Przejdź do zawartości

Tatjana Awierina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tatjana Awierina
Татьяна Аверина
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1950
Gorki

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 2001
Moskwa

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie
(1000 m)
złoto Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie
(3000 m)
brąz Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie
(500 m)
brąz Innsbruck 1976 łyżwiarstwo szybkie
(1500 m)
Mistrzostwa świata w wieloboju
złoto Helsinki 1978 wielobój
srebro Heerenveen 1974 wielobój
srebro Assen 1975 wielobój
srebro Gjøvik 1976 wielobój
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Tatjana Borisowna Awierina, po mężu Barabasz, ros. Татьяна Борисовна Аверина-Барабаш (ur. 25 czerwca 1950 w Gorkim, zm. 22 sierpnia 2001 w Moskwie) – rosyjska panczenistka reprezentująca ZSRR, wielokrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Tatjana Awierina osiągnęła w 1974 roku, kiedy podczas wielobojowych mistrzostw świata w Heerenveen zdobyła srebrny medal. W zawodach tych wyprzedziła ją jedynie Atje Keulen-Deelstra z Holandii, a trzecie miejsce zajęła kolejna radziecka zawodniczka, Nina Statkiewicz. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata w Assen w 1975 roku, tym razem rozdzielając Karin Kessow z NRD oraz Sheilę Young z USA. Najlepsze wyniki osiągnęła podczas rozgrywanych w 1976 roku igrzysk olimpijskich w Innsbrucku. Stanęła na podium w każdym z rozgrywanych biegów, w tym na dystansach 1000 i 3000 metrów była najlepsza, a w biegach na 500 i 1500 m zajmowała trzecie miejsce. Na najkrótszym dystansie lepsze były tylko Sheila Young i Kanadyjka Cathy Priestner, a na 1500 m wyprzedziły ją jej rodaczka Galina Stiepanska i Sheila Young. W tym samym roku była też druga za Sylvią Burką z Kanady podczas mistrzostw świata w Gjøvik. Ostatni medal zdobyła w 1978 roku, zwyciężając na wielobojowych mistrzostwach świata w Helsinkach. W 1979 roku wyszła za mąż i od tej pory startowała pod nazwiskiem Awierina-Barabasz. Brała udział w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, jednak w swoim jedynym występie, biegu na 1500 m, zajęła dopiero 18. miejsce. Zajęła też między innymi szóste miejsce na mistrzostwach Europy w Leningradzie w 1971 roku oraz na mistrzostwach świata w wieloboju sprinterskim w Inzell w 1979 roku. Była mistrzynią ZSRR w wieloboju w 1979 roku, a w latach 1973-1975 zwyciężała w wieloboju sprinterskim.

Ustanowiła łącznie 13 rekordów świata (w tym dwa nieoficjalne)[1].

Zmarła w 2001 roku na raka żołądka[2].

Mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]