Перейти к содержанию

ҡыҙ

Материал из Викисловаря

Башкирский

[править]

Морфологические и синтаксические свойства

[править]
падеж ед. ч. мн. ч.
Им. ҡыҙ ҡыҙҙар
Прит. ҡыҙҙың ҡыҙҙарҙың
Д. ҡыҙға ҡыҙҙарға
В. ҡыҙҙы ҡыҙҙарҙы
М. ҡыҙҙа ҡыҙҙарҙа
Исх. ҡыҙҙан ҡыҙҙарҙан

ҡыҙ

Существительное.

корень: -ҡыҙ-

Произношение

[править]

Семантические свойства

[править]
Ике ҡыҙ [1]

Значение

[править]
  1. девочка ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
  2. девушка; дева ◆ Ҡарт ҡыҙ — старая дева.
  3. дочь ◆ Бәләкәс ҡыҙым ошоғаса ҡыҙылса менән дә, сәсәк менән дә ауырыманы. — Моя младшая дочь до сих пор не болела ни корью, ни оспой. Зайнаб Биишева.

Синонимы

[править]
  1. ?
  2. ?
  3. ?

Антонимы

[править]
  1. по полу: малай; по возрасту: ҡатын
  2. по полу: егет; по возрасту: ҡатын; ҡарсыҡ, әбей
  3. по полу: ул; по родственным отношениям: әсә, инәй, әсәй; ата, атай

Гиперонимы

[править]
  1. бала
  2. ҡатын, ҡатын-ҡыҙ; кеше
  3. туған, ҡәрҙәш

Гипонимы

[править]
  1. ?
  2. ?
  3. ?

Родственные слова

[править]
Ближайшее родство

Этимология

[править]

От пратюркск. *kɨ̄ŕ «девушка; женщина», от которой в числе прочего произошли: др.- тюрк. qïz, азерб. qız (гыз; قیز), башк. ҡыҙ, гагаузск. kız, казахск. қыз, каракалп. qız, караимск. кыз, карач.-балк., кумыкск. къыз, кирг. кыз, кр.-тат. qız, ногайск. кыз, османск. قیز (qïz), тат. кыз, тофалар. ӄыс, тувинск. кыс, тур. kız, туркм. gyz, узб. qiz (қиз), уйгурск. قىز (qiz), урумск. хыз, хакас. хыс, шорск. қыс, чувашск. хӗр, южн.-алтайск. кыс, долганск., якутск. кыыс.

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

[править]

Библиография

[править]
  • Древнетюркский словарь под ред. В. М. Наделяева, Д. М. Насилова и др. Ленинград: Наука, 1969. стр. 449.