Zaginione miasto (pola hydrotermalne)
Zaginione miasto – kominy hydrotermalne znajdujące się pod powierzchnią północnego Atlantyku. Zaginione Miasto jest ulokowane 15 km na zachód od Grzbietu Śródatlantyckiego na szczycie Atlantis Massif. Woda w nich krążąca nie styka się z magmą, dlatego podgrzewa się jedynie do 90°C i ma odczyn zasadowy: pH pomiędzy 9 a 11. Jest ona ponadto bogata w wapń, który w połączeniu z wodą morską wytwarza węglan wapnia tworzący trawertynowe „kominy”.
Różnią się one zasadniczo od kominów siarczkowych odkrytych w późnych latach 70 [potrzebny przypis].
Z Zaginionym Miastem związana jest jedna z teorii biogenezy. Zakłada ona, że w tego rodzaju gorących źródłach powstają związki organiczne, które mogły być niegdyś podstawą do powstania pierwszych organizmów żywych. Związki te powstają z ditlenku węgla w procesie przekształcenia się obecnej tam skały – perydotytu – w serpentynit.[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alexander S. Bradley. Życiodajne Głębiny. Świat Nauki styczeń 2010, s. 32-37