Przejdź do zawartości

Tygryska nagobroda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tygryska nagobroda
Tigrisoma mexicanum[1]
Swainson, 1834
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pelikanowe

Podrząd

czaplowce

Rodzina

czaplowate

Rodzaj

Tigrisoma

Gatunek

tygryska nagobroda

Synonimy
  • Tigrisoma mexicana Swainson, 1834[2]
  • Heterocnus mexicanum (Swainson, 1834)[2]
  • Tigrisoma Cabanisi F. Heine, 1859[2]
  • Heterocnus cabanist fremitus Hachisuka & Van Rossem 1937[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Tygryska nagobroda[4] (Tigrisoma mexicanum) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Występuje od Meksyku przez Amerykę Centralną po skrajnie północno-zachodnią Kolumbię. Prowadzi osiadły tryb życia. Nie jest zagrożony.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1834 roku William Swainson. Autor nadał mu nazwę Tigrisoma mexicana, a jako miejsce typowe wskazał Real del Monte w stanie Hidalgo w Meksyku[2][5]. Obecnie akceptowana nazwa gatunku to Tigrisoma mexicanum[3][4][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[6][7][8]. Proponowany podgatunek fremitus, opisany z wyżyn Meksyku, nie jest uznawany[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Osobnik młodociany
Wygląd zewnętrzny
Charakterystyczna dla tego gatunku jest nieopierzona szyja koloru od jasnożółtego do pomarańczowego w sezonie lęgowym do zielonkawo-żółtego poza nim. Dorosły ptak posiada czarno zwieńczoną głowę, z boków jasnoszarą[8][9]. Górna część ciała pokryta wąskimi biało-czarnymi paskami, zakończonymi biegnącym od szyi w dół brązowym pasem. Obie płcie są do siebie podobne[8].
Rozmiary
długość ciała 71–81 cm[7]
Masa ciała
1000–1345 g[7]

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Tygryska nagobroda występuje od zachodniego i wschodniego Meksyku (od południowych części stanów Sonora i Tamaulipas) przez Amerykę Centralną po skrajnie północno-zachodnią Kolumbię[7]. Od lat 90. XX wieku skrajnie nielicznie obserwowana w północno-zachodnim Peru[7][10].

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Występuje na wybrzeżu, zwłaszcza w namorzynach, i w głębi lądu – na bagnach, nad rzekami, strumieniami – w siedliskach bardziej otwartych niż inne gatunki tygrysek[8].

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Ryby, płazy, skorupiaki i owady, obserwowano też jak zjada małego gryzonia. Poluje z zasadzki, czekając bez ruchu na zdobycz, dopóki ta nie znajdzie się w zasięgu jej długiego dzioba[8][9].

Gniazdo
Mała lub duża platforma na drzewie, zbudowana z gałęzi, zwykle wyścielona liśćmi; gniazduje pojedynczo[8].
Jaja
1–3 sztuki zabarwione na biało z zielonym odcieniem, czasami nakrapiane na brązowo lub płowożółto[8].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje tygryskę nagobrodą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). W 2008 roku organizacja Partners in Flight szacowała, że liczebność populacji mieści się w przedziale 50–500 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na utratę siedlisk[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tigrisoma mexicanum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e D. Lepage: Bare-throated Tiger-Heron Tigrisoma mexicanum. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-04]. (ang.).
  3. a b c Tigrisoma mexicanum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (wersja: 2016-03-19). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-19].
  5. praca zbiorowa, H. Murray (red.), An Encyclopaedia of Geography, part 3, book 4 America, Londyn 1834, s. 1383–1384 (ang.).
  6. a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-19]. (ang.).
  7. a b c d e f Martínez-Vilalta, A., Motis, A. & Kirwan, G.M.: Bare-throated Tiger-heron (Tigrisoma mexicanum). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  8. a b c d e f g A. Martínez-Vilalta, A. Motis & G.M. Kirwan: Bare-throated Tiger-Heron (Tigrisoma mexicanum), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2023-01-04]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. a b Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. T. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 421–422. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  10. Thomas Valqui & Barry Walker. Importance of mangrove forests in Peru with notes on to undocumented species: Bare-throated Tiger-heron Tigrisoma mexicanum and Rufous-necked Wood-rail Aramides axillaris. „Cotinga”. 18, s. 58-61, 2002. (ang.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]