Transformator trójuzwojeniowy

Ten artykuł od 2014-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Transformator trójuzwojeniowy – transformator energetyczny posiadający uzwojenie pierwotne oraz dwa uzwojenia wtórne. Szczególnym przypadkiem jest transformator z dzielonymi uzwojeniami. Moc znamionowa transformatora trójuzwojeniowego jest równa połowie mocy znamionowych wszystkich uzwojeń (również regulacyjnych).

Według normy PN-IEC 76-1 wartości napięcia zwarcia i strat zwarcia dla poszczególnych par uzwojeń, podawane na tabliczce znamionowej transformatora, są odnoszone do mocy znamionowej słabszego uzwojenia rozpatrywanej pary.

Transformatory trójuzwojeniowe spotykane są dość często w energetyce, zarówno w sieciach przesyłowych jak i rozdzielczych. W sieciach przesyłowych wraz z autotransformatorami są one urządzeniami sprzęgającymi szyny o napięciach 400, 220 i 110 kV. W sieciach rozdzielczych stanowią na ogół powiązanie między siecią 110 kV oraz sieciami SN o dwóch różnych poziomach napięć (np. 15 kV i 6 kV).