Wojska łączności

Wojska łączności – rodzaj wojsk przeznaczony do organizowania łączności wojskowej w czasie pokoju i wojny zarówno w warunkach garnizonowych, jak i polowych^[1].

Wojska łączności występują we wszystkich rodzajach sił zbrojnych oraz rodzajach wojsk zapewniając im wszechstronną łączność stosownie do przeznaczenia bojowego i specyfiki działań.

Najbardziej typowe jednostki wojsk łączności (pododdziały i oddziały):

• łączności przewodowej;
• łączności radiowej;
• łączności satelitarnej;
• łączności radioliniowej;
• poczta polowa.

Najniższym szczeblem organizacyjnym Wojsk Lądowych, na którym występuje pododdział łączności jest batalion ogólnowojskowy – występujący w nim pluton dowodzenia, złożony jest z drużyn łączności. W brygadzie ogólnowojskowej znajduje się batalion dowodzenia, a w jego składzie kompania łączności. W dywizji występuje batalion dowodzenia, a jego składzie 3 kompanie i 1 pluton łączności.

1. zapewnienie dowódcy i sztabowi dowodzenia wojskami
   • zapewnienie terminowego przekazywania rozkazów i zarządzeń do podległych elementów ugrupowania bojowego i otrzymania od nich meldunków o zakresie realizacji otrzymywanych przez nie zadań
2. zapewnienie dowódcy i sztabowi sterowania środkami rażenia
   • zapewnienie natychmiastowego przekazywania współrzędnych celów oraz sygnałów i komend
3. zapewnienie wymiany informacji wiadomości w ramach współdziałania pomiędzy związkami taktycznymi, organizacyjnymi, przydzielonymi i wspierającymi oraz sąsiadów
4. zapewnienie natychmiastowego przekazywania i otrzymywania sygnałów powiadamiania, ostrzegania i alarmowania

Wojska łączności i informatyki są jednym z rodzajów wojsk Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i przeznaczone są do zapewnienia sprawnego dowodzenia wojskami w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Wykorzystują do tego potencjał telekomunikacyjny kraju, infrastrukturę telekomunikacyjną oraz jednostki i pododdziały wsparcia dowodzenia. Do ich zadań należy też wspomaganie informatyczne wspomaganie procesów decyzyjnych^[2].

• Jednostki dowodzenia i łączności Wojska Polskiego

• Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014, s. 71. ISBN 978-83-11-13382-2.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 484. ISBN 83-11-06229-3.
• Maciej Marczyk, Maciej Frączek, Leszek Kalman: System łączności poziomu operacyjnego SZ RP. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-359-9.
• Regulamin działań wojsk lądowych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych, DWLąd16/99.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 690.
• Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 524.
• Krzysztof Załęski: Siły zbrojne. Teoria i praktyka funkcjonowania. Warszawa: Dyfin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-693-6.