Siewka złotawa
Pluvialis fulva[1] | |||
(J.F. Gmelin, 1789) | |||
Szata godowa | |||
Szata spoczynkowa | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
siewka złotawa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
okres lęgowy przeloty zimowiska zalatuje, sezonowość występowania niepewna |
Siewka złotawa[5], siewka azjatycka (Pluvialis fulva) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1789 roku niemiecki przyrodnik Johann Friedrich Gmelin w 13. edycji linneuszowskiego Systema Naturae. Autor nadał gatunkowi nazwę Charadrius fulvus, a jako miejsce typowe wskazał Tahiti[3][6]. Obecnie siewka złotawa zaliczana jest do rodzaju Pluvialis w monotypowej podrodzinie siewek[5].
Jest to gatunek monotypowy[2][7]. Niegdyś uważano, że siewka złotawa i bardzo podobna do niej siewka szara są podgatunkami tego samego gatunku Pluvialis dominica. Badania prowadzone od 1983 roku na zachodniej Alasce, która jest obszarem ich współwystępowania, wykazały jednak, że ptaki z obu podgatunków różnią się wielkością i upierzeniem, głosem godowym, zakładają gniazda w innych miejscach, a przede wszystkim w ogóle nie krzyżują się między sobą. Uznano to za wystarczające przesłanki, aby wydzielić dwa gatunki: siewkę szarą (Pluvialis dominica) i siewkę złotawą (Pluvialis fulva).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Zamieszkuje północną i północno-wschodnią Syberię (od półwyspu Jamał po Czukotkę) oraz zachodnią Alaskę. Zimuje w pasie od wschodniej Afryki przez południową Azję po Indonezję, Australię, Nową Zelandię i Oceanię. Niewielka ich liczba zimuje w Kalifornii[2].
Sporadycznie widywana w Polsce (do 2021 roku stwierdzono ją 11 razy[8]).
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd
- Samiec w szacie godowej ma wierzch ciała ciemny, gęsto pokryty żółtymi plamkami. Spód ciała czarny, poza pokrywami podogonowymi, które są białe. Czoło, boki głowy i szyi również białe, oddzielają złoto-czarny wierzch ciała od czarnej plamy na spodzie. Dziób i nogi ciemne. Samica podobna, lecz na czarnej plamie na spodzie ciała znajdują się białe plamki. Osobniki młodociane i dorosłe w szacie spoczynkowej mają jasny spód ciała z ciemnymi plamkami na piersi i szyi. Od siewki szarej różni się smuklejszą sylwetką i dłuższymi nogami.
- Wymiary średnie[2]
- długość ciała 23–26 cm
rozpiętość skrzydeł 60–72 cm
masa ciała 100–192 g
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
- Suche obszary tundry i lasotundry. W sezonie rozrodczym unika wybrzeża. Zimuje na brzegach mórz, łąkach, słonych bagnach i błotach.
- Gniazdo
- Na ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu 4 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres około 26 dni przez obydwoje rodziców.
- Pożywienie
- Bezkręgowce (owady, mięczaki, robaki, skorupiaki i pająki) uzupełniane przez jagody, sporadycznie nasiona i liście[2].
Status i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje siewkę złotawą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2006 roku, mieści się w przedziale 190–250 tysięcy osobników. Ogólny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[4].
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[9].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Pluvialis fulva, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Wiersma, P: Pacific Golden Plover (Pluvialis fulva). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2014). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 1996. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-24)].
- ↑ a b c D. Lepage: Pacific Golden-Plover Pluvialis fulva. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).
- ↑ a b Pluvialis fulva, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pluvialinae MacGillivray, 1852 – siewki (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-04-21].
- ↑ J.F. Gmelin , Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 13, t. 1 cz. 2, Lipsiae 1789, s. 687 (łac.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
- ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 38. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2021. „Ornis Polonica”. 63, s. 130–159, 2022.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).