Sztos 2

Sztos 2

Gatunek	komedia
Rok produkcji	2011
Data premiery	20 stycznia 2012
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	99 minut
Reżyseria	Olaf Lubaszenko
Scenariusz	Jerzy Kolasa, Olaf Lubaszenko
Muzyka	Krzesimir Dębski
Zdjęcia	Piotr Wojtowicz
Scenografia	Joanna Macha
Kostiumy	Małgorzata Ajzelt, Barbara Łagowska
Montaż	Wanda Zeman
Produkcja	Cezar 10 Sp. z o.o. (Cezary Pazura)
Dystrybucja	ITI Cinema
Poprzednik	Sztos (1997)
Cytaty w Wikicytatach

Sztos 2 – polska komedia sensacyjna z 2011 roku w reżyserii Olafa Lubaszenki. Kontynuacja filmu Sztos z 1997 roku.

Zdjęcia plenerowe: Warszawa, Sopot, Zakopane.

• Cezary Pazura − jako Kazik Czarnecki „Synek”
• Jan Nowicki − jako Eryk
• Ewa Gawryluk − jako Beata
• Borys Szyc − jako Janek
• Edward Linde-Lubaszenko − jako Edward „Markiz”
• Bogusław Linda − jako Królikowski „Królik”, major SB
• Bartłomiej Topa − jako Ludwik, skarbnik Solidarności
• Janusz Józefowicz − jako Adaś
• Mirosław Zbrojewicz − jako „Buźka”
• Michał Milowicz − jako „Student”
• Michał Piela − jako SB-ek Marian Lachoń, człowiek „Królika”
• Gabriela Całun(inne języki) − jako Ola
• Tomasz Sapryk − jako milicjant z patrolu
• Jerzy Kolasa(inne języki) − jako Wacek
• Olaf Lubaszenko − jako Mietek
• Roman Bugaj − jako zomowiec
• Krzysztof Kamiński − jako Bronek Liliput
• Sławomir Sulej − jako zomowiec łysy
• Krzysztof Kiersznowski – jako Zdzisław „Bambaryła”, kierownik restauracji
• Ryszard Chlebuś – jako szatniarz
• Piotr Dąbrowski – jako zomowiec
• Janusz Stokłosa – jako klawiszowiec w restauracji
• Grzegorz Skrzecz – jako Grześ

Rok 1981, początek stanu wojennego. Doświadczony cinkciarz, hazardzista i oszust Synek oraz jego młody podopieczny Janek potrafią odnaleźć się w najbardziej ponurej rzeczywistości. Po pobycie w Zakopanem, gdzie kantują naiwniaków na walucie i wygrywają nie do końca uczciwą partyjkę pokera, wybierają się na drugi koniec Polski do rodzinnego Sopotu. Po drodze zatrzymują się na noc w Krakowie u starego kumpla Markiza, który zleca im przetransportowanie do Warszawy poszukiwanego działacza Solidarności. Szczęście kanciarzy wyczerpuje się i trafiają w ręce funkcjonariuszy milicji. Nieoczekiwanie z tarapatów ratuje ich oficer Urzędu Bezpieczeństwa, Mietek Królikowski. W rewanżu chce tego, by cinkciarze skupowali dla niego waluty. Synek i Janek przystają na propozycję, a o pomoc w zorganizowaniu przedsięwzięcia zwracają się do cieszącego się estymą w branży Eryka. Cinkciarze obmyślają plan oszukania funkcjonariuszy bezpieki i zgarnięcia pieniędzy dla siebie.

• Wąż w kategorii Plakat (wygrana)
• Wielki Wąż w kategorii Najgorszy film (nominacja)
• Wąż w kategoriach Najgorsza reżyseria Olaf Lubaszenko, Najgorszy scenariusz Jerzy Kolasa, Olaf Lubaszenko, Komedia, która nie śmieszy (nominacje)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepszy film Olaf Lubaszenko (nominacja)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepszy aktor Bogusław Linda (nominacja)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepszy aktor Cezary Pazura (nominacja)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepszy aktor Borys Szyc (nominacja)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepszy scenariusz Jerzy Kolasa, Olaf Lubaszenko (nominacja)
• Złota Kaczka w kategorii Najlepsze zdjęcia Piotr Wojtowicz (nominacja)^[1]

• Sztos 2 w bazie filmpolski.pl
• Sztos 2 w bazie Filmweb
• Sztos 2 w bazie IMDb (ang.)