fasola
fasola (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Phaseolus L.[1], roślina uprawna z rodziny bobowatych; zob. też fasola w Wikipedii
- (1.2) spoż. kulin. nasiona lub całe strąki fasoli (1.1); t. potrawa z nich przyrządzona
- (1.3) środ. uczn. i przestępcze człowiek nieporadny[2]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fasola fasole dopełniacz fasoli fasoli celownik fasoli fasolom biernik fasolę fasole narzędnik fasolą fasolami miejscownik fasoli fasolach wołacz fasolo fasole
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) strąki / nasiona fasoli • fasola karłowa • fasola szparagowa • fasola zwykła • hodować / uprawiać / siać / sadzić / pielić / podpierać / pielęgnować / zrywać fasolę • fasola wschodzi / kiełkuje / rośnie / wspina się / pnie się / kwitnie / owocuje / dojrzewa / usycha / zamiera / więdnie • uprawa fasoli • odmiana fasoli • choroba fasoli • szkodniki fasoli • korzeń / pęd / liść / łodyga / kwiat / strąk / nasiono / ziarno fasoli • fasola ozdobna • rządek / grządka / zagon / pole fasoli
- (1.2) fasola jaś • fasola drobna / średnia / gruba / biała / czerwona / czarna • gotować / ugotować / przyrządzić / przyrządzać / jeść / jadać fasolę • fasola w ziarnach / w strąkach • fasola gotowana / ugotowana • fasola czarne oczko
- synonimy:
- (1.2) gw. (Poznań) biały groch[3][4], gw. (Poznań) szablak[4], gw. (Warszawa) szablasty groch[4], gw. (Kraków) fazola[4], lud. groch[4], gw. (Lwów) szabelbonik[4]
- antonimy:
- hiponimy:
- (1.2) fasola szparagowa[6]
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- siej groch i fasolę, gdy księżyc maleje, zbytnio się śpieszy ten, co wcześniej sieje • wysoki jak topola, a głupi jak fasola • z kapusty brzuch tłusty, z fasoli brzuch boli
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) boon; (1.2) boon
- angielski: (1.1) bean
- arabski: لوبيا ,لوبياء
- baskijski: (1.1) babarrun, indaba, mailar
- bułgarski: (1.1) фасоль ż
- chorwacki: (1.1) grah m
- czeski: (1.1) fazol m; (1.2) fazole ż
- duński: (1.1) bønne w; (1.2) bønne w
- esperanto: (1.1) fazeolo
- estoński: (1.1) uba
- fiński: (1.1) papu
- francuski: (1.1) haricot m
- hebrajski: (1.1) פול m
- hiszpański: (1.1) judía ż, alubia ż
- ido: (1.1) fazeolo
- islandzki: (1.1) baun ż
- japoński: (1.1) 荏
- jidysz: (1.1) פֿאַסאָליע ż (fasolje), בעבל n (bebl)
- kaszubski: (1.1) szabelbón m; (1.2) szabelbón m
- łaciński: (1.1) phaseolus
- nahuatl klasyczny: (1.1) etl
- neapolitański: (1.1) fasulo m
- niderlandzki: (1.1) boon ż
- niemiecki: (1.1) Bohne ż
- nowogrecki: (1.2) φασόλι n
- portugalski: (1.1) feijão ż
- rosyjski: (1.1) фасоль ż; (1.2) фасоль ż
- słowacki: (1.1) fazuľa ż
- słoweński: (1.1) fižol m
- suahili: (1.1) maharagwe
- szwedzki: (1.1) böna w
- tetum: (1.1) fore
- ukraiński: (1.1) квасоля ż
- umbundu: (1.1) ocipoke
- węgierski: (1.1) bab, paszuly
- wilamowski: (1.1) awys ż, āvys ż, aowys ż, owys ż; (1.2) awys ż, āvys ż, aowys ż, owys ż
- włoski: (1.1) fagiolo m
- źródła:
- ↑
Hasło „Phaseolus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Jolanta Ignatowicz-Skowrońska, Motywy roślinne w slangu młodzieżowym i żargonie przestępczym, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 236.
- ↑ Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 245.
- 1 2 3 4 5 6 Kazimierz Nitsch, Odrębności słownikowe Poznania, Krakowa, Warszawy, „Język Polski” nr 8–10, s. 266.
- 1 2 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 161.
- ↑ Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 164.
- ↑ Hasło „fasola” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 929.