Stanisław Rembowski

Stanisław Rembowski

podporucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia	24 października 1885 Skotniki
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1920 pod Brodnicą
Przebieg służby
Lata służby	1918-
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	15 Pułk Ułanów Poznańskich 215 Ochotniczy Pułk Jazdy Wielkopolskiej
Stanowiska	dowódca szwadronu
Główne wojny i bitwy	Powstanie wielkopolskie Wojna polsko-bolszewicka Bitwa pod Brodnicą
Odznaczenia

Stanisław Rembowski (ur. 24 października 1885 w Skotnikach, zm. 18 sierpnia 1920 pod Brodnicą^[1]) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej Stanisława i Jadwigi z domu Ciszewska. Uczęszczał w Śremie do Gimnazjum, a po jego ukończeniu w Berlinie i Lipsku studiował rolnictwo. W majątkach położonych w Wielkopolsce odbył praktykę zawodową. W 1916 w Wyszakowie prowadził gospodarstwo, które przejął po ojcu^[2].

Z końcem grudnia 1918 brał udział w powstaniu wielkopolskim podczas którego w Środzie Wielkopolskiej wspólnie z Alfredem Milewskim sformował kompanię ochotniczą^[2]. Od 11 stycznia 1919 w Wojskach Wielkopolskich służył w 1 pułku ułanów Wielkopolskich, a następnie w 15 pułku ułanów Poznańskich. Brał udział w walkach na froncie podczas trwającej wojny polsko-bolszewickiej, gdzie walczył w miesiącach lipiec-sierpień 1919 m.in. pod Bobrujskiem oraz Mińskiem^[2]. W sierpniu 1920 został mianowany podporucznikiem dowodząc 2. szwadronem w 215 Ochotniczego Pułku Jazdy Wielkopolskiej^[2]. Zginął podczas bitwy pod Brodnicą, kiedy podczas szarży na pozycje przeciwnika przyczynił się do przełamania jego obrony. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari^[3][2]. Pochowany został w rodzinnym grobowcu w Mądrych położonych koło Środy Wielkopolskiej^[2]. 21 grudnia 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii niemieckiej^[4].

Od 1916 jego żoną była Zofią Dąmbska i mieli córkę Elżbietę oraz syna Macieja^[2].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4603^[3][2]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Karol Riedl: Zarys historji wojennej 26-go pułku ułanów wielkopolskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.