Triple Crown

Triple Crown (irl. An Choróin Triarach, wal. Y Goron Driphlyg) – trofeum sportowe w rugby union przyznawane zwycięzcy wszystkich meczów pomiędzy zespołami z Wysp Brytyjskich (Anglia, Irlandia, Szkocja, Walia) w trakcie trwania Pucharu Sześciu Narodów. Uczestniczące w turnieju zespoły Francji i Włoch nie biorą udziału w walce o Triple Crown.

W przeciwieństwie do zdobywcy Wielkiego Szlema, zwycięzca Triple Crown niekoniecznie jest zwycięzcą całego turnieju. Tak zdarzyło się m.in. w 2004 roku, gdy trofeum zdobyła Irlandia, jednak to Francja zwyciężyła w Pucharze (ponadto zdobywając Wielki Szlem). Podobny przypadek zdarzył się w 2007 roku, kiedy Irlandia wygrała wszystkie mecze z zespołami z Wysp Brytyjskich, natomiast w całym turnieju ponownie triumfowała Francja.

Dwa zespoły zdobywały Triple Crown przez cztery lata z rzędu: Walia w latach 1976-1979 i Anglia w latach 1995-1998. Żaden z pozostałych zespołów nie zwyciężał więcej niż dwa razy z rzędu.

Przez długi okres za zdobycie Triple Crown nie przyznawano żadnego trofeum, nazywano ją nawet niewidzialnym pucharem (the invisible cup)^[1]. Dopiero w 2006 roku główny sponsor Pucharu Sześciu Narodów, Royal Bank of Scotland, ufundował srebrną paterę. Mierzy ona 42 cm szerokości i 5 cm głębokości; waży 3 kg. Została wykonana przez Hamilton and Inches z Edynburga, tworzono ją ponad 4 miesiące^[2].

Anglia	25	1883, 1884, 1892, 1913, 1914, 1921, 1923, 1924, 1928, 1934, 1937, 1954, 1957, 1960, 1980, 1991, 1992, 1995, 1996, 1997, 1998, 2002, 2003, 2014, 2016
Walia	21	1893, 1900, 1902, 1905, 1908, 1909, 1911, 1950, 1952, 1965, 1969, 1971, 1976, 1977, 1978, 1979, 1988, 2005, 2008, 2012, 2019
Irlandia	11	1894, 1899, 1948, 1949, 1982, 1985, 2004, 2006, 2007, 2009, 2018
Szkocja	10	1891, 1895, 1901, 1903, 1907, 1925, 1933, 1938, 1984, 1990