Eleanor od Akvitanije

Eleonora
Vojvotkinja Akvitanije
Vladavina	9. april 1137-1. april 1204
Prethodnik	Vilim X
Nasljednik	Ivan
Kraljica Francuske
Krunidba	25. decembar 1137.
Kraljica Engleske
Krunidba	19. decembar 1154.
Supružnik	Luj VII, kralj Francuske Henrik II, kralj Engleske
Djeca	Marija od Francuske Alisa od Francuske Vilim IX, grof Poitiersa Henrik Mlađi, kralj Engleske Matilda od Engleske Rikard I, kralj Engleske Gotfrid II, vojvoda Bretanje Eleonora od Engleske Ivana od Engleske Ivan, kralj Engleske
Dinastija	Ramnulfidi
Otac	Vilim X, vojvoda Akvitanije
Majka	Enora od Châttelleraulta
Rođenje	1122.
Smrt	1. april 1204.

Eleonora (1122-1. april 1204), vojvotkinja Akvitanije, je vladala Akvitanijom i bila jedna od najmoćnijih i najutjecajnijih žena svoga vremena. Pored toga što je bila suo iure vojvotkinja Akvitanije, brakovima je bila i kraljica Francuske i Engleske.

Bila je kćerka akvitanskog vojvode Vilima X i Enore od Châttelleraulta. Ime je dobila po majci i prvi je nosilac imena Eleonora (koje znači "druga Enora"). Naslijedila je oca s petnaest godina kao vojvotkinja Akvitanije i grofica Poitiersa.

Tri mjeseca po dolasku na akvitansko prijestolje vojvotkinja Eleonora se udala za francuskog kralja Luja VII, sina i savladara svog zakonskog staratelja, Luja VI. Luj VII je time postao iure uxoris vojvoda Akvitanije. Tokom svog prvog braka učestvovala je u Drugom križarskom ratu kao vođa akvitanskih trupa. Po povratku iz križarskog rata Eleonora i Luj su odlučili zatražiti poništitenje svog nesretnog braka. Razlike između njih su bile nepremostive, a u braku su bile rođene samo dvije kćerke, pa je poništen na osnovu prebliskog srodstva muža i žene.

Godine 1152. udala se za normanskog vojvodu Henrika II, koji joj je bio još bliži rođak od prvog muža. Time je dobila novog savladara. Dvije godine kasnije on je naslijedio englesku krunu. U sljedećih trinaest godina rodila mu je osmero djece. Tri od njihovih pet sinova postali su kraljevi Engleske. Međutim, i ovaj brak je ubrzo postao nesretan. Pošto je podržavala pobune njihovih sinova protiv njega, Henrik je Eleonoru držao u kućnom pritvoru od 1173. do svoje smrti 1189. godine.

Po muževoj smrti oslobodio ju je njen sin, Rikard I, koji je vladao Akvitanijom zajedno s njom. Kraljica Eleonora je upravljala Engleskom kao regent dok se njen sin borio u Trećem križarskom ratu. Nadživjela ga je i posljednje godine svoje vladavine u Akvitaniji provela je vladajući zajedno s najmlađim sinom, Ivanom. Do smrti je nadživjela svu svoju djecu osim Ivana i Eleonore.

Eleanor od Akvitanije na Wikimedijinoj ostavi