Przejdź do zawartości

Zapora minowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zapora minowa – zapora inżynieryjna, w której głównym elementem są miny różnego rodzaju. Jest przeznaczona do niszczenia wojsk i sprzętu bojowego przeciwnika. Obejmuje ona:

  • pola minowe przeciwpancerne i przeciwpiechotne,
  • grupy min konwencjonalnych i pojedyncze miny konwencjonalne,
  • grupy min jądrowych i pojedyncze miny jądrowe.

Gotowość zapór minowych – określony stopień przygotowania zapór minowych do niszczenia wojsk i bojowego sprzętu technicznego przeciwnika. Rozróżnia się dwa stopnie gotowości zapór minowych:

  1. Zapory w pełnej gotowości bojowej – miny uzbrojone, ogrodzenia i znaki ostrzegawcze zdjęte, kierowane pola minowe podłączone do źródeł prądu.
  2. Miny uzbrojone, pola minowe ogrodzone i oznakowane, kierowane pola minowe zabezpieczone przed wybuchem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 515. ISBN 83-11-06229-3.