Synowódzko Niżne
49°06′32″N 23°38′24″E/49,108889 23,640000,_%D1%81.%D0%9D%D0%B8%D0%B6%D0%BD%D1%94_%D0%A1%D0%B8%D0%BD%D1%8C%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%BD%D0%B5.%D0%A4%D0%BE%D1%82%D0%BE.JPG) Cerkiew Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we wsi Synowódzko Niżne | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
82615 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°06′32″N 23°38′24″E/49,108889 23,640000
| |
Synowódzko Niżne (ukr. Нижнє Синьовидне) – wieś na Ukrainie, w rejonie skolskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 1113 mieszkańców.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Synowódzko Niżne, położony na linii Lwów – Stryj – Batiowo.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś Synowucko Niże położona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie stryjskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1], wieś Sienowocko Niżne w drugiej połowie XVII wieku należał do starostwa stryjskiego[2].
W II Rzeczypospolitej do 1934 roku samodzielna gmina jednostkowa, następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Synowódzko Wyżne[3]. Początkowo w powiecie skolskim, a od 1932 roku w powiecie stryjskim w woj. stanisławowskiem[4]. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
W czasie okupacji niemieckiej Józef i Paulina Matusiewicz oraz córka Emilia Matusiewicz-Młot, udzieli pomocy i opieki Anicie Eckstein z d. Helfgott. Rodzina Matusiewiczów została uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 3.
- ↑ Lustracja województwa ruskiego 1661-1665. Cz. 1, Ziemia Przemyska i Sanocka, wydali Kazimierz Arłamowski i Wanda Kaput, Wrocław-Warszawa-Kraków 1970, s. 183.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 628
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 37
- ↑ https://sprawiedliwi.org.pl/pl/historie-pomocy/historia-pomocy-rodzina-matusiewiczow
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- 1) Niżne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 744.