Vultee XP-54 Swoose Goose

Vultee XP 54 Swoose Goose

Vultee XP 54 Swoose Goose
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Vultee Aircraft
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	1
Historia
Data oblotu	15 stycznia 1943
Liczba egz.	2
Dane techniczne
Napęd	1 silnik tłokowy Pratt & Whitney X-1800 lub Lycoming XH-2470-1
Moc	1715 kW (Lycoming XH-2470-1)
Wymiary
Rozpiętość	16,41 m
Długość	16,69 m
Wysokość	4,42 m
Powierzchnia nośna	42,4 m²
Masa
Własna	6923 kg
Użyteczna	8270 kg
Startowa	8771 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.	613 km/h
Prędkość wznoszenia	11,7 m/s
Pułap	11 300 m
Zasięg	805 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka kal. 37 mm T-12/T-13 i 2 karabiny kal. 12,7 mm M2 Browning
Multimedia w Wikimedia Commons

Vultee XP 54 Swoose Goose – prototyp samolotu myśliwskiego zaprojektowanego i zbudowanego w zakładach Vultee Aircraft w odpowiedzi na konkurs United States Army Air Corp Request for Data R-40C. Projekt Vultee pokonał propozycje Curtissa XP-55 i Northropa XP-56. Po zakończeniu badań aerodynamicznych, w styczniu 1941 podpisano kontrakt na pierwszy prototyp nowego samolotu, drugi prototyp został zamówiony w marcu 1942.

 Osobny artykuł: Request for Data R-40C.

Samolot powstał na rozpisany w 1939 przez USAAC konkurs Request for Data R-40C na nowoczesny samolot myśliwski o wymaganej prędkość maksymalnej przynajmniej 425 mil na godzinę (683 km/h), a pożądanej przynajmniej 525 mil na godzinę (845 km/h). W odpowiedzi na RfD powstały takie samoloty jak Bell XP-52, Vultee XP-54 Swoose Goose, Curtiss-Wright XP-55 Ascender i Northrop XP-56 Black Bullet.

Po ukończeniu budowy pierwszego egzemplarza XP-54, USAAC zmieniło przeznaczenie samolotu – z myśliwca przeznaczonego do walk na małych wysokościach i samolotu szturmowego (close support), na myśliwiec przechwytujący, przeznaczony do działań na dużym pułapie. Wymusiło to szereg zmian konstrukcyjnych, przede wszystkim silnik wyposażono dodatkowo w turbosprężarkę, powiększono także opancerzenie samolotu, przez co jego masa własna wzrosła z 5200 kg do 8200 kg.

Pierwszy lot XP54 odbył się 15 stycznia 1943, a uzyskane w nim wyniki wskazywały na to, że praktyczne osiągi samolotu były znacznie niższe niż teoretycznie wyliczone. W tym samym czasie firma Lycoming zaprzestała produkcji silnika XH-2470 i, pomimo że można go było zastąpić sprawdzonym silnikiem Allison 3420 bez znacznych zmian konstrukcyjnych, zdecydowano nie rozpoczynać seryjnej konstrukcji nowego samolotu.

Dwa wyprodukowane prototypy były jeszcze używane przez pewien czas w szeregu eksperymentalnych programów.

XP-54 był jednosilnikowym dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Samolot napędzany był początkowo silnikiem Pratt & Whitney X-1800, a następnie Lycoming XH-2470) znajdującym się za kabiną pilota i napędzającym śmigło pchające samolot. Samolot miał podwójny ogon. Fotel pilota służył także jako winda, którą pilot wjeżdżał do kabiny – winda/fotel była opuszczana z samolotu elektrycznie, pilot siadał w niej i podnosił ją do poziomu kabiny.

Samolot został uzbrojony w dwa karabiny maszynowe 12,7 mm i dwa działka 37 mm umieszczone w nosie, który miał bardzo oryginalną konstrukcję. Część nosa samolotu mogła się poruszać w osi pionowej (-6° do +3°) i pilot mógł zmieniać punkt celowania działek i trajektorie lotu pocisku, nie zmieniając wysokości lotu czy kąta natarcia samolotu.