Teresa Lewtak-Stattler

Teresa Lubomira Lewtak-Stattler

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1929 Włodzimierz Wołyński
Data i miejsce śmierci	26 września 2009 Warszawa
Zawód, zajęcie	handlowiec
Odznaczenia

Teresa Lubomira Lewtak-Stattler z domu Szuch (ur. 25 marca 1929 we Włodzimierzu Wołyńskim, zm. 26 września 2009 w Warszawie) – polska działaczka społeczna, uczestnik konspiracji antyniemieckiej, po II wojnie światowej dyrektor naczelna Domów Towarowych „Centrum”, radna miasta stołecznego Warszawy.

Urodziła się na Wołyniu w rodzinie Aleksandra Szucha (uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, osadnika na Kresach Wschodnich RP) i Ireny z Tkaczyńskich. W czasie II wojny światowej pobierała nauki w II Miejskim Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego oraz Gimnazjum i Liceum im. Marii Konopnickiej, była również harcerką w zastępie „Znicz”. W 1943 znalazła się w oddziale do zadań specjalnych Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Brała udział w akcjach „Frühwirth” i „Braun”, w wyniku których zginęli kierownik miejskiego urzędu kwaterunkowego Emil Braun oraz nazistowski architekt Friedrich Pabst. Była zaangażowana w pomoc Żydom z getta warszawskiego. W 1944 wzięła udział w powstaniu warszawskim. W połowie września została ranna, po czym trafiła do stalagów w Altengrabow i Oberlangen.

Po powrocie do kraju ukończyła szkołę średnią, studiowała również na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej oraz na Wydziale Handlu Wewnętrznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (magisterium w 1956), gdzie w okresie studiów była młodszą asystentką profesora Kazimierza Boczara. Po ukończeniu studiów zatrudniona w drukarniach „Słowa Powszechnego” oraz „Instytutu Wydawniczego PAX”. Przez ćwierć wieku pracowała w Państwowych Domach Towarowych, gdzie była szefową Działu Reklamy oraz doradcą ds. ekonomicznych, następnie zaś wicedyrektorem i dyrektorem naczelnym Domów Towarowych „Centrum” na cały kraj.

Przez jedną kadencję była radną Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy. Na emeryturze zaangażowała się w zbiór podpisów na rzecz ustanowienia 1 sierpnia świętem narodowym.

W pierwszym małżeństwie zamężna z Henrykiem Lewtakiem – żołnierzem Związku Walki Zbrojnej oraz więźniem obozów nazistowskich, następnie z Wojciechem Stattlerem, pracownikiem Centrali Handlu Zagranicznego „Cekop”, potomkiem malarza Wojciecha Kornelego Stattlera.

Zmarła w 2009, została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B14-8-1a)^[1].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
• Krzyż Armii Krajowej
• Warszawski Krzyż Powstańczy
• Krzyż Partyzancki
• Warszawianka Roku (1977)^[2]

• Wspomnienie poświęcone Teresie Lewtak-Stattler. tlewtakstattler.webserwer.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-24)].
• Album ze zdjęciami Teresy Lewtak-Stattler z wnukiem Piotrem Lewtak na Powązkach Wojskowych w Warszawie 30 października 2004 roku
• TERESA LUBOMIRA LEWTAK-STATTLER Z DOMU SZUCH. bognalewtakb.dt.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-01)].