Przejdź do zawartości

Wanda Kwietniewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Kwietniewska
Ilustracja
Wanda Kwietniewska, 2009
Imię i nazwisko

Wanda Małgorzata[a] Kwietniewska

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1957
Przywidz, Polska

Gatunki

pop-rock

Aktywność

od 1979

Powiązania

Vist, Lombard

Zespoły
Wanda i Banda
Strona internetowa

Wanda Małgorzata[a] Kwietniewska (ur. 8 lipca 1957 w Przywidzu) – polska piosenkarka, wokalistka popularnego w latach 80. XX wieku rockowego zespołu Wanda i Banda.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec ciąży jej rodzice wybrali się na Kaszuby do swoich rodziców prowadzących wówczas szkołę w Przywidzu, gdzie nastąpił poród[1][2]. Podczas nauki w I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Elblągu założyła kabaret „Pszydafka”[3]. Po tym jak po wygranym przeglądzie kabaretowym dyrektor oznajmił, że wygrane pieniądze Pszydafka ma przekazać na rzecz komitetu rodzicielskiego — zaprotestowała i w trzeciej klasie liceum musiała przenieść się do szkoły wieczorowej[3]. Po maturze w Kwidzynie[4], gdzie też prowadziła kabaret, chciała studiować na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi, lecz nie została przyjęta z powodu braku miejsc[4]. Ostatecznie rozpoczęła naukę na Wydziale Piosenkarskim w Studium Sztuki Estradowej (w latach 1976–1979)[5], działającym przy Estradzie Poznańskiej[6]. Tam poznała Małgorzatę Ostrowską i Grzegorza Stróżniaka, zaczęli śpiewać w chórkach wielu artystów. Fascynowała ją twórczość Deep Purple, Jimiego Hendrixa i Black Sabbath[4].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 wspólnie ze słuchaczami poznańskiego Studia Sztuki Estradowej utworzyła grupę wokalną Vist, w którym śpiewali także: Bożena Krata, Małgorzata Ostrowska, Mira Roszkiewicz, Andrzej Sobolewski i Grzegorz Stróżniak[7]. W 1980 zespół wystąpił z utworem „Dziwny film” w konkursie „Premier” na 17. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[8], rok później przekształcił się w grupę Skandal, a następnie – w Lombard. Z tym zespołem Kwietniewska nagrała dwa albumy: Śmierć dyskotece! oraz z okazji jubileuszu 10-lecia jego istnienia ’81–’91 Największe przeboje. W 1982 wraz z Lombardem była na okładce sierpniowego wydania czasopisma „Razem[9]. Dla Lombardu napisała piosenkę „Chcę zapomnieć”, ale menadżer – Piotr Niewiarowski nie zgodził się, by kompozycja trafiła do repertuaru zespołu[10].

W listopadzie 1982, dwa miesiące po odejściu z Lombardu, założyła nowy zespół – Banda i Wanda[11]. Była nie tylko wokalistką grupy, ale także kompozytorką. W 1983 zgłosiła piosenkę „Hi-Fi” na festiwal w Opolu, lecz nie została przyjęta[10], dopiero rok później zaśpiewała w XXI opolskim festiwalu, kiedy ta piosenka była już hitem[10].

Debiutancki album, zatytułowany po prostu Banda i Wanda, został wydany w 1984 i zawierał przeboje, takie jak „Hi-Fi” czy „Nie będę Julią[12]. Rok później ukazała się płyta Mamy czas[13], a zespół nagrał dziewięć piosenek do serialu Siedem życzeń. Fotografie z Kwietniewską umieszczono na okładkach magazynów, takich jak „Panorama” (nr 15/1984), „Razem” (nr 17/1984), „Stolica”, a także na rozkładówce m.in. „Dziennika Ludowego” oraz tygodników - „Świat Młodych”, „Zarzewie” i „Na Przełaj”.

W 1986 rozwiązała zespół i pod koniec lat 80. rozpoczęła solową karierę. Wyleciała na półroczny kontrakt do Japonii, jednocześnie tworzyła solowy materiał we współpracy z Markiem Radulim[8]. W 1989 za utwór „Własna California” otrzymała nagrodę za „najlepszy aranż festiwalu” na 26. KFPP w Opolu[8]. Rok później wydała debiutancki, solowy album o tym samym tytule, a za wykonanie pochodzącego z płyty utworu „Zwykłe życie” zdobyła trzecią nagrodę jury na 27. KFPP w Opolu[8]. Wzięła też udział w nagraniu składanki z coverami piosenek Anny Jantar. W 1993 wydała album pt. Same szały, jeden wolny, będący kompilacją jej solowych nagrań oraz utworów Bandy i Wandy. Wtedy też zespół wznowił działalność – po dwóch latach muzycy ponownie zakończyli współpracę.

W latach 1995–1999 była dyrektorem artystycznym Targów Mediów i Producentów Tele-Audio-Video „Play Box” w katowickim Spodku. W roku 2000 zespół Banda i Wanda ponownie się reaktywował i od tego czasu regularnie nagrywa nowe utwory. Od 29 października 2007 prowadziła muzyczny program Singa Dinga emitowany w TV Puls. W lutym 2008 roku zastąpiła ją w tej roli piosenkarka Majka Jeżowska.

W październiku 2011 wspólnie z wokalistą Norbim nagrała piosenkę „Walczymy dla Was” wspierającą reprezentację Polski w siatkówce mężczyzn[14].

Trafiła na okładkę gdyńskiej „Gazety Senior” (27 lutego 2019)[15]. W 2019 była jedną z jurorek talent-show telewizji Polsat Śpiewajmy razem. All Together Now[16].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jej rodzice to warszawianie[17]. Pasję do sportu zawdzięcza mężowi, Ryszardowi Kwietniewskiemu[4]. Dzieciństwo i młodość spędziła w Elblągu[17].

W 1996 urodziła córkę – Karinę.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
1990 Własna California
1993 Same szały, jeden wolny

Single

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł PR I[18] Album
1988 „Uważaj na siebie” Własna California
„Dziewczyny zgubią cię” 7
1989 „Co z tobą” 7
„Podróż w nieznane”
1990 „Zwykłe życie” 10 Własna California
1991 „Powiewaj mi” 6
  1. a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów Wandy Kwietniewskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kalendarium Muzyczne – Lipiec. pfm.waw.pl. [dostęp 2019-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-08)]. (pol.).
  2. Wanda Kwietniewska. FamousFix. [dostęp 2019-07-17]. (ang.).
  3. a b Sandra Kobuszewska: W czasach PRL padła ofiarą szantażu ze strony władz. Po 30 latach odnalazł ją ukochany. Onet.pl. [dostęp 2022-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-08)]. (pol.).
  4. a b c d Tele Tydzień”, Życie jest fajne, Nr 15/2019-04-15. s. 1992
  5. Wanda Kwietniewska. Biblioteka Piosenki. [dostęp 2015-02-01]. (pol.).
  6. Grażyna Kuryłło: Wanda i jej fajna banda. Onet.pl, 2009-04-08. (pol.).
  7. Vist. Biblioteka Piosenki. [dostęp 2015-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (pol.).
  8. a b c d Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 103–104. ISBN 978-83-938344-7-1.
  9. Lombard. Vinylmania. [dostęp 2019-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)]. (pol.).
  10. a b c Michał Misiorek: Wanda Kwietniewska nie gryzie się w język. „W Polsce burdel, jakiego ten kraj nie widział”. plejada.pl, 2022-03-10. [dostęp 2022-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-11)]. (pol.).
  11. Małgorzata I. Niemczyńska (2017–10–02): Wanda Kwietniewska: Jestem jedyną stałą osobą w składzie, bo ciężko zmienić Wandę w zespole Wanda i Banda. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2019-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-09)]. (pol.).
  12. Wanda czy sceniczny wandal? Wanda Kwietniewska obchodzi 30-lecie Wandy i Bandy. Onet.pl. [dostęp 2013-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (pol.).
  13. „Białe kruki z czarnych winyli” – Banda i Wanda i płyta „Mamy czas”. Polskie Radio Opole. [dostęp 2018-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (pol.).
  14. Norbi i Wanda – Walczymy dla Was, piosenka kibiców. wprzerwie.pl. [dostęp 2011-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (pol.).
  15. „Skóra to zawsze jest skóra” - Wanda Kwietniewska. SeniorPlus.Gdynia.pl. [dostęp 2019-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-09)]. (pol.).
  16. „Śpiewajmy razem”: Wanda Kwietniewska i... jej banda. Polsat. [dostęp 2019-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-29)]. (pol.).
  17. a b Eliasz Nachabe (2018-07-06): Wanda Kwietniewska z Wanda i Banda: Julią nie byłam i nie będę. „Super Express”. [dostęp 2013-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-09)]. (pol.).
  18. Radiowa Lista Przebojów Programu I – Strona 30 – Lista Przebojów Programu Trzeciego [online], www.forum.lp3.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).