Przejdź do zawartości

Tadeusz Ulatowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Ulatowski
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1923
Łódź

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 2012
Warszawa

Rektor Akademii Wychowania Fizycznego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Warszawie
Okres

od 1971
do 1974

Poprzednik

Stefan Wołoszyn

Następca

Erazm Wasilewski

Okres

od 1981
do 1984

Poprzednik

Maciej Skład

Następca

Mieczysław Witkowski

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski
Grób trenera Tadeusza Ulatowskiego na Wojskowych Powązkach w Warszawie

Tadeusz Ulatowski (ur. 28 marca 1923 w Łodzi, zm. 29 stycznia 2012 w Warszawie) – polski trener i działacz sportowy, profesor nauk o kulturze fizycznej (1980), w młodości reprezentant i mistrz Polski w koszykówce.

Zawodnik

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik AZS Warszawa, z którym zdobył mistrzostwo Polski w 1947, następnie YMCA Łódź, z którym sięgnął po mistrzostwo Polski w 1948 i wicemistrzostwo w 1949. Reprezentant Polski w koszykówce w latach 1947-1949. Uczestniczył w ME w 1947, zajął wraz z kolegami szóste miejsce. Nie wiadomo w ilu meczach zagrał, zdobył 13 punktów. Łącznie w latach 1947-1949 zagrał w reprezentacji Polski 25 razy.

Trener

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1951–1959 był trenerem męskiej drużyny koszykarskiej Legii Warszawa. Poprowadził ją do mistrzostwa Polski w 1956 i 1957, wicemistrzostwa w 1953 i 1958 oraz brązowego medalu w swoim debiucie w sezonie 1951/1952. Prowadził tak znanych zawodników jak Władysław Pawlak, Andrzej Pstrokoński. W 1952 poprowadził razem z Florianem Grzechowiakiem kobiecą reprezentację Polski do 5 miejsca w mistrzostwach Europy. W latach 1951–1953 był także trenerem męskiej reprezentacji Polski w koszykówce.

Działacz

[edytuj | edytuj kod]

Od 1954 działacz Polskiego Komitetu Olimpijskiego, m.in. przewodniczący komisji sportowej (1964–1984), wiceprezes PKOL (1980–1988). Członek Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu oraz Polskiej Federacji Sportu. Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej i prezes towarzystwa w latach 1997-2007.

Pracownik naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Od 1953 do 1971 pracownik naukowy Instytutu Naukowego Kultury Fizycznej w Warszawie, w latach 1962–1968 organizator i kierownik Zakładu Teorii Sportu tamże. Po połączeniu INKF z AWF w Warszawie, pracownik naukowy tej uczelni (1971–1993), kierownik Zakładu Teorii Sportu na AWF (1971–1984). W latach 1971–1974 i 1981–1987 rektor AWF. Redaktor czasopisma Sport wyczynowy, autor i redaktor wielu publikacji, m.in. Gry sportowe zespołowe (1968), Teoria i metodyka sportu (ed. 1971, 1979, 1980). Członek Komitetu Nauki o Kulturze Fizycznej PAN (1979-1981) oraz Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Tytułów i Stopni Naukowych (1987–1993). Doktor honoris causa AWF we Wrocławiu (1998) i w Gdańsku (2009).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 19 grudnia 2008 „w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu, za osiągnięcia w pracy dydaktycznej i organizatorskiej” został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A29-tuje-12)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mała Encyklopedia Sportu. Tom 2. Warszawa 1987
  • K. Łaszkiewicz. Polska koszykówka męska 1928-2004. Inowrocław 2004
  • T. Małolepszy. Historia koszykówki. Mistrzostwa Europy od Szwajcarii - 1935 r. do Polski - 2009 r. Ruda Śląska 2009
  • Wrocław - 1963. Program XIII Mistrzostw Europy w koszykówce mężczyzn
  • historia ZTS AWF w Warszawie. awf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-25)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]