Przejdź do zawartości

Włodzimierz Fijałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Fijałkowski
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1917
Bobrowniki

Data i miejsce śmierci

15 lutego 2003
Łódź

profesor nauk medycznych
Specjalność: ginekologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Profesura

1992[1]

Uczelnia

Akademia Medyczna w Łodzi

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Włodzimierz Fijałkowski (ur. 4 czerwca 1917 w Bobrownikach nad Wisłą, zm. 15 lutego 2003 w Łodzi) – polski lekarz ginekolog-położnik, członek Papieskiej Akademii „Pro Vita”, twórca polskiego modelu Szkoły Rodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1935–1939 był podchorążym Szkoły Podchorążych Sanitarnych i równocześnie studentem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Wziął udział w kampanii wrześniowej. 13 września 1939 Naczelny Wódz mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 września 1939[3].

Naukę kontynuował na tajnych kompletach w Warszawie. Był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau oraz obozu w Dautmergen na terenie Niemiec. W niemieckich obozach poznał i wzajemnie wspierał się m.in. z Tadeuszem Borowskim i Przemysławem Szudkiem[4]. Po wojnie kontynuował studia w Edynburgu.

Po powrocie do kraju początkowo pracował w Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych w Gdańsku, gdzie uzyskał II stopień specjalizacji oraz doktorat w zakresie nauk medycznych. Następnie pracował w Bystrzycy Kłodzkiej. W 1955 roku rozpoczął pracę w Klinice Ginekologii i Położnictwa w Łodzi. Uzyskał habilitację na podstawie pracy pt. „Szkoła Rodzenia oparta na podstawach psychologicznych” w Akademii Medycznej, ale nie otrzymał etatu docenta. Szykanowany za odmowę dokonywania aborcji, został w 1974 usunięty z uczelni. W roku 1981 został przywrócony do pracy, a w 1992 Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi nadała mu stopień profesora. W maju 1994 roku został członkiem Papieskiej Akademii Życia „Pro Vita”. Zmarł po krótkiej chorobie.

Pracując naukowo zajmował się rozwijaniem i wdrażaniem programu naturalnego planowania rodziny, promocją porodu naturalnego oraz biologicznymi, psychologicznymi i pedagogicznymi aspektami rozwoju dziecka w okresie prenatalnym.

Uchwałą Rady Miejskiej w Łodzi z dnia 28 maja 2003 jednej z projektowanych ulic na Złotnie nadano nazwę Profesora Włodzimierza Fijałkowskiego[5][6].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]
  • Biologiczny rytm płodności a regulacja urodzin
  • Poród naturalny po przygotowaniu w szkole rodzenia
  • Moja droga do Prawdy
  • Naturalny rytm płodności
  • Seks okiełznany? Twórcze przeżywanie płci
  • U progu rodzicielstwa
  • Ku afirmacji życia
  • Ojcostwo na nowo odkryte
  • Niewykorzystany dar płci
  • Dar rodzenia
  • Rodzicielstwo w zgodzie z naturą. Ekologiczne spojrzenie na płciowość
  • Ekologia rodziny. Ekologiczna odnowa prokreacji
  • Miłość, Małżeństwo, Rodzina pr. zb. pod red. Franciszka Adamskiego, wyd. PETRUS, Kraków 2009.
  • Wychowanie w rodzinie, pr. zb. pod red. Franciszka Adamskiego, wyd. PETRUS, Kraków 2010.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prof. dr hab. Włodzimierz Fijałkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-03-18].
  2. Englert i Domar Domaradzki 1997 ↓, s. 64.
  3. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 6.
  4. Przemysław A. Szudek, „Wspomnienia oficera do zadań specjalnych”, Warszawa 2012, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, str. 66-67 ISBN 978-83-7399-532-1
  5. Uchwała nr XIV/177/03 Rady Miejskiej w Łodzi w sprawie nadania nazw ulicom.
  6. Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego 2003 nr 178, poz. 1754
  7. Monitor Polski, poz. 66
  8. Odznaki "Za Zasługi dla Miasta Łodzi" - BIP ŁÓDŹ [dostęp 2021-08-06]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Juliusz Ludwik Englert, Aleksander Domar Domaradzki: Szkoła Podchorążych Sanitarnych 1922–1939. Londyn: Printed by Caldra House, 1997. ISBN 0-85065-322-3.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]