Przejdź do zawartości

Tadeusz Pawlak (pisarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tadeusz Pawlak (ur. 21 marca 1927 w Milejowie koło Konina, zm. 30 listopada 2014[1]) – polski poeta.

Ukończył Państwowe Ognisko Sztuki. Debiutował na łamach dziennika „Głos Koszaliński” w 1957 roku. W latach 1951–1979 był pracownikiem Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Miejsce na liście
  • Człowiek najdalszy
  • Korzenie
  • Dwie strony darnii
  • Wniebogłos topoli
  • W kamieniołomach obłoków
  • Czas odkopany

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne w Słupsku [online], slupsk.grobonet.com [dostęp 2024-09-17].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Pawlak_(pisarz)&oldid=74783824”