จักรพรรดิซูซากุ
จักรพรรดิซูซากุ (ญี่ปุ่น: 朱雀天皇; โรมาจิ: Suzaku-tennō; 7 กันยายน ค.ศ. 921 – 6 กันยายน ค.ศ. 952) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 61[1]ตามที่ได้จัดเรียงไว้ในลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2]
| |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 16 ตุลาคม ค.ศ. 930 – 23 พฤษภาคม ค.ศ. 946 | ||||
ราชาภิเษก | 14 ธันวาคม ค.ศ. 930 | ||||
ก่อนหน้า | ไดโงะ | ||||
ถัดไป | มูรากามิ | ||||
ประสูติ | 7 กันยายน ค.ศ. 921 เฮอังเกียว (เกียวโต) | ||||
สวรรคต | 6 กันยายน ค.ศ. 952 เฮอังเกียว (เกียวโต) | (30 ปี)||||
ฝังพระศพ | ไดโงะ โนะ มิซาซางิ (醍醐陵; เกียวโต) | ||||
พระราชบุตร | จักรพรรดินีมาซาโกะ | ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิไดโงะ | ||||
พระราชมารดา | ฟูจิวาระ โนะ อนชิ |
รัชสมัยซูซากุอยู่ในช่วง ค.ศ. 930 ถึง 946[3]
พระราชประวัติ
แก้ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ซูซากุมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ)[4] เป็น ฮิโรอากิระ-ชินโน[5] และยังรู้จักในอีกพระนามว่า ยูตาอากิระ-ชินโน (ญี่ปุ่น: 寛明親王; โรมาจิ: Yutaakira-shinnō)[6]
ฮิโรอากิระ-ชินโนเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 11 ในจักรพรรดิไดโงะกับสมเด็จพระจักรพรรดินีอนชิ ธิดาในฟูจิวาระ โนะ โมตตสึเนะ ผู้สำเร็จราชการและเสนาบดีผู้ยิ่งใหญ่ในสภาแห่งรัฐ[7]
เมื่อจักรพรรดิไดโงะ พระราชบิดาได้สละราชบัลลังก์ในวันที่ 22 เดือน 9 ปี เอ็นโช ที่ 8 ตรงกับวันที่ 16 ตุลาคม ค.ศ. 930 เจ้าชายฮิโรอากิระพระราชโอรสองค์ที่ 11 พระชนมายุเพียง 7 พรรษาจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิซูซากุ โดยได้มีการประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกเมื่อวันที่ 22 เดือน 11 ปี เอ็นโช ที่ 8 ตรงกับวันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 930
จักรพรรดิซูซากุได้สละราชบัลลังก์เมื่อวันที่ 13 เดือน 4 ปี เท็งเงียว ที่ 2 ตรงกับวันที่ 16 พฤษภาคม ค.ศ. 946 ให้กับเจ้าชายนาริอากิระ พระอนุชาต่างพระราชมารดา ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิมุระกะมิ หลังจากครองสิริราชสมบัติได้ 15 ปี
ซูซากุมีจักรพรรดินีหรือพระมเหสี 2 พระ��งค์ และพระราชธิดาเพียงองค์เดียว[8]
รัชสมัยของซูซากุ
แก้ปีในรัชสมัยซูซากุมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราชหรือเน็งโง[9]
พระราชพงศาวลี
แก้พงศาวลีของจักรพรรดิซูซากุ[10] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
แก้- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 朱雀天皇 (61)
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 69–70.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 134–139; Brown, Delmer. (1879). Gukanshō, pp. 294–295; Varley, H. Paul (1980) Jinnō Shōtōki, pp. 181–183.
- ↑ Brown, p. 264; before Emperor Jomei, the personal names of the emperors were very long, and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ Titsingh, p. 134; Varley, p. 181.
- ↑ Brown, p. 294.
- ↑ Varley, p. 181.
- ↑ Brown, p. 295
- ↑ Titsingh, p. 134.
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). April 30, 2010. สืบค้นเมื่อ February 14, 2018.
ข้อมูล
แก้- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842