Azot-pentoksid
(Preusmjereno sa stranice Azot (V)-oksid)
Azot-pentoksid je oksid azota hemijske formule N2O5, gde je oksidacioni broj azota +5.
Nitril nitrat | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Azot (V)-oksid | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 10102-03-1 | ||
PubChem[1][2] | 66242 | ||
ChemSpider[3] | 59627 | ||
MeSH | |||
ChEBI | 29802 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | N2O5 | ||
Molarna masa | 108.01 g/mol | ||
Agregatno stanje | bela čvrsta supstanca | ||
Gustina | 2.05 g/cm3, osnovno | ||
Tačka ključanja |
32.4 °C sublimira | ||
Rastvorljivost u vodi | reaguje dajući azotnu kiselinu | ||
Struktura | |||
Oblik molekula (orbitale i hibridizacija) | planarni, C2v (aproksimativno D2h) N–O–N ≈ 180º | ||
Termohemija | |||
Standardna entalpija stvaranja jedinjenja ΔfH |
−43.1 kJ/mol (s) +11.3 kJ/mol (g) | ||
Standardna molarna entropija S |
178.2 J K−1 mol−1 (s) 355.6 J K−1 mol−1 (g) | ||
Opasnost | |||
EU-indeks | Nije na listi | ||
Opasnost u toku rada | jak oksidant, stvara jaku kiselinu u kontaktu sa vodom | ||
NFPA 704 | |||
Tačka paljenja | ne gori | ||
Srodna jedinjenja | |||
Srodna jedinjenja- azotni oksidi |
N2O NO N2O3 NO2 N2O4 | ||
Сродна једињења | Azotna kiselina | ||
| |||
Infobox references |
Dobijanje
urediMože se dobiti na više načina[4]:
1. dejstvom azotne kiseline na oksid fosfora:
2. dejstvom hlora na suv srebro-nitrat:
3. dejstvom ozona na azot-peroksid:
Osobine
urediOvo je bela kristalna supstanca koja pod običnim pritiskom sublimuje, ne topeći se, a iznad tačke ključanja se raspada. Ukoliko se brzo zagreva, doći će do eksplozije[4][5][6]:
Azot-pentoksid je anhidrid azotne kiseline[4]:
Osobina | Vrednost |
---|---|
Particioni koeficijent[7] (ALogP) | 4,2 |
Rastvorljivost[8] (logS, log(mol/L)) | -2,9 |
Polarna površina[9] (PSA, Å2) | 100,9 |
Izvori
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Parkes, G. D. & Fil, D. 1973. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga. Beograd.
- ↑ Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. 0-8493-0487-3.
- ↑ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0-911910-13-1.
- ↑ Ghose, A.K., Viswanadhan V.N., and Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A 102: 3762-3772. DOI:10.1021/jp980230o.
- ↑ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE. (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488-1493. DOI:10.1021/ci000392t. PMID 11749573.
- ↑ Ertl P., Rohde B., Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714-3717. DOI:10.1021/jm000942e. PMID 11020286.
Literatura
uredi- Holleman A. F., Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st edition izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.
- Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.