Syrenka Warszawska (nagroda filmowa)
Wygląd
Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) – jedna z głównych nagród filmowych przyznawanych podczas Lubuskiego Lata Filmowego.
- 1957
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Jerzy Kawalerowicz za film Cień
- 1958
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Munk za film Człowiek na torze
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Jerzy Zarzycki za film Zagubione uczucia
- 1959
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Munk za film Eroica
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Kazimierz Kutz za film Krzyż walecznych
- 1961
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Munk za film Zezowate szczęście
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Jerzy Kawalerowicz za film Matka Joanna od Aniołów
- 1962
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Stanisław Różewicz za film Głos z tamtego świata
- 1964
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Munk za film Pasażerka
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Aleksander Ford za film Pierwszy dzień wolności
- 1967
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Stanisław Różewicz za film Westerplatte
- 1969
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Wajda za film Wszystko na sprzedaż
- 1970
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Krzysztof Zanussi za film Struktura kryształu
- w kategorii „najlepszy film zagraniczny” – Tomás Gutiérrez Alea za film Wspomnienia
- 1971
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Andrzej Wajda za film Krajobraz po bitwie
- 1972
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Tadeusz Konwicki za film Jak daleko stąd, jak blisko
- 1973
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Edward Żebrowski za film Ocalenie
- w kategorii „najlepszy film zagraniczny” – Andriej Tarkowski za film Andriej Rublow
- w kategorii „wyróżnienie specjalne” – Krsto Papić za film Kajdanki
- 1974
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Krzysztof Zanussi za film Iluminacja
- w kategorii „najlepszy film zagraniczny” – Ingmar Bergman za film Szepty i krzyki
- w kategorii „wyróżnienie specjalne” – Bob Fosse za film Kabaret
- 1975
- w kategorii „najlepszy film polski” – Andrzej Wajda za film Ziemia obiecana
- w kategorii „najlepszy film zagraniczny” – Jerry Schatzberg za film Strach na wróble
- w kategorii „wyróżnienie specjalne” – Claude Goretta za film Zaproszenie
- 1976
- w kategorii „najlepszy film fabularny” – Janusz Majewski za film Zaklęte rewiry
W 1980 Syrenkę Warszawską otrzymali reżyserzy Andrzej Chodakowski i Andrzej Zajączkowski za film Robotnicy ’80 („najlepszy spośród utworów polskich wyświetlanych w latach 1979–1980”)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lidia Becela i in. (red.). Warszawa: Interpress, 1989, s. 1503. ISBN 83-223-2644-0.
- ↑ Syrenka Warszawska. Karol Tchorek. artinfo.pl. [dostęp 2024-03-02].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lubuskie Lato Filmowe
- Nagrody LLF [online], filmweb.pl [zarchiwizowane z adresu 2012-10-15] . w serwisie Filmweb