Teobald

Teobald – imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Pierwszy człon to germ. þeudo, stsas. thioda, stwniem. diot – „lud”; drugi to bald – „odważny, śmiały”^[1]. Można je tłumaczyć jako „sławny wśród ludzi”^[2]. Pierwszy człon tego imienia notował liczne odmiany, w tym w dawnej Polsce zapisano wariant tego imienia Tybald (tę formę imienia przyjęto w tłumaczeniu dla jednej z postaci „Romea i Julii” Szekspira), Dypołt, Dziepołt. Forma z początkowym Teo- < germ. Theudo- jest zhellenizowana z odniesieniem do gr. θεος (theos) – „bóg”^[1]; notowana w Polsce od 1265 roku^[3] (natomiast forma Dziepołt – Depoldus – od 1218 roku^[4]).

Staropolskie zdrobnienie imienia: Tyba (też od Tyburczy)^[5]; ponadto niektóre możliwe inne staropolskie zdrobnienia: Depa, Dyp, Tyc(z), Tyc(z)a, Tyc(z)an, Tyc(z)e, Tyc(z)ek, Tyc(z)ko, Tyc(z)o, Tyl, Tyla, Tylasz, Tyle, tylek, Tylik, Tyliszak, Tylko, Tylo, Tylusz, Tyluszek, Tyluszko^[1].

Teobald, Tybald, Dypołt i w pozost. wariantach imieniny obchodzą:

21 maja, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vienne
1 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda Roggeri
30 czerwca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Provins
8 lipca, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Vaux-de-Cernay
6 listopada, w dzień wspomnienia św. Teobalda z Dorat^[2]

Żeński odpowiednik: Teobalda

Odpowiedniki w innych językach

łacina – Theobaldus
język angielski – Theobald
język francuski – Thibaud, Thibault
język niemiecki – Theobald
język portugalski – Theobaldo
język włoski – Tebaldo, Teobaldo

Znane osoby noszące to imię w różnych wariantach

Dypold I – syn księcia czeskiego Władysława I i Rychezy z Bergu
Dypold II – syn Dypolda I
Dypold III Borzywoj – syn Dypolda II
Tybald I Oszust (ok. 910–975) – pierwszy hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Tours
Tybald II (ok. 985–1004) – hrabia Blois, Châteaudun, Chartres i Reims
Tybald III (hrabia Blois) (1012–1089) – hrabia Blois, Troyes i Meaux
Tybald V Dobry – hrabia Blois
Tybald VI (zm. 1218) – hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Clermont-en-Beauvaisis
Tybald II – hrabia Szampanii i Troyes
Tybald III – hrabia Szampanii
Tybald IV – hrabia Szampanii
Tybald V – hrabia Szampanii
Tybald I Lotaryński (ok. 1191–1220) – książę Lotaryngii od 1213 roku
Tybald II Lotaryński (1263–1312) – książę Lotaryngii od 1302
Tybald – hrabia Baru
papież elekt Celestyn II, właśc. Teobald Buccapeccus (zm. ok. 1126/27)
papież Grzegorz X (1230-1276), właśc. Teobaldo Visconti – papież od 1271
Thibaut de Chepoy – francuski rycerz i dyplomata na usługach Karola de Valois i papieża Klemensa V, formalny przywódca Kompanii Katalońskiej w latach 1307–1309
Thibaud Gaudin (prawdop. 1229–1293) – dwudziesty drugi wielki mistrz zakonu templariuszy
Thibaud de Vermandois (zm. 1188) – francuski benedyktyn i kardynał

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1.
↑ ^a ^b H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 5, Kraków 2000, ISBN 83-7318-376-0.
↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, t. 5 z. 3 (Śmigaj-Uznanic(s)ki), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980.
↑ W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3 (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967.
↑ M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.

[klimek-1] Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1.

[fros-2] H. Fros, F. Sowa, Księga imion i świętych, t. 5, Kraków 2000, ISBN 83-7318-376-0.

[3] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, t. 5 z. 3 (Śmigaj-Uznanic(s)ki), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980.

[4] W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3 (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967.

[5] M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.

[1]