Witalis Szerszeń
pułkownik | |
Data urodzenia |
30 marca 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 listopada 2009 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1943-1984 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca pułku, dowódca korpusu, szef służby, attaché wojskowy |
Witalis Szerszeń (ur. 30 marca 1921 w Tambowie, zm. 9 listopada 2009 w Warszawie[1]) – polski dowódca wojskowy, pułkownik ludowego WP, magister inżynier.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Włodzimierza. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach ludowego Wojska Polskiego. W 1949 powołany na dowódcę 30 pułku piechoty.
Od marca 1954 do września 1956 dowódca 1 Korpusu Armijnego, którego dowództwo stacjonowało w Wałczu.
W 1972 Sekretariat Komitetu Obrony Kraju opublikował opracowanie (do użytku wewnętrznego) jego autorstwa pod tytułem Zasady organizacji i działania zmilitaryzowanych oddziałów ratownictwa technicznego formowanych na bazie przedsiębiorstw ministerstwa budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych. Materiał pomocniczy do prac obronnych i szkolenia.
Od listopada 1975 do maja 1977 szef Służby Zakwaterowania i Budownictwa WP. Od 1976 roku był członkiem Komisji do Spraw Ochrony i Konserwacji Obiektów Inżynierii i Architektury związanych z Historią Wojskowości[2].
W latach 1980–1984 attaché wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie PRL w Pjongjangu.
Od 1984 w stanie spoczynku.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[1] (kwatera B19-8-16)[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Witalis Szerszeń. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-04-22]. (pol.).
- ↑ Andrzej Gruszecki, Ochrona i konserwacja obiektów inżynierii i architektury związanych z historią wojskowości /w/ Ochrona zabytków, 1978, nr 31/2 (121), str. 126-128
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ "Żołnierz Wolności", nr 111, 11 maja 1976, s. 2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Inwentarz archiwalny IPN
- Andrzej Gruszecki, Ochrona i konserwacja obiektów inżynierii i architektury związanych z historią wojskowości /w/ Ochrona zabytków, 1978, nr 31/2 (121), str. 126-128