Strzelec Drohobycz

Strzelec Drohobycz
Pełna nazwa	Klub Sportowy; Strzelec Drohobycz
Data założenia	1922
Data rozwiązania	1931
Państwo	Polska
Siedziba	Drohobycz
Stadion	Stadion Sokoła, Drohobycz
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe

Strzelec Drohobycz (oficjalna nazwa: Klub Sportowy „Strzelec" Drohobycz) – polski klub piłkarski z siedzibą w kresowej miejscowości - Drohobyczu, działający w latach 1922–1931.

Historia

Chronologia nazw:

1922: Sokoli K.S. Czarni Drohobycz
1924: S.K.S. Sokół Drohobycz
1930: K.S. Strzelec Drohobycz
1931: klub rozwiązano

Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” we Lwowie powstało w 1867 roku, a jej filia w Drohobyczu na czele z prezesem L. Wiśniewskim 24 kwietnia 1890 roku^[1], jednak najprawdopodobniej nie uprawiano piłki nożnej. Po odrodzeniu II Rzeczypospolitej w 1918 roku przywódcy organizacji „Sokół” skupili się na piłce nożnej. Jak wynika z danych książki "Rocznik Polskiego Związku Piłki Nożnej", wydanej z okazji 5-lecia organizacji, pod patronatem Lwowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej (LOZPN) z dnia 20 lutego 1925 roku działały trzy drohobyckie kluby, m.in. im Sokoli K.S. Czarni^[2], który został założony w 1922 roku^[3].

Nazwa klubu sugeruje ścisłe powiązania "Sokoła" z nieoficjalną filią lwowskiego klubu Czarnych w Drohobyczu, której zawodnicy wywodzili się ze środowiska Sokolego^[4]. Autorzy dodatku do pisma „Halicki futbol” odnotowują, że klub pod tą nazwą powstał w 1925 roku jako następca prawny "Czarnych". Już w 1926 roku staraniem stowarzyszenia wybudowano stadion Sokoła^[5].

W 1923 roku klub był już uczestnikiem mistrzostw Lwowskiego OZPN w klasie C. Pod koniec 1924 roku klub zmienił nazwę na S.K.S. Sokół. W 1926 roku został mistrzem Klasy C. Jednocześnie gazeta "Echo Karpackie" podała, że mistrz klasy C ma niewielkie poparcie społeczne^[6]. Zwycięstwo w turnieju umożliwiło debiut w klasie B w kolejnym sezonie. W latach 1927-1929 drużyna została zwycięzcą klasy B w podkarpackiej grupie Drohobycza. Jednak w meczach finałowych o awans do klasy A drohobyckiej drużynie nie udało się awansować, przegrywając w 1928 roku z rzeszowską Resovią, a w 1929 roku z Ruchem Przemyśl i Barkohbą Rzeszów^[7].

W 1930 klub zmienił swoją nazwę z Czarni na Strzelec (przy okazji zrywając więzy z Sokołem). W 1931 klub przeszedł pod opiekę administracji państwowej, która założyła nowy klub o nazwie Junak.

Słynni zawodnicy

Przypisy

↑ Лазорак Б.: Спортивна хроніка «Міжвоєнного Дрогобича». Wyd. 17-18. Дрогобицький краєзнавчий збірник, 2014, s. 315. (ukr.).
↑ Rocznik Polskiego Związku Piłki Nożnej. „Nakładem Polskiego Związku Piłki Nożnej”, s. 122, 1925. Kraków.
↑ Нарис до історії дрогобицького футболу [online], spadok.org.ua, 13 marca 2024 [dostęp 2024-10-15] (ukr.).
↑ Лазорак Б.: Спортивна хроніка «Міжвоєнного Дрогобича». Wyd. 17-18. Дрогобицький краєзнавчий збірник, 2014, s. 337. (ukr.).
↑ Куйдич, М., Михайлович, Р., Турчик, Х., Маців, В.: Біля витоків дрогобицького футболу. 1920-1944. T. Частина перша. Дрогобич: 1994, s. 5. (ukr.).
↑ „Echo Karpackie”, s. 7, 1926-11-28.
↑ Люпа, Б. М., Грисьо Я. А., Яремко І. Я.: Хроніки львівського футболу. T. 1 (друга половина ХІХ ст.. – 1965 р.). Львів: ЛА «Піраміда», 2015, s. 253, 259. ISBN 978-966-441-414-9. (ukr.).

Bibliografia

Encyklopedia Piłkarska FUJI, tom czwarty kolekcji klubów: "Lwów i Wilno" (strony 108-111), Andrzej Gowarzewski

Linki zewnętrzne

Historia klubu. wz.lviv.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ukr.).

[1] Лазорак Б.: Спортивна хроніка «Міжвоєнного Дрогобича». Wyd. 17-18. Дрогобицький краєзнавчий збірник, 2014, s. 315. (ukr.).

[2] Rocznik Polskiego Związku Piłki Nożnej. „Nakładem Polskiego Związku Piłki Nożnej”, s. 122, 1925. Kraków.

[3] Нарис до історії дрогобицького футболу [online], spadok.org.ua, 13 marca 2024 [dostęp 2024-10-15] (ukr.).

[4] Лазорак Б.: Спортивна хроніка «Міжвоєнного Дрогобича». Wyd. 17-18. Дрогобицький краєзнавчий збірник, 2014, s. 337. (ukr.).

[5] Куйдич, М., Михайлович, Р., Турчик, Х., Маців, В.: Біля витоків дрогобицького футболу. 1920-1944. T. Частина перша. Дрогобич: 1994, s. 5. (ukr.).

[6] „Echo Karpackie”, s. 7, 1926-11-28.

[7] Люпа, Б. М., Грисьо Я. А., Яремко І. Я.: Хроніки львівського футболу. T. 1 (друга половина ХІХ ст.. – 1965 р.). Львів: ЛА «Піраміда», 2015, s. 253, 259. ISBN 978-966-441-414-9. (ukr.).

[1]