Wacław Tomaszewski

Wacław Kazimierz Tomaszewski

Data i miejsce urodzenia	28 marca 1884 Rudawica koło Grodna
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1969 Gdańsk
Zawód, zajęcie	architekt
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Wacław Kazimierz Tomaszewski (ur. 28 marca 1884 w Rudawicy koło Grodna, zm. 5 czerwca 1969 w Gdańsku) – polski architekt, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm Ustawodawczy II RP, wraz z Witoldem Urbanowiczem twórca dyscypliny naukowej architektura okrętów^[1].

W 1903 ukończył szkołę realną w Kijowie. Studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Kijowskiej. W 1905 przeniósł się na Wydział Architektury Politechniki w Karlsruhe, który ukończył w 1910 z dyplomem inżyniera architekta. Podczas pobytu w Karlsruhe studiował także malarstwo i rzeźbę na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych^[2]. Podczas I wojny światowej służył w armii rosyjskiej. W 1915 dostał się do niewoli niemieckiej. W latach 1918–1928 prowadził pracownię architektoniczną w Warszawie. Następnie przeniósł się do Gdyni. Charakterystyczną cechą projektowanych przez niego budowli były kubizujące formy dekoracyjne^[3].

W latach 1919–22 piastował mandat posła na Sejm Ustawodawczy z ramienia Związku Ludowo-Narodowego. We wrześniu 1919 przeszedł do klubu Zjednoczenia Mieszczańskiego. W 1920 był zastępcą członka Rady Obrony Państwa^[4].

W okresie II wojny światowej przebywał w Wilnie, Kownie i Warszawie. Od września 1944 był więźniem obozu przejściowego w Pruszkowie. Od lipca 1945 pracował w Biurze Odbudowy Portów w Gdańsku. W grudniu 1945 objął kierownictwo Katedry Architektury Portów i Przymorza Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. W 1949 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego tej uczelni. W 1960 przeszedł na emeryturę. W 1961 został przewodniczącym Sekcji Architektury Okrętów Oddziału Wybrzeże SARP^[1]. Został pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku (kwatera 8-10-8)^[5].

• Szkoła Handlu Morskiego i Techniki Portowej w Gdyni (1928);
• gmach główny Akademii Morskiej w Gdyni (1928-30);
• Dom Marynarza Polskiego w Gdyni, ul. Jana z Kolna 27 (obecnie Dom Rybaka) (1929-32)^[6];
• nadbudowa Państwowego Instytutu Meteorologicznego w Gdyni, ul. Waszyngtona 42 (1930)^[7];
• Magazyn Tranzytowy Dworca Morskiego w Gdyni (1932-1933))^[8];
• budynek Bergtrans w Gdyni, od 1990 Komenda Miejska Policji, ul. Portowa 15 (1936);
• budynek biurowo-mieszkaniowy Gdynika w Gdyni-Kamiennej Górze (1937);
• budynek Izby Arbitrażowej Bawełny w Gdyni, ul. Derdowskiego 26 (1938))^[9];
• siedziba Miastoprojektu w Gdańsku (1947-1949)^[10];
• hotel Monopol, obecnie Hotel Scandic w Gdańsku, ul. Podwale Grodzkie 9 (1949) - współautorzy: Witold Kuczewski, Stefan Listowski;
• Dworzec Gdynia Główna Osobowa (1950-55);
• wnętrza dużej przedniej werandy, jadalni I klasy, baru oraz nowych czterech apartamentów „de luxe” w ramach przebudowy pomieszczeń rekreacyjnych na transatlantyku MS Batory (1956-57, kierownik zespołu projektantów)^[1]

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• I nagroda w konkursie na gmach Najwyższej Izby Kontroli Państwa w Warszawie (1925)
• II nagroda w konkursie na projekt odbudowy ratusza we Lwowie
• II nagroda w konkursie na projekt rynku w Kaliszu^[11]