Starorobociańska Polana
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1110–1120 m n.p.m. |
Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°14′11″N 19°48′57″E/49,236389 19,815833 |
Starorobociańska Polana – polana w Dolinie Starorobociańskiej w Tatrach Zachodnich. Położona jest w dolnej części tej doliny, nieco powyżej wylotu Doliny Iwaniackiej. Znajduje się na rozszerzonym w tym miejscu dnie doliny, na wysokości 1110–1120 m[1]. Zachodnim obrzeżem polany przepływa Starorobociański Potok[2].
Polana wypasana była od bardzo dawna. Jako pastwisko Stararobota wymieniona jest w dokumencie króla Władysława IV Wazy z 1646 r., nadającym uposażenia sołtystwu wsi Wróblówka. Nazwa polany pochodzi od dawniej istniejącej (w Banistym Żlebie) kopalni rud metalu, zwanej Stara Robota. Wchodziła w skład Hali Stara Robota. Obecnie nazwa zarówno polany, jak i hali to już nazwa historyczna, gdyż w Dolinie Starorobociańskiej zaprzestano już od dawna wypasu, a polana zarasta lasem[3]. W 1955 powierzchnię ok. 3 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 63%[4].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- z Doliny Chochołowskiej, zaczynający się przy leśniczówce i prowadzący całą Doliną Starorobociańską przez Starorobociańską Polanę i Starorobociańską Rówień aż do Siwej Przełęczy. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5 .
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .
- ↑ Marcin Bukowski , Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9 .