Drugi makedonski rat
| Drugi makedonski rat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dio makedonskih ratova | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Zaraćene strane | |||||||
| Rimska Republika Pergam Rodos |
Makedonija | ||||||
| Komandanti | |||||||
| Titus Flamininus | Filip V Makedonski | ||||||
Drugi makedonski rat (200. pne.—196. pne.) je rat između Makedonije i Rima u savezu sa Pergamom i Rodosom. Makedonce je predvodio kralj Filip V Makedonski.
Filip V Makedonski se davno interesovao za grčke polise, da ih stavi pod svoju kontrolu. Međutim dok su polisi u savezu sa Rimom Filip V Makedonski ne sme da ih napadne. Umesto toga počeo se širiti delovima Ilirije. Rim je zapretio ratom ako ne prestane sa osvajanjima Ilirije. Pod pretnjom Filip V Makedonski povlači svoje snage.
Makedonija ponovo počinje da se širi na sporne teritorije, koje grčki gradovi-državice smatraju svojima. Te državice pozivaju Rim u pomoć. Rim uručuje Filipu V Makedonskom ultimatum u kome zahteva da se uvede rimska uprava u Maledoniji. Time bi Makedonija postala rimska provincija. Filip V je to odbio, pa je započeo Drugi makedonski rat. Drugi makedonski rat izbija u osnovi zbog toga jer je Rim smatrao da je Makedonija potencijalni saveznik Seleukidskog carstva, koje je bilo najveća sila Istoka.
Tit Kvinkcije Flaminin je predvodio rimsku vojsku u Makedoniji protiv Filipa V Makedonskog. Rimskoj vojsci su pomagali saveznici iz Etolskog saveza. Tit Kvinkcije Flaminin je imao oko 33.000 vojnika, a Filip V je imao oko 22.000 vojnika. Rimska vojska je krenula iz Tebe da se sukobi sa Makedoncima, koji su bili u Larisi. Prvi manji sukob je bio sukob konjica, koji je završen makedonskim porazom. Obe vojske su onda krenule u potragu za hranom po velikom nevremenu.
Ujutro je bila velika magla, a makedonska vojska je bila podosta dezorijentisana. Flaminin šalje konjicu, koja se sukobljava sa Makedoncima i uspeva naći makedonski logor. Dodatna rimska pojačanja prisiljavaju Makedonce da se povuku uz brdo. Komadant Filipovih plaćenika uspeva da otera Rimljane sa brda. Kad je Filip V Makedonski čuo da se Rimljani povlače u neredu, odlučuje da pokrene makedonsku vojsku u polje ispod brda.
Tit Kvinkcije Flaminin predvodi levo krilo lake pešadije. To krilo se suočava sa falangom, koja je bila makedonsko desno krilo. Falanga se pokazala beskorisnom protiv rimskih legija, koje nisu imale tako čvrstu organizaciju. Falanga je u prvom napadu bila uspešna, ali je odbijena. Filip prerazmešta svoju vojsku, tako da je linija duplo dublja, a postavlja konjicu i laku pešadiju desno.
Makedonsko desno krilo je bilo na višem terenu od Rimljana i zato su u početku bili uspešniji. Levo makedonsko krilo je bilo neorganizovano, tako da Rimljani sa slonovima uspevaju da rasteraju makedonsko levo krilo. Posle toga napadaju makedonsko desno krilo odotraga. Pošto su bili u falangi, Makedonci ne mogu brzo okrenuti svoju borbenu formaciju zbog toga su stradali. Ubijeno je oko 8.000 Makedonaca, a 5.000 zarobljeno.
Taj teški poraz označava prelaz vlasti sa naslednika Aleksandra Makedonskog na Rim. Pokazuje se da je falanga zastarela borbena formacija. Srećom po Grke, Tit Kvinkcije Flaminin je bio umeren čovek i obožavatelj grčke kulture. Mirovni uslovi su:
- Filip V Makedonski je trebao predati flotu i većinu vojske
- zadržava kraljevstvo, postaje rimski saveznik kao tampon zona između Grčke i Ilirije
- Makedonija plaća ratnu štetu od 1.000 talenata (oko 25 tona zlata)
Bio je pošteđen težih mirovnih uslova. Iako je formalno proglasio grčke gradove slobodnim Tit Kvinkcije Flaminin je postavio rimske garnizone u Korint i Halkis. Sloboda koju su obećavali Rimljani bila je iluzija. Svi gradovi sem Rodosa uključeni su u novi savez kontroliran od Rima, a demokratije su zamenjene aristokratskim vladama u savezu sa Rimom. Time većina Grčke van Makedonije postaje ustvari 196. pne. rimski protektorat.
