Przejdź do zawartości

Wystawiennictwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ArchitekturZentrum Wiedeń – fragment ekspozycji

Wystawiennictwo – architektura wystaw, termin z dziedziny architektury wnętrz i sztuk plastycznych, który określa sztukę prezentowania (eksponowania) dzieł sztuki, przedmiotów, towarów, dokumentów, zjawisk, idei.

Artysta–wystawiennik reżyseruje obecność zwiedzającego w przestrzeni wystawowej, prowadzi go, buduje narrację, tworzy sytuację szczególnego kontaktu publiczności z prezentowanymi wartościami. Nadaje dodatkowe znaczenie, porządkuje, tłumaczy, komentuje, dowartościowuje. Pobudza do interpretacji i żywego odbioru.

Używa środków plastycznych jak światło, kolor, płaszczyzna, tło, elementy przestrzenne, fotografię, film, dźwięk, multimedia i sam układ eksponatów w przestrzeni. Działa w ramach scenariusza kuratora lub listy towarowej, w konkretnych warunkach i możliwościach technicznych.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mieczysław Porębski. Enklawa zorganizowanej informacji. „Projekt”. 1 (58), 1964. Warszawa. 
  • Jan Kosiński – rozmowa z redakcją. „Projekt”. 1 (122), 1978. Warszawa. 
  • Tomasz Fudała. Słuch przestrzenny Stanisława Zamecznika. „Muzeum”. 3 (1/08), 2008. Warszawa: Muzeum Sztuki Nowoczesnej. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]