216 หน้า. หน้า 44. ISBN 978-616-7146-22-5
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ควร์ท ฟ็อน ชไลเชอร์