หก
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | หก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hòk |
ราชบัณฑิตยสภา | hok | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hok̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
แก้ไข60 | ||
← 5 | ๖ 6 |
7 → |
---|---|---|
เชิงการนับ: หก เชิงอันดับที่: ที่หก ตัวคูณ: หกเท่า เชิงรวบรวม: ครึ่งโหล |
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *xrokᴰ¹ˢ, จากภาษาไทดั้งเดิม *krokᴰ, จากภาษาจีนเก่า 六 (OC *ruɡ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩫ᩠ᨠ (ห็ก), ภาษาลาว ຫົກ (ห็ก), ภาษาไทลื้อ ᦷᦠᧅ (โหก), ภาษาไทดำ ꪶꪬꪀ (โหก), ภาษาไทใหญ่ ႁူၵ်း (หู๊ก), ภาษาไทใต้คง ᥞᥨᥐᥱ (โห่ก), ภาษาอาหม 𑜍𑜤𑜀𑜫 (รุก์), ภาษาปู้อี rogt, ภาษาจ้วง roek หรือ loeg, ภาษาจ้วงแบบหนง choak
เลข
แก้ไขหก
คำพ้องความ
แก้ไข- ดูที่ อรรถาภิธาน:หก
คำนาม
แก้ไขหก
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขจำนวน 6
|
รากศัพท์ 2
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫົກ (ห็ก)
คำกริยา
แก้ไขหก (คำอาการนาม การหก)
- อาการที่ส่วนเบื้องสูงของร่างกาย ของภาชนะ หรือของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเอียงลง เทลง ในทันใดจากที่เดิม
- หกต่ำหกสูง
- น้ำหก
- ข้าวหก
- โดยปริยายเรียกอาการเช่นนั้น
- กระดานหก
ลูกคำ
แก้ไขรากศัพท์ 3
แก้ไขคำนาม
แก้ไขหก
- ชื่อนกปากขอขนาดเล็ก ในวงศ์ Psittacidae ปากหนา หัวโต ตัวสีเขียว หางสั้น อยู่รวมกันเป็นฝูง ทำรังตามโพรงไม้ มักเกาะห้อยหัวลง กินผลไม้และเมล็ดพืช ในประเทศไทยมี 3 ชนิด คือ หกใหญ่ [Psittinus cyanurus (Forster)] หกเล็กปากแดง [Loriculus vernalis (Sparrman)] และหกเล็กปากดำ [L. galgulus (Linn.)]
- นกต่าง ๆ ทั่วไป
- อันเป็นต้นว่า คนอีกแพะแลหมูหมาเป็ดไก่ทั้งห่านนกหกปลาเนื้อฝูงสัตว์ทั้งหลาย(จารึกวัดศรีชุม)