Morze otwarte (prawo)

Morze otwarte zwane też morzem pełnym (ang. High Seas) lub jako wody międzynarodowe (ang. international waters) – zgodnie z art. 86 konwencji o prawie morza, są to wszelkie części morza, które nie stanowią wyłącznej strefy ekonomicznej, morza terytorialnego, wód wewnętrznych ani wód archipelagowych żadnego państwa. W strefie tej żadne państwo nie posiada zwierzchnictwa terytorialnego, w związku z czym mogą z niej korzystać na równych zasadach wszystkie państwa.

Według art. 87 Konwencji na morzu otwartym państwom przysługują następujące wolności:

1. wolność żeglugi,
2. wolność rybołówstwa,
3. wolność przelotu,
4. wolność układania kabli podmorskich i rurociągów,
5. wolność badań naukowych,
6. wolność budowania wysp i innych instalacji.

• J. Symonides, Międzynarodowe prawo morza, Warszawa 1986, ISBN 83-01-06688-1.
• D.R. Bugajski, Prawa żeglugowe okrętu w świetle prawa międzynarodowego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7383-351-7.

• Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzona w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r. (Dz.U. z 2002 r. nr 59, poz. 543)