Przejdź do zawartości

Yoo Sang-chul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Yoo Sang-chul
유상철
Data i miejsce urodzenia

18 października 1971
Seul

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2021
Seul

Wzrost

184 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–1998 Ulsan Hyundai 105 (24)
1999–2000 Yokohama F. Marinos 44 (24)
2001–2002 Kashiwa Reysol 33 (14)
2002–2003 Ulsan Hyundai 18 (12)
2003–2004 Yokohama F. Marinos 36 (6)
2005–2006 Ulsan Hyundai 19 (1)
W sumie: 255 (81)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2004 Korea Południowa Korea Południowa 122 (18)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2012 Daejeon Hana Citizen
2014–2017 Ulsan University
2018 Jeonnam Dragons
2019 Incheon United FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Yoo Sang-chul (ur. 18 października 1971 w Seulu, zm. 7 czerwca 2021[1] tamże) – południowokoreański piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1990–1993 Yoo uczęszczał na Konkuk University w stolicy kraju Seulu. Występował wówczas w akademickiej drużynie piłki nożnej. W 1994 roku podpisał profesjonalny kontrakt z zespołem K-League, Ulsan Hyundai. Swój pierwszy sukces w klubie z miasta Ulsan osiągnął w 1995 roku, gdy zdobył z nim Adidas Cup. Natomiast w 1996 roku zdobył z nim swój pierwszy w karierze tytuł mistrza kraju i pierwszy w historii zespołu Ulsan Hyundai. W 1998 roku po raz drugi wygrał Adidas Cup, wystąpił w finale Pucharu Korei Południowej, przegranym 1:2 z Anyang LG Cheetahs oraz został wicemistrzem kraju.

W 1999 roku Sang-chul wyjechał do Japonii i podpisał kontrakt z klubem J-League, Yokohama F. Marinos. W Yokohamie był podstawowym zawodnikiem, a w 2000 roku z 17 golami stał się najlepszym strzelcem zespołu. Został mistrzem pierwszej fazy J-League, a w ostatecznym rozrachunku wicemistrzem Japonii. W 2001 roku Koreańczyk odszedł do Kashiwy Reysol. W klubie tym występował przez półtora roku, ale nie osiągnął większych sukcesów. W połowie 2002 roku Yoo wrócił do ojczyzny, do zespołu Ulsan Hyundai. W 2002 i 2003 roku dwukrotnie z rzędu Hyundai został wicemistrzem Korei. Jeszcze w 2003 roku ponownie został zawodnikiem Yokohamy dokańczając w niej sezon 2003. Został z nią zarówno mistrzem pierwszej, jak i drugiej fazy, a ostatecznie mistrzem 2003 roku J-League. W 2004 roku powtórzył ten sukces. W 2005 roku wrócił do Ulsan. Pod koniec sezonu klub wywalczył swoje drugie mistrzostwo w historii, a w 2006 wygrał A3 Champions Cup. W 2006 Yoo rozegrał tylko jeden mecz w rozgrywkach K-League i postanowił zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas 35 lat.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1994 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 26 5
1995 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 33 2
1996 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 6 1
1997 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 17 1
1998 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 23 15
1999 Yokohama F. Marinos Japonia  J-League 22 7
2000 Yokohama F. Marinos Japonia  J-League 22 17
2001 Kashiwa Reysol Japonia  J-League 24 9
2002 Kashiwa Reysol Japonia  J-League 9 5
2002 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 8 9
2003 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 10 3
2003 Yokohama F. Marinos Japonia  J-League 17 5
2004 Yokohama F. Marinos Japonia  J-League 19 0
2005 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 12 1
2006 Ulsan Hyundai Korea Południowa  K-League 1 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Korei Południowej Yoo zadebiutował za kadencji selekcjonera Ho Kima, 5 marca 1994 roku w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu z USA. Pierwszego gola w kadrze narodowej zdobył 11 października tego samego roku w wygranym 3:2 meczu z Japonią. W 1998 roku był w kadrze Korei na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam zagrał w trzech spotkaniach grupowych: przegranych 1:3 z Meksykiem i 0:5 z Holandią, a także zremisowanym 1:1 z Belgią (w 70. minucie zdobył gola na 1:1). Z kolei w 2002 roku został powołany przez Guusa Hiddinka do kadry na Mistrzostwa Świata 2002, których gospodarzem była Korea Południowa. Był podstawowym zawodnikiem Korei na tym turnieju i wystąpił we wszystkich spotkaniach: najpierw w grupowych z Polską (2:0 i gol w 54. minucie spotkania na 2:0), USA (1:1) i Portugalią (1:0), następnie w 1/8 finału z Włochami (2:1), ćwierćfinale z Hiszpanią (0:0, karne 5:3), półfinale z Niemcami oraz meczu o 3. miejsce z Turcją (2:3). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2004 roku. W kadrze narodowej zagrał 122 razy i zdobył 18 bramek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]