Szalwa Cereteli

Szalwa Cereteli
Data i miejsce urodzenia	1894 ; Saczchere
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1955 ; Tbilisi
	Pierwszy zastępca Ludowego Komisarza Spraw Wewnętrznych Gruzińskiej SRR
Okres	od 15/24 sierpnia 1941; do 18 maja 1943
Przynależność polityczna	KPZR
Poprzednik	Nikołaj Ruchadze
Następca	Aleksandr Koczławaszwili
	Odznaczenia

Szalwa Otari dze Cereteli (gruz. შალვა ოთარის ძე წერეთელი; ros. Шалва Отарович Церетели, Szałwa Otarowicz Cereteli; ur. 1894 w Saczchere, zm. 15 listopada 1955 w Tbilisi) – funkcjonariusz NKWD, generał porucznik, I zastępca ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR (1941-1943), zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR (1948-1949 i 1953).

Życiorys

1914 wcielony do rosyjskiej armii, 1915 wzięty do austriackiej niewoli, od grudnia 1915 do marca 1916 chorąży w Gruzińskim Legionie w Samsunie. Od 1920 funkcjonariusz Czeki w anektowanej przez Rosję sowiecką Gruzji, następnie w OGPU i NKWD. Od 1918 funkcjonariusz NKWD RFSRR w Moskwie, 1939 szef Wojsk Pogranicznych Zakaukazia. Od 15 sierpnia 1941 do maja 1943 I zastępca ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR w stopniu starszego majora, a od 14 lutego 1943 komisarza bezpieczeństwa państwowego III rangi. Od 25 czerwca 1948 do 17 października 1949 zastępca ministra bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR w stopniu generała porucznika (ponownie na tym stanowisku od 27 maja do 15 lipca 1953), równocześnie dowódca Wojsk Pogranicznych Okręgu Gruzińskiego. Współpracownik Ławrientija Berii. W 1939 wraz z Lwem Włodzimirskim, Wieniaminem Gulstem i Aleksandrem Mironowem brał udział w zamordowaniu byłego przedstawiciela pełnomocnego ZSRR w Chinach, kombriga Iwana Bowkun-Ługańca i jego żony. W sierpniu 1953 zwolniony z MWD ZSRR ze względu na nieprzydatność do służby, 13 września 1953 aresztowany, 19 września 1955 skazany przez Izbę Wojskową Sądu Najwyższego ZSRR w Tbilisi na karę śmierci, następnie rozstrzelany. Nie został zrehabilitowany.

Bibliografia

Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.
Donald Rayfield, Stalin i jego oprawcy, Warszawa 2009.
http://shieldandsword.mozohin.ru/VD3462/terr_org/respublik/georgia.htm (ros.)