Władysław Głuchowski

Władysław Głuchowski (ur. 27 lipca 1911 w Lipniakach^[1], zm. 19 stycznia 1941 w Sachsenhausen^[2]) – polski anarchosyndykalista i nauczyciel, współtwórca Polskiego Związku Wolności^[1].

Absolwent wydziału historycznego. Nauczyciel Gimnazjum Białoruskiego w Wilnie. Od 1931 do 1932 był redaktorem „Życia Uniwersyteckiego”. Był także członkiem Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej oraz wydawcą miesięcznika „Smuga”^[1].

Od 1934 do 1939 działał w Związku Związków Zawodowych (od 1935 sekretarz okręgu w Krakowie; od 1937 sekretarz okręgu w Częstochowie) oraz Anarchistycznej Federacji Polski. Publikował także we „Froncie Robotniczym”. 10 stycznia 1937 został aresztowany w Chrzanowie, a w dniach 22–23 października sądzony w Krakowie pod zarzutem wzywania do obalenia państwa (uniewinniony na podstawie zeznań)^[1].

Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1937 i 1528. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[3].

W październiku 1939 współtworzył PZW. W 1940 r. przystąpił do Syndykalistycznej Organizacji „Wolność”. 12 czerwca 1940 został aresztowany przez Gestapo, a następnie uwięziony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen^[1] (numer obozowy 17710), gdzie zmarł 19 grudnia następnego roku z powodu następstw zakażenia rany^[2].

• Suplement B: Biogram. W: Paweł Lew Marek: Na krawędzi życia: wspomnienia anarchisty z lat 1943-44. Kraków: Wydawnictwo „Dąb”, 2006. ISBN 83-922244-1-8.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.