Przejdź do zawartości

śrutowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śrutowy (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany ze śrutem, dotyczący śrutu
(1.2) wykorzystujący śrut, przeznaczony na śrut
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Broń kombinowana ma lufy śrutowe i kulowe[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) broń / strzelba śrutowa • lufa śrutowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śrut mrz, śruta ż, śrutownik mrz, śrutowanie n, śrucik mrz
czas. śrutować ndk., ześrutować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. śrut + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Godlewski, Vademecum myśliwego, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.