Zbigniew Brzycki

Zbigniew Brzycki

Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1923 Grudziądz
Data śmierci	25 września 2014
Poseł I kadencji Sejmu
Okres	od 25 listopada 1991 do 31 maja 1993
Przynależność polityczna	Konfederacja Polski Niepodległej
Odznaczenia

Zbigniew Józef Brzycki, ps. „Iks” (ur. 11 listopada 1923 w Grudziądzu, zm. 25 września 2014^[1]) – polski nauczyciel, doktor nauk humanistycznych, powstaniec warszawski, poseł na Sejm I kadencji.

Syn Franciszka i Augusty^[2]. W czasie II wojny światowej dołączył do Armii Krajowej. Walczył w powstaniu warszawskim, dołączając do batalionu „Parasol” w ramach Zgrupowania Radosław (pseudonim „Iks”). Po upadku powstania opuścił stolicę, przepływając Wisłę^[3].

Od 1945 do 1980 był rozpracowywany w ramach różnych operacji przez funkcjonariuszy komunistycznych służb specjalnych. Był założycielem nielegalnej organizacji AK-Zgrupowanie Westerplatte. Uniknął aresztowania, ukrywając się przez kilka miesięcy. W 1947 ujawnił się przed komisją amnestyjną w Krakowie^[2].

Na stałe zamieszkał w rodzinnym Grudziądzu. Ukończył w 1949 studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. W 1966 został absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował jako nauczyciel. W wyborach w 1991 uzyskał mandat posła na Sejm I kadencji. Został wybrany w okręgu szczecińskim z listy Konfederacji Polski Niepodległej. Zasiadał w Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej oraz Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego^[4]. Wycofał się później z działalności politycznej.

Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ulicy Cmentarnej w Grudziądzu^[1].

• Krzyż Walecznych
• Krzyż Armii Krajowej
• Krzyż Partyzancki
• Złoty Krzyż Zasługi