Sania Mirza

Sania Mirza

Państwo	Indie
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1986 Bombaj
Wzrost	173 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	14 stycznia 2023
Trener	Imran Mirza
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	1 WTA, 14 ITF
Najwyżej w rankingu	27 (27 sierpnia 2007)
Australian Open	3R (2005, 2008)
Roland Garros	2R (2007, 2011)
Wimbledon	2R (2005, 2007–2009)
US Open	4R (2005)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	43 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (13 kwietnia 2015)
Australian Open	W (2016)
Roland Garros	F (2011)
Wimbledon	W (2015)
US Open	W (2015)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Indie Igrzyska afro-azjatyckie złoto Hajdarabad 2003 gra pojedyncza złoto Hajdarabad 2003 gra podwójna złoto Hajdarabad 2003 gra mieszana złoto Hajdarabad 2003 gra drużynowa Igrzyska azjatyckie złoto Doha 2006 gra mieszana złoto Inczon 2014 gra mieszana srebro Doha 2006 gra pojedyncza srebro Doha 2006 gra drużynowa srebro Kanton 2010 gra mieszana brąz Pusan 2002 gra mieszana brąz Kanton 2010 gra pojedyncza brąz Inczon 2014 gra podwójna Igrzyska Wspólnoty Narodów srebro Nowe Delhi 2010 tenis ziemny (gra pojedyncza) brąz Nowe Delhi 2010 tenis ziemny (gra podwójna)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Sania Mirza, hindi सानिया मिर्ज़ा (ur. 15 listopada 1986 w Bombaju) – indyjska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowych Wimbledonu 2015 i US Open 2015 w grze podwójnej oraz Australian Open 2009, French Open 2012 i US Open 2014 w grze mieszanej, triumfatorka Mistrzostw WTA w grze podwójnej (2014 i 2015), liderka rankingu WTA deblistek od 13 kwietnia 2015 do 8 stycznia 2017, pierwsza kobieta z Indii, która wygrała turnieje WTA w grze pojedynczej i podwójnej oraz zdobyła tytuł w turnieju wielkoszlemowym, klasyfikowana w rankingu WTA na 27. miejscu w grze pojedynczej (2007), multimedalistka igrzysk azjatyckich i Igrzysk Wspólnoty Narodów, reprezentantka Indii w Pucharze Federacji, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich; odznaczona Orderem Padma Shri i Rajiv Gandhi Khel Ratna – najwyższym odznaczeniem państwowym przyznawanym w Indiach za szczególne zasługi w dziedzinie sportu^[1], zdobywczyni Arjuna Award. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Sania Mirza rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat pod kierunkiem ojca, Imrana. W 2003 została juniorską mistrzynią wielkoszlemowego Wimbledonu w grze podwójnej w parze z Alisą Klejbanową^[2].

W 2003 roku Mirza zadebiutowała w cyklu rozgrywkowym WTA Tour. Otrzymała „dziką kartę” do turnieju w Hajdarabadzie, ale przegrała w pierwszej rundzie z Evie Dominikovic z Australii. W 2004 indyjski rząd przyznał jej nagrodę Arjuna^[3]. Pierwszy profesjonalny mecz wygrała podczas Australian Open 2005, ogrywając Cindy Watson, a potem także Petrę Mandulę. Uległa dopiero Serenie Williams. Niespełna dwa tygodnie później Hinduska została już triumfatorką turnieju WTA w grze pojedynczej w Hajdarabadzie. Wyeliminowała trzy rozstawione przeciwniczki: Zheng Jie, Mariję Kirilenko i Alonę Bondarenko, w efekcie została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych tenisistek świata. Została pierwszą kobietą z Indii, która wygrała profesjonalne zawody w singlu. W marcu doszła też do ćwierćfinału w Dubaju, pokonując tam Swietłanę Kuzniecową (7 WTA). W sierpniu awansowała do finału imprezy w Forest Hills, gdzie nie poradziła sobie z Lucie Šafářovą Jednocześnie przedostała się do czołowej pięćdziesiątki rankingu indywidualnego. Odnotowała czwartą rundę US Open (jako pierwsza Hinduska w historii) i półfinał w Tokio (nie sprostała Tatianie Golovin). Za swoje osiągnięcia w tym sezonie Mirza otrzymała Order Padma Shri, czwarte najwyższe odznaczenie w Indiach^[4].

We wrześniu 2006 zagrała w półfinale w Kolkacie, zatrzymując się na Martinie Hingis, ale zrewanżowała się Szwajcarce tydzień później w drugiej rundzie w Seulu^[5]. W październiku zagrała jeszcze w ćwierćfinale w Taszkencie. Rok 2007 otworzyła półfinałami w Hobart i Pattaya, a także ćwierćfinałem w Bangalore. Po długim okresie słabszych występów ponownie znalazła się w najlepszej czwórce turnieju w Cincinnati, ulegając w trzech setach Annie Czakwetadze^[6]. Zapukała do czołowej trzydziestki rankingu WTA i przypieczętowała swoją pozycję finałem w Stanford. Wygrała tam z kilkoma dobrymi zawodniczkami: Tatianą Golovin, Patty Schnyder i Sybille Bammer. Do tego dodała wiktorie nad Szachar Pe’er i Dinarą Safiną w San Diego oraz nad Martiną Hingis w Los Angeles. 27 kwietnia 2007 Mirza zajmowała najwyższe w karierze, 27. miejsce w rankingu. W 2008 osiągnęła czwartą rundę w Indian Wells; sezon ten upłynął jej pod znakiem licznych urazów i spowodował wypadnięcie Mirzy z grona stu najlepszych zawodniczek świata. Jednocześnie oznajmiła mediom, że zaczynając od imprezy Bangalore Open 2008 nie będzie już więcej startowała w turniejach na terenie Indii, za powód podając wynikające z tego liczne kontrowersje i problemy^[7].

W lutym 2009 została finalistką w Pattaya i z powrotem znalazła się w czołowej setce klasyfikacji światowej^[8]. Następny ważniejszy wynik – półfinał – odnotowała jednak dopiero latem w brytyjskim Birmingham. Nie udało się jej wygrać z Magdaleną Rybarikovą. Ponownie zaczęła występować w zawodach rangi ITF, ale na koniec roku przedostała się półfinału rozgrywek WTA w Osace, gdzie wyeliminowała Szachar Pe’er i Marion Bartoli. Niemalże przez cały rok 2010 zmagała się z kontuzjami, a przy okazji wzięła ślub z pakistańskim krykiecistą Shoaibem Malikiem i na dłuższy czas zniknęła z aren tenisowych. Tym niemniej, jej osoba wzbudziła duże zainteresowanie mediów, głównie z powodu zawirowań w życiu uczuciowym.

W kwietniu 2011, po przejściu kwalifikacji, awansowała do ćwierćfinału turnieju w Charleston (pierwszy ćwierćfinał od października 2010). Na europejskich kortach ziemnych nie odniosła żadnych sukcesów, a występ we French Open zakończyła na drugiej rundzie porażką z Agnieszką Radwańską. Aż do wielkoszlemowego US Open nie wygrała ani jednego spotkania w drabince głównej turnieju WTA, po czym zrezygnowała z występów aż do końca sezonu z powodu kontuzji kolana. W lutym 2012 awansowała do ćwierćfinału turnieju w Pattayi. 25 kwietnia poinformowała, że zaprzestaje występów w konkurencji gry pojedynczej, gdyż przebyte w ciągu ostatnich pięciu lat trzy zabiegi operacyjne ograniczają jej możliwości sportowe^[9].

Ogłoszona przez tenisistkę decyzja nie okazała się ostateczna – Mirza powróciła do rywalizacji singlistek już w maju 2012, przechodząc eliminacje do turnieju w Brukseli^[10]. W pierwszej rundzie zawodów przegrała z Monicą Niculescu. W Eastbourne odpadła w drugim meczu kwalifikacji z Andreą Hlaváčkovą. 2 marca 2013 po raz kolejny oświadczyła, że aby wydłużyć swoją tenisową karierę musi zrezygnować z występów w grze pojedynczej^[11].

Sania Mirza wygrała czterdzieści trzy deblowe turnieje WTA. Liderką rankingu WTA deblistek została 13 kwietnia 2015.

Zadebiutowała w rozgrywkach gry podwójnej WTA Tour w lutym 2003 w Hajdarabadzie. Jej partnerką była wówczas Mary Pierce; zdołały wygrać jeden mecz i dojść do ćwierćfinału. Rok później w tych samych zawodach u boku Liezel Huber odniosła swoje pierwsze deblowe zwycięstwo. W finale pokonały Li Ting i Sun Tiantian. Awansowała o ponad dwieście miejsc w klasyfikacji WTA. W maju 2005 zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej – French Open, partnerując Annie Czakwetadze. W lipcu osiągnęła półfinał w Cincinnati (z Julianą Fedak), a jesienią półfinały w Tokio i Kolkacie. W tym czasie jej deblową partnerką była Szachar Pe’er. Duet indyjsko – izraelski wzbudził niemałe zainteresowanie mediów ze względu na różnice dzielące obydwie tenisistki ze względu na ich pochodzenie^[12].

W lutym 2006 wygrała razem z Huber swój drugi tytuł w karierze w Bangalore. Miesiąc później doszła z Ai Sugiyamą do ćwierćfinału prestiżowych zawodów w Indian Wells i Miami. ZWEą została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych deblistek świata. Dobrą formę potwierdziła finałami w Amelia Island (z Huber) i Stambule (z Molik). Latem awansowała razem z Martą Domachowską do finału w Cincinnati; przegrały z Marią Eleną Camerin i Giselą Dulko. Na koniec sezonu triumfowała w Kolkacie (z Huber) i rok zakończyła na 28. miejscu w rankingu WTA.

W roku 2007 wygrała cztery kolejne turnieje: Fez z Vanią King, Cincinnati z Bethanie Mattek, Stanford z Szachar Pe’er i New Haven z Marą Santangelo. W meczu o puchar w Stambule razem z Chan Yung-jan przegrały z duetem Agnieszka Radwańska i Urszula Radwańska. Ponadto Mirza osiągnęła w Nowym Jorku swój pierwszy wielkoszlemowy ćwierćfinał.

Nękana kontuzjami, występowała na kortach tylko przez połowę sezonu 2008. Jej najważniejsze wyniki z tego sezonu to ćwierćfinał Wimbledonu i półfinał w Indian Wells.

Po powrocie wiosną 2009 awansowała do półfinału w Miami, a następnie razem z Chia-Yung Chuang triumfowała w Ponte Vedra Beach. Z Chuang osiągnęła jeszcze półfinały w Madrycie i Birmingham, ale na tym współpraca zawodniczek zakończyła się. Do końca roku Mirza grała z Francescą Schiavone, Soraną Cîrsteą i Vanią King.

Jesienią 2010 wygrała bez straty seta turniej w Kantonie z Ediną Gallovits.

W marcu 2011 osiągnęła najlepszy rezultat w karierze, triumfując w Indian Wells razem z Jeleną Wiesniną. Hinduska i Rosjanka zostawiły w pokonanym polu między innymi trzy Polki: Agnieszkę Radwańską, Klaudię Jans, Alicję Rosolską, ponadto Danielę Hantuchovą, Meghann Shaughnessy i Bethanie Mattek-Sands. Hantuchová i Radwańska zrewanżowały się jednak już dwa tygodnie później w drugiej rundzie w Miami. Wiesnina i Mirza odniosły zwycięstwo w Charleston, ponownie nad Shaughnessy i Sands.

W czerwcu Mirza ze swoją rosyjską partnerką przedostały się do finału wielkoszlemowego French Open 2011 i był to dla Indyjki pierwszy finał Wielkiego Szlema w grze podwójnej oraz najlepszy wynik w karierze^[13]. Walkę o puchar przegrały z Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką. W ćwierćfinale i półfinale pokonały cztery byłe lub obecne liderki rankingu WTA: Liezel Huber, Giselę Dulko, Flavię Pennettę i Lisę Raymond. W półfinale Wimbledonu zostały zatrzymane przez Katarinę Srebotnik i Květę Peschke. W lipcu Mirza z Jarosławą Szwiedową triumfowała w Waszyngtonie.

W styczniu 2012 zagrała w półfinale Australian Open, gdzie z Wiesniną uległy późniejszym mistrzyniom, Swietłanie Kuzniecowej i Wierze Zwonariowej. Z Anastasiją Rodionową wygrała turniej w Pattaya. W finałach w Dubaju i Indian Wells musiała uznać wyższość notowanego wówczas najwyżej debla Huber – Raymond. W maju wraz z Bethanie Mattek-Sands zwyciężyła w turnieju Premier Series w Brukseli. W październiku osiągnęła finału turnieju Premier Mandatory w Pekinie.

Na początku 2013 roku zdobyła tytuł w zawodach w australijskim Brisbane. Razem z partnerującą Bethanie Mattek-Sands pokonały wynikiem 4:6, 6:4, 10–7 parę Anna-Lena Grönefeld-Květa Peschke. Później wraz z Amerykanką zaliczyła porażki w pierwszych rundach w Australian Open z Sílvią Soler Espinosą i Carlą Suárez Navarro 6:7(4), 3:6 oraz w Doha z Lisą Raymond i Samanthą Stosur 4:6, 2:6. W lutym, ponownie z Mattek-Sands, zwyciężyła w turnieju rangi WTA Premier w Dubaju. Tym razem debel pokonał w finale parę Nadieżda Pietrowa–Katarina Srebotnik wynikiem 6:4, 2:6, 10–7. W pierwszej rundzie turnieju w Indian Wells w ponownie uległy Raymond ze Stosur 7:6(8), 3:6, 6:10. W następnym tygodniu doszły już jednak do ćwierćfinału w Miami, w którym musiały uznać wyższość liderek rankingu Sary Errani i Roberty Vinci 1:6, 4:6.

Powrót na Europejską część sezonu w kwietniu okazał się udany, gdyż Mirza razem z Mattek-Sands osiągnęły finał w Stuttgarcie. Przegrały w nim z parą Mona Barthel–Sabine Lisicki 4:6, 5:7. W Madrycie przegrały jednak już w drugiej rundzie z Anastasiją Pawluczenkową i Lucie Šafářovą 5:7, 1:6. W turnieju WTA Premier 5 w Rzymie osiągnęły ćwierćfinał, w którym ponownie nie sprostały Włoszkom Errani-Vinci 4:6, 3:6. Ostatnim wspólnym występem Hinduski z Mattek-Sands był wielkoszlemowy French Open. Porażka w trzeciej rundzie (ponownie z parą Pawluczenkowa-Šafářová) ostatecznie zakończyła ich współpracę w tym roku.

Sezon na trawiastych kortach w Wielkiej Brytanii rozegrała wspólnie z Liezel Huber. Mimo rozstawienia z numerem drugim przegrały już w drugim meczu w Eastbourne z Monicą Niculescu i Klára Zakopalová 3:6, 6:3, 9–11. Podczas Wimbledonu niespodziewanie przegrały w trzeciej rundzie z Shūko Aoyamą i Chanelle Scheepers 2:6, 6:3, 2:6, co ostatecznie zakończyło współpracę Mirzy z utytułowaną rywalką.

Do serii turniejów poprzedzających US Open nawiązała współpracę z Chińską tenisistką Zheng Jie. Przegrały w drugiej rundzie w Toronto i pierwszej w Cincinnati, jednak w zawodach w New Haven odniosły znaczący sukces. W półfinale pokonały Sílvię Soler Espinosę i Carlę Suárez Navarro 6:3, 6:3, a w meczu mistrzowskim triumfowały nad Anabel Mediną Garrigues i Katariną Srebotnik 6:3, 6:4. Podczas wielkoszlemowego US Open osiągnęły kolejny sukces dochodząc do półfinału, eliminując w ćwierćfinale Hsieh Su-wei i Peng Shuai 6:4, 7:6(5). W meczu o finał nie sprostały jednak parze Ashleigh Barty-Casey Dellacqua przegrywając 2:6, 2:6.

We wrześniu Mirza zaczęła występować wspólnie z Zimbabwejką Carą Black, z którą wygrała wszystkie turnieje w jakich wystąpiła do końca roku. W Tokio pokonały w finale Chan Hao-ching i Liezel Huber 4:6, 6:0, 11–9, natomiast tydzień później, w Pekinie, para zwyciężyła z deblem Wiera Duszewina–Arantxa Parra Santonja 6:2, 6:2.

Mirzą cały sezon grała z Black odnosząc szereg sukcesów. W Australian Open i Doha doszły do ćwierćfinałów – porażki odpowiednio z Errani i Vinci 2:6, 6:3, 4:6 oraz z Anastasiją Pawluczenkową i Nadieżdą Pietrową 6:4, 4:6, 12–14. W turniejach rangi Premier Mandatory w Indian Wells przegrały dopiero w finale z nowymi liderkami rankingu deblistek Hsieh Su-wei i Peng Shuai 6:7(5), 2:6, a w Miami w półfinale z Sabine Lisicki oraz powracającą do wielkiej formy Martiną Hingis 3:6, 4:6. Do kolejnego finału awansowały w Stuttgarcie, w którym po raz kolejny przegrały z Errani i Vinci 2:6, 3:6.

Na początku maja triumfowała w Oeiras. Później odpadały w ćwierćfinałach w Madrycie, Rzymie i French Open – porażki z Hsieh i Peng 7:5, 1:6, 8:10, Errani i Vinci 2:6, 3:6 oraz ponownie z Hsieh i Peng 2:6, 6:3, 3:6.

W drugiej połowie sezonu ponownie awansowała do finału także w Montrealu, Wuhanie i Pekinie. Odpadła w półfinale US Open (porażka z Hingis i Flavią Pennettą 2:6, 4:6) oraz wygrała w Tokio, pokonując Garbiñe Muguruzę i Carlę Suárez Navarro 6:2, 7:5.

Dzięki bardzo dobrym występom awansowała po raz pierwszy w karierze do Turnieju Mistrzyń, w którym triumfowała pokonując w finale Hsieh i Peng 6:1, 6:0. Był to ostatni wspólny mecz Mirzy z Black^[14].

W styczniu 2015 Mirza w parze z Bethanie Mattek-Sands zwyciężyła w zawodach w Sydney, pokonując w finale Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:3, 6:3. Współpraca z Hsieh Su-wei nie przyniosła oczekiwanych rezultatów: porażka w drugiej rundzie Australian Open z Gabrielą Dabrowski i Alicją Rosolską 6:7(5), 4:6, przegrana w pierwszym meczu w Dubaju oraz przegrany finał w Ad-Dausze Kops-Jones i Spears 4:6, 4:6.

W marcu nawiązała współpracę z Martiną Hingis. W meczu mistrzowskim w Indian Wells, najwyżej rozstawione Mirza i Hingis, triumfowały wynikiem 6:3, 6:4 nad Jekatieriną Makarową i Jeleną Wiesniną. Kolejny triumf nad tymi zawodniczkami, tym razem zakończony wynikiem 7:5, 6:1, miał miejsce w finale turnieju w Miami. W następnym tygodniu para wygrała zawody w Charleston, pokonując w finale Casey Dellacquę i Dariję Jurak 6:0, 6:4. Dzięki temu zwycięstwu Mirza awansowała na pozycję liderki rankingu deblowego WTA Tour^[15].

W Stuttgarcie tenisistki nie wygrały meczu, zaś w Madrycie doszły do ćwierćfinału, przegrywając z mistrzyniami tegorocznego Australian Open – Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovą 7:6(5), 3:6, 9–11.

Kolejny finał zawodniczki osiągnęły w Rzymie, przegrywając 4:6, 3:6 z Tímeą Babos i Kristiną Mladenovic. Rezultatem zawodniczek na kortach wielkoszlemowych w Paryżu był ćwierćfinał, w którym ponownie okazały się gorsze od Mattek-Sands i Šafářovej (5:7, 2:6). W mikście z Bruno Soaresem przegrała w meczu otwarcia.

Zawody na trawie w Eastbourne debel zakończył na półfinale, przegrywając z Caroline Garcią oraz Katariną Srebotnik 5:7, 4:6. Na Wimbledonie najwyżej rozstawiony szwajcarsko-hinduski debel pokonał w meczu mistrzowskim Makarową i Wiesninę 5:7, 7:6(4), 7:5. W trzecim secie przegrywały już 2:5, by wygrać kolejne pięć gemów. Był to pierwszy wielkoszlemowy triumf Mirzy w grze podwójnej, a dziesiąty dla Hingis^[16]. W grze mieszanej z Soaresem doszła do ćwierćfinału.

Przygotowania do US Open 2015 Mirza z Hingis rozpoczęły od startu w Toronto, gdzie w półfinale, po raz drugi w ciągu dwóch miesięcy, przegrały z Caroline Garcią oraz Katariną Srebotnik 3:6, 2:6. W następnym tygodniu wystartowały w turnieju w Cincinnati. Według drabinki turnieju w półfinale znowu miały się spotkać z Garcią i Srebotnik, lecz francusko-słoweński debel przegrał w już pierwszym meczu z Chan Hao-ching i Chan Yung-jan, zatem Mirza i Hingis spotkały się w półfinale z tenisistkami z Tajwanu. Musiały w nim uznać wyższość rywalek, przegrywając 4:6, 6:0, 6–10. W ostatnich zawodach z cyklu US Open Series w New Haven nie wystartowały.

Podczas zawodów wielkoszlemowych w Nowym Jorku Hinduska tenisistka, broniąca tytułu sprzed roku, przegrała z Soaresem już w pierwszej rundzie. Turniej debla przebiegał pod dyktando rozstawionych z numerem pierwszym Mirzy i Hingis, które nie straciły nawet seta w całej imprezie. Najtrudniejszym meczem był ćwierćfinałowy pojedynek z Chan Hao-ching i Chan Yung-jan, w którym szwajcarsko-hinduska para w pierwszym secie przegrywała już 0:5. Zdołały jednak doprowadzić do tie-breaka, którego wygrały do 5. Drugi set był już formalnością i Mirza z partnerką ograły swoje pogromczynie sprzed trzech tygodni w Cincinnati wynikiem 7:6(5), 6:1. Półfinałowy mecz z pięciokrotną triumfatorką wielkoszlemowych zmagań deblowych Sarą Errani oraz byłą partnerką Hingis – Flavią Pennettą był zacięty tylko w pierwszym secie, wygranym do 4. W drugim Włoszki opadły z sił i Mirza po raz pierwszy w karierze awansowała do finału debla US Open – 6:4, 6:1. Finał gry podwójnej nie przyniósł oczekiwanych emocji i po wygranej 6:3, 6:3 nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową, Mirza zdobyła swój drugi tytuł wielkoszlemowy w roku.

Mirza z Hingis starty w Azji rozpoczęły od wygranego turnieju w Kantonie, pokonując w finale gospodynie Xu Shilin i You Xiaodi 6:3, 6:1. Tydzień później odniosły siódmy wspólny triumf w sezonie pokonując w finale turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie Irinę-Camelię Begu i Monicę Niculescu 6:2, 6:3, kontynuując serię trzynastu kolejnych zwycięstw^[17].

W następnym tygodniu podczas turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Pekinie Szwajcarsko-Hinduski duet stracił w pierwszym meczu seta w rywalizacji z Sarą Errani i Flavią Pennettą. Mirza z Hingis otrząsnęły się w drugiej partii doprowadzając do supertiebreaka. W ostatniej partii wróciły ze stanu 4-6, wygrywając sześć kolejnych punktów, a cały mecz wynikiem 1:6, 6:4, 10–6. W ćwierćfinale spotkały się z bardzo dobrze serwującymi Julią Görges i Karolíną Plíškovą, które szybko objęły prowadzenie 4:0. Jednak od stanu 1:5 Hingis z Mirzą wygrały pięć kolejnych gemów. Görges z Plíškovą udało się doprowadzić do tie-breaka i przewagi w nim 4-2, lecz dwukrotne mistrzynie turniejów wielkoszlemowych w roku znowu podkręciły tempo wygrywając pierwszą partię 7:6 (7-5). Drugi set obył się bez takich serii i mecz zakończył się wynikiem 7:6(5), 6:4. Półfinałowy pojedynek z gospodyniami nie przysporzył rozstawionym z numerem pierwszym tenisistkom większych problemów i zakończył się wynikiem 6:2, 6:3. Mecz mistrzowski rozpoczął się od prowadzenia przeciwniczek Mirzy i Hingis, reprezentantek Tajwanu Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 5:2. Jednak najlepsza para roku zdołała doprowadzić do tie-breaka, w którym, po godzinie walki uległy 9-11. Drugi set Szawjcarsko-Hinduski duet wygrał jednak do 1 i o mistrzostwie musiał zdecydować supertiebreak. Ostatnia partia została wygrana przy drugiej piłce meczowej, a cały pojedynek wynikiem 6:7(9), 6:1, 10–8^[18]. Dzięki temu zwycięstwu Mirza z Hingis podwyższyły tegoroczny bilans z groźnymi tenisistkami z Tajwanu na 4–1.

Turniej Mistrzyń w Singapurze Mirza z Hingis rozpoczęły bardzo dobrze i w grupie wygrały wszystkie trzy mecze: z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:4, 6:2, z Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 6:3, 6:4 i na zakończenie z Tímeą Babos i Kristiną Mladenovic 6:4, 7:5. Jako jedyny zespół bez porażki awansowały do półfinału, w którym pokonały dobrze znane przeciwniczki z Tajwanu Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 6:4, 6:2. Najłatwiejszym meczem okazał się być finał, w którym Szwajcarsko-Hinduski duet nie dał szans Hiszpankom Garbiñe Muguruzie i Carli Suárez Navarro wygrywając 6:0, 6:3. Dla Sanii Mirzy było to trzydzieste drugie zwycięstwo w turnieju deblowym WTA oraz drugi z rzędu triumf w WTA Finals.

Pod koniec pierwszej dekady stycznia Hinduska ponownie zagrała z Martiną Hingis, co okazało się być strzałem w dziesiątkę, ponieważ zwyciężyły w zawodach rangi WTA Premier Series w Brisbane, a ich rywalkami w zwycięskim finale 7:5, 6:1 były startujące z „dziką kartą” Niemki Angelique Kerber oraz Andrea Petković. Ostatnim przystankiem przed Australian Open był turniej w Sydney. Kłopoty Santiny zaczęły się w meczu półfinałowym przeciwko Jarosławie Szwiedowej i Raluce Olaru, gdy przegrały pierwszego seta do 4, a na początku drugiego straciły serwis. Przy stanie 4:6, 1:2 mecz został przerwany z powodu opadów deszczu. Przerwa podziałała na liderki deblowego rankingu WTA zbawiennie, gdyż po kilkugodzinnej przerwie wygrały kolejne 4 gemy, a seta do 3. W supertiebreaku Mirza z Hingis objęły prowadzenie, którego nie oddały już do końca. Wynikiem 4:6, 6:3, 10–8 awansowały do siódmego finału turniej WTA z rzędu. Mecz mistrzowski rozpoczął się niemal identycznie jak półfinałowy. Rywalki, francuska para Caroline Garcia i Kristina Mladenovic, wygrały pierwszego seta do 1, a w drugim wyszły na prowadzenie 3:0 i 5:2. Wówczas oblicze najlepszej pary deblowej 2015 roku zmieniło się diametralnie – wygrały pięć kolejnych gemów wyrównując stan meczu. Decydująca partia przebiegła już pod ich dyktando, a wygrana 1:6, 7:5, 10–5 przypieczętowała jedenasty wspólny triumf Mirzy z Hingis.

Mirza wystąpiła dwukrotnie w spotkaniach I Grupy Azjatyckiej Pucharu Federacji, z których wygrała tylko raz – wspólnie z Ankitą Raina pokonała debel z Uzbekistanu Nigina Abduraimova-Arina Folts 6:2, 6:0. W następnym tygodniu wystąpiła wraz z Hingis w nowym turnieju w St. Petersburgu. Od początku wyglądały na zmęczone i w gorszej formie. W ćwierćfinale spotkały się z triumfatorkami turnieju w Moskwie z 2015 roku Jeleną Wiesniną i Darją Kasatkiną, mimo nie najlepszej postawy mecz zakończył się zwycięstwem 6:4, 6:1. Półfinałowe przeciwniczki postawiły Santinie poprzeczkę zdecydowanie wyżej. Anabel Medina Garrigues i Arantxa Parra Santonja grały bardzo dobrze, a liderki rankingu zaczęły popełniać proste błędy. W drugiej partii przegrywały już 0:4 i 1:5. Zdołały jednak odrobić straty i doprowadzić do tiebreaka, w którym jednak mimo prowadzenia 6-4, przegrały, głównie przez błędy serwisowe Hingis. Supertiebreak przebiegał już jednak ze zdecydowaną przewagą pary rozstawionej z numerem pierwszym i dzięki zwycięstwu 7:5, 6:7(6), 10–6 awansowały do kolejnego finału. Mecz mistrzowski rozegrany koncertowo przyniósł najmniej emocji, a zwycięstwo 6:3, 6:1 nad Wierą Duszewiną i Barborą Krejčíkovą przedłużyło serie: wspólnych zwycięstw Hingis z Mirzą do 40., a liczbę triumfów do dziewięciu. Seria ta została przerwana podczas zawodów w Dosze, a licznik zatrzymał się na 41 kolejnych zwycięstwach.

Wspólnie ze Szwajcarką kolejny start zaliczyła w kwietniowych zawodach w Stuttgarcie, przechodząc przez turniej ekspresowo, jednakże w spotkaniu o tytuł uległy z rozstawionymi z dwójką Francuzkami Caroline Garcią oraz Kristiną Mladenovic. Trzy tygodnie później pary ponownie spotkały się w finale turnieju, tym razem w Madrycie, lecz ponownie górą okazały się Francuzki, pokonując je w dwóch setach do 4. Kolejny triumf Hinduska wraz ze Szwajcarką zaliczyły w połowie maja w Rzymie, wygrywając z rosyjską parą Jekatierina Makarowa–Jelena Wiesnina. W trakcie wielkoszlemowego French Open obie panie wygrały dwa pojedynki, by w spotkaniu o ćwierćfinał gładko ulec 3:6, 2:6 Barborze Krejčíkovej i Kateřinie Siniakovej. Mirza w mikście, tym razem z Chorwatem Ivanem Dodigiem tylko jedno spotkanie zakończyli wynikiem dwusetowym, jednakże pozostałe, jak i finałowe kończyli po supertiebreaku, w którym nieznacznie przegrali 6:4, 4:6, 8–10 z obecną partnerką oraz rodakiem Leanderem Paesem.

Przed Wimbledonem Mirza wystąpiła w turniejach rangi Premier w Birmingham z Coco Vandeweghe oraz w Eastbourne z Hingis. W obu turniejach łącznie wygrała tylko mecz otwarcia w Eastbourne z parą Lucie Šafářová – Samantha Stosur 6:1, 2:6, 10–2, by w ćwierćfinale ulec Dariji Jurak i Anastasiji Rodionowej 3:6, 3:6. W turnieju wimbledońskim Santina nadal nie odnalazła dobrej dyspozycji i jako obrończynie tytułu odpadły już w ćwierćfinale po porażce z późniejszymi finalistkami Tímeą Babos i Jarosławą Szwiedową 2:6, 4:6. W ostatnim występie przed Igrzyskami Olimpijskimi w Rio Mirza wystąpiła wraz z Hingis w turnieju Rogers Cup w Montrealu. Mimo błyskotliwego zwycięstwa w pierwszym meczu przeciwko Naomi Broady i Shelby Rogers – 6:1, 6:1, w ćwierćfinale uległy zdecydowanie Christinie McHale i Asii Muhammad 4:6, 3:6.

Sania Mirza podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio wystąpiła w grze podwójnej ze sklasyfikowaną na 192. miejscu rankingu deblowego Prarthaną Thombare. Mimo podjęcia walki nie sprostały Chińskiej parze: Peng Shuai – Zhang Shuai ulegając 6:7(6), 7:5, 5:7, odpadając z turnieju w pierwszej rundzie. W turnieju gry mieszanej wystąpiła w parez z Rohanem Bopannem. W pierwszej rundzie Hinduska para wygrała z reprezentantami Australii Samanthą Stosur i Johnem Peersem 7:5, 6:4. W ćwierćfinale wyeliminowali Brytyjską parę Heather Watson – Andy Murray 6:4, 6:4, by w walce o finał przegrać z reprezentantami Stanów Zjednoczonych Venus Williams – Rajeev Ram 6:2, 2:6, 3–10. W meczu o brązowy medal ulegli Czeskiej parze Lucie Hradecká – Radek Štěpánek 1:6, 5:7 zajmując ostatecznie czwarte miejsce.

Sania Mirza podczas turnieju olimpijskiego poinformowała, że zaprzestaje występów ze Szwajcarką Martiną Hingis i od tego momentu będą grać z innymi partnerkami. Zapewniła jednak, że wystąpią wspólnie w Turnieju Mistrzyń broniąc tytułu^[19]. Szwajcarsko-Hinduski duet, popularnie nazywany „Santiną”, zdominował rozgrywki deblowe w ciągu ostatnich dwóch lat: przez 18 miesięcy wspólnych występów wygrały 14 tytułów (w tym trzy wielkoszlemowe i Mistrzostwa WTA), a trzy razy przegrywały w finałach.

W pierwszym starcie po rozpadzie „Santiny” Mirza wystąpiła z Barborą Strýcovą w turnieju w Cincinnati. Krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa wyeliminowały między innymi: w ćwierćfinale nr 3 turnieju Tímeę Babos i Jarosławę Szwiedowę 7:6(4), 6:1, w półfinale nr 2 turnieju Chan Hao-ching i Chan Yung-jan 6:2, 7:5, by w finale pokonać Martinę Hingis i Coco Vandeweghe 7:5, 6:4. Dzięki zwycięstwu nad Szwajcarką Mirza ponownie została samodzielną liderką rankingu deblistek^[20]. W następnym tygodniu wystąpiła w New Haven z Monicą Niculescu. Jedyny opór napotkały w meczu półfinałowym przeciwko Andreji Klepač i Katarinie Srebotnik zwyciężając 2:6, 6:3, 10–8. Po wygranym finale z Kateryną Bondarenko i Chuang Chia-jung 7:5, 6:4, Mirza zapisała na swoim koncie trzydziesty dziewiąty triumf w rozgrywkach deblowych WTA w karierze.

Podczas US Open 2016 wystąpiła w grze podwójnej i mieszanej. W mikście wraz z Ivanem Dodigiem była rozstawiona z numerem pierwszym. Przegrali już w drugiej rundzie z Barborą Krejčíkovą i Marinem Draganją 3:6, 4:6. W rozgrywkach gry podwójnej pań wystąpiła ponownie z Barborą Strýcovą, gdzie zostały rozstawione z numerem 7. Przez pierwsze rundy przeszły bez problemów, nie tracąc nawet seta. Dopiero w meczu ćwierćfinałowym zmierzyły się z rozstawionymi z numerem pierwszym Francuzkami Caroline Garcią i Kristiną Mladenovic. Mecz para Hindusko-Czeska rozpoczęła bardzo dobrze wychodząc na prowadzenie 5:2. Przy stanie 5:3 miały nawet dwie piłki setowe, lecz francuski duet przestał popełniać błędy, doprowadzając do tiebreaka, którego wygrały do trzech. Druga partia obyła się już bez emocji broniąca tytułu w Nowym Jorku Mirza odpadła już w ćwierćfinale wynikiem 6:7(3), 1:6^[21]. Tym samym, drugi raz w sezonie, nie obroniła tytułu wielkoszlemowego (poprzednio podczas Wimbledonu).

Kolejnym startem Mirzy było Tokio, w którym wystąpiła ponownie ze Strýcovą. Już w pierwszym meczu przeciwko Misaki Doi i Kurumi Nara musiały bronić się przed odpadnięciem z turnieju. Wygrały dopiero po super tie-breaku, w którym przegrywały już 6-8 przy serwisie rywalek. Mecz ostatecznie jednak rozstrzygnęły na swoją korzyść 6:7(3), 7:5, 10–8. W starciu półfinałowym z parą Gabriela Dabrowski – María José Martínez Sánchez znowu awansowały po przegraniu pierwszego seta, wynikiem 4:6, 6:3, 10–5. Pojedynek finałowy, z Liang Chen i Yang Zhaoxuan, Hindusko-Czeska para wygrała w zaledwie pięćdziesiąt jeden minut w stosunku 6:1, 6:1. W kolejnym tygodniu Hindusko-Czeska para ponownie doszła do finału turnieju, tym razem w Wuhan. W meczu mistrzowskim uległy jednak Bethanie Mattek-Sands i Lucie Šafářovej 1:6, 4:6.

Na początku października Mirza ze Strýcovą wystartowały w turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie. Przegrały już jednak w pierwszym meczu z parą Dabrowski – Martínez Sánchez 6:4, 1:6, 4–10, zaprzepaszczając tym samym wspólny start w Mistrzostwach WTA kończących sezon. Hinduska wystąpiła z Martiną Hingis w WTA Finals, dzięki kwalifikacji uzyskanej już w czerwcu^[22]. W tym sezonie powrócono do systemu pucharowego. W pierwszym meczu „Santina” pokonała parę z Tajwanu Chan Hao-ching-Chan Yung-jan 7:6(10), 7:5. W meczu półfinałowym uległy już jednak rosyjskiej parze Jekatierina Makarowa – Jelena Wiesnina 6:3, 2:6, 10–6 żegnając się z marzeniami o obronie tytułu.

Sezon 2017 Sania Mirza rozpoczęła wspólnie z Bethanie Mattek-Sands od zawodów w Brisbane. W całym turnieju para straciła tylko jednego seta, odnosząc pierwsze wspólne zwycięstwo od Sydney w 2015 roku. Mirza broniła punktów za zwycięstwo sprzed roku, przez co Mattek-Sands zmieniła ją na fotelu liderki deblowego rankingu WTA (w notowaniu z 9 stycznia 2017 roku Amerykanka wyprzedziła Hinduskę o 130 punktów). Tydzień później Mirza wróciła do występów z Barborą Strýcovą podczas występu w Sydney. W meczu o tytuł musiała uznać wyższość Tímei Babos i Anastasiji Pawluczenkowej przegrywając 4:6, 4:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open 2017 w grze podwójnej odpadły już w trzeciej rundzie z nierozstawionymi Eri Hozumi i Miyu Katō 3:6, 6:2, 2:6. Natomiast w mikście w parze z Ivanem Dodigiem doszła aż do finału, ulegając w nim parze Abigail Spears – Juan Sebastián Cabal 2:6, 4:6. Porażka w Australian Open na tak wczesnym etapie (broniła 2000 punktów za ubiegłoroczne zwycięstwo z Hingis) kosztowała Mirzę dalszy spadek w rankingu WTA – w ostatnim notowaniu w styczniu 2017 roku z drugiej pozycji przesunęła się na siódmą.

Podczas turniejów w Katarze i Dubaju odpadały na etapie półfinałów: odpowiednio z Abigail Spears i Katariną Srebotnik 3:6, 6:1, 8–10 oraz Jekatieriną Makarową i Jeleną Wiesniną 4:6, 3:6. W Indian Wells przegrały rundę wcześniej z Chan Yung-jan i Martiną Hingis 4:6, 4:6. W Miami w półfinale zrewanżowały się Chan i Hingis eliminując je wynikiem 6:7(6), 6:1, 10–4. W walce o tytuł nie sprostały jednak parze Gabriela Dabrowski – Xu Yifan 4:6, 3:6. Po przegranym finale tenisistki zrezygnowały ze wspólnych występów.

Tydzień później Mirza wystartowała w Charleston u boku Andrei Hlaváčkovej, ale zdołały wygrać tylko jeden mecz. Resztę sezonu na kortach ziemnych występowała z Jarosławą Szwiedową. W Rzymie doszły do półfinału (ponowna porażka z Chan i Hingis – 3:6, 6:7(7)), ale to był jedyny dobry rezultat tej pary. W Birmingham wystąpiła z Coco Vandeweghe. Wygrały w pierwszej rundzie z Dariją Jurak i Anastasiją Rodionową 6:2, 6:4. W drugiej otrzymały walkower od rozstawionych z numerem pierwszym Lucie Šafářovej i Barbory Strýcovej, by same nie wyjść na mecz półfinałowy przeciwko Ashleigh Barty i Casey Dellacqua. Podczas Wimbledonu wystąpiła z Kirsten Flipkens. W trzeciej rundzie na drodze Hinduski po raz kolejny stanęły Chan Yung-jan i Martina Hingis, które wyeliminowały ją z dalszej rywalizacji wynikiem 2:6, 4:6. W grze mieszanej, ponownie z Dodigiem, przegrali w drugim meczu z obrońcami tytułu Heather Watson i Henrim Kontinenem 6:7(4), 4:6.

Sezon na kortach twardych rozpoczęła u boku Monici Niculescu w Waszyngtonie. Udało im się wygrać jednak tylko jeden mecz z mało znanymi Amerykankami Jamie Loeb i Ashley Weinhold 6:3, 6:2. Na początku sierpnia rozpoczęła starty z byłą liderką rankingu deblowego – Peng Shuai. W pierwszym wspólnym starcie w Toronto doszły do ćwierćfinału, którym poddały walkowerem. Tydzień później w Cincinnati odpadły w walce o finał z parą Hsieh Su-wei – Monica Niculescu 4:6, 6:7(6). Podczas debla na US Open w ćwierćfinale Hindusko-Chińska para pokonała Tímeę Babos i Andreę Hlaváčkovą 7:6(5), 6:4, by w półfinale przegrać z Chan i Hingis 4:6, 4:6. W mikście z Dodigiem przegrali już w pierwszej rundzie z Jeļeną Ostapenko i Fabrice’em Martinem 7:5, 3:6, 6–10.

Dwa ostatnie starty w sezonie Mirza zagrała ponownie z Peng. Występy w Wuhan i Pekinie para zakończyła na półfinałach, dwukrotnie ulegając Chan Yung-jan i Martina Hingis (odpowiednio 6:7(5) 4:6 i 6:2, 1:6, 5–10). W całym sezonie Sania Mirza z różnymi partnerkami zagrała aż siedmiokrotnie przeciwko parze Chan Yung-jan – Martina Hingis i tylko jeden raz wyszła z takiej konfrontacji zwycięsko. Mirza zakończyła sezon na 12. miejscu w rankingu.

Od początku 2018 roku Sania Mirza nie startowała w rozgrywkach WTA Tour. W kwietniu poprzez portal społecznościowy ogłosiła, że wraz z mężem spodziewają się dziecka^[23]. O narodzinach syna poinformował mąż tenisistki w październiku 2018 roku^[24]. Ponad rok po urodzeniu dziecka, w listopadzie 2019 roku zapowiedziała powrót na zawodowe korty oraz start w Igrzyskach Olimpijskich w 2020 roku w Tokio^[25].

Sania Mirza rozpoczęcie sezonu 2020 zaplanowała od startów w Hobart i Australian Open w parze z Nadiją Kiczenok i Rajeevem Ramem^[26].

Sania Mirza razem z Maheshem Bhupathim wygrała Australian Open 2009 w grze mieszanej, zostając tym samym pierwszą kobietą z Indii i trzecią osobą z tego kraju (po Bhupathim i Leanderze Paesie), która triumfowała w turnieju wielkoszlemowym. Drugie mistrzostwo zdobyła podczas French Open 2012, w finale którego z Bhupathim pokonali Klaudię Jans-Ignacik i Santiago Gonzáleza. Trzeci triumf zanotowała w parze z Bruno Soaresem w US Open w roku 2014. W każdej z czterech imprez w tej kategorii Hinduska dochodziła przynajmniej do ćwierćfinału.

Występy w grze mieszanej rozpoczęła latem 2005, dochodząc do drugiej rundy Wimbledonu z Simonem Aspelinem. Pierwszy ćwierćfinał osiągnęła w US Open 2007 z Bhupathim, a przegrali tam z Wiktoryją Azaranką i Maksem Mirnym. Po dwóch finałach w Australii do kolejnego ćwierćfinału awansowała w Wimbledonie 2011 u boku Rohana Bopanny.

W roku 2012 zagrała w półfinale Australian Open, a potem zdobyła mistrzostwo we French Open (z Maheshem Bhupathim)^[27]. Na Wimbledonie zaszła z Bhupathim do drugiej rundy, a podczas US Open osiągnęła ćwierćfinał w parze z Colinem Flemingem. W 2013 roku osiągnęła ćwierćfinały w Melbourne i Londynie oraz odpadała po pierwszym meczu w Paryżu i Nowym Jorku. W 2014 roku osiągnęła finał Australian Open. We French Open zanotowała drugą, a na Wimbledonie trzecią rundę. Ostatnie zawody tej konkurencji w sezonie zakończyła triumfem.

W sezonie 2015 Mirza awansowała do półfinału Australian Open i ćwierćfinału Wimbledonu. W Paryżu i Nowym Jorku nie wygrała ani jednego meczu.

W 2016 roku Hinduska w parze z Ivanem Dodigiem doszła do najlepszej czwórki Australian Open i finału French Open, lecz za każdym razem doznawali porażki z późniejszymi zdobywcami tytułu. Na Wimbledonie wraz z Chorwatem przegrali już w pierwszym meczu. Podczas US Open ponownie z Dodigiem była rozstawiona z numerem pierwszym. Przegrali już w drugiej rundzie z Barborą Krejčíkovą i Marinem Draganją 3:6, 4:6.

Od 2003 roku Mirza regularnie reprezentuje Indie w rozgrywkach Pucharu Federacji, jej kraj utrzymuje się w strefie Azji i Oceanii.

Była członkinią indyjskiej reprezentacji podczas letnich igrzysk olimpijskich w 2008 roku w Pekinie. Skreczowała w pierwszej rundzie gry pojedynczej w pojedynku z Ivetą Benešovą pomimo prowadzenia 6:1, 2:1. W grze podwójnej w parze z Sunithą Rao doszła do drugiej rundy – w meczu otwarcia walkowerem poddały się Francuzki, Tatiana Golovin i Pauline Parmentier, a w kolejnym Indyjki nie sprostały Rosjankom Swietłanie Kuzniecowej i Dinarze Safinie. Organizatorzy przyznali jej dziką kartę, upoważniającą do występu w igrzyskach olimpijskich (2012) w Londynie. W deblu kobiet w parze z rodaczką Chakravarthi odpadły w pierwszej rundzie; w mikście z Bhupathim po zwycięstwie nad Aną Ivanović i Nenadem Zimonjiciem zostali pokonani w ćwierćfinale przez późniejszych mistrzów olimpijskich, Wiktoryję Azarankę i Maksa Mirnego.

W 2007 wystąpiła w turnieju o Puchar Hopmana. Razem z Rohanem Bopanną wygrali kwalifikacje azjatyckie i po konfrontacjach z Czechami, Chorwatami i Hiszpanami zakończyli swój start na drugim miejscu w grupie B.

Sania jest multimedalistką igrzysk azjatyckich. W 2002 w Pusan zajęła trzecie miejsce w grze mieszanej w parze z Leanderem Paesem. W 2006 w Doha zdobyła trzy medale: srebro w grze pojedynczej, srebro w rywalizacji drużynowej (z Ankitą Bhambri, Ishą Lakhani i Shikhą Uberoi) oraz złoto w grze mieszanej (z Paesem); w 2010 w Kantonie brązowy medal w singlu i srebrny w mikście (z Vishnu Vardhanem). W roku 2014 w Inczonie razem z Sakethem Mynenim wywalczyła złoty medal w grze mieszanej, a w parze z Prarthaną Thombare – brąz w grze podwójnej. W 2010 wystąpiła również w Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej (tenis po raz pierwszy w historii rozgrywany był w ramach tego turnieju). W Delhi została posiadaczką srebrnego medalu w grze pojedynczej i brązowego w grze podwójnej (z Rushmi Chakravarthi).

Zestawienie obejmuje listę meczów, w którym tenisistka wygrała z zawodniczkami notowanymi w rankingu WTA w grze pojedynczej przynajmniej na dwudziestym miejscu w chwili rozegrania spotkania (stan na 26 stycznia 2014).

Ranking WTA	Tenisistka	Rok	Turniej	Faza	Wynik
7.	Swietłana Kuzniecowa	2005	Dubaj	2R	6:4, 6:2
8.	Martina Hingis	2006	Seul	2R	4:6, 6:0, 6:4
9.	Nadieżda Pietrowa	2005	San Diego	2R	6:2, 6:1
12.	Marion Bartoli	2009	Osaka	2R	6:2, 2:6, 6:4
12.	Martina Hingis	2007	Los Angeles	QF	6:4, 2:0 krecz
14.	Dinara Safina	2007	San Diego	3R	6:1, 6:2
16.	Flavia Pennetta	2006	Paryż	1R	6:2, 7:6(5)
17.	Patty Schnyder	2007	Stanford	QF	7:6(2), 6:1
18.	Szachar Pe’er	2007	San Diego	1R	6:3, 4:6, 6:2
18.	Szachar Pe’er	2008	Indian Wells	3R	6:7(7), 7:5, 6:3
19.	Tatiana Golovin	2007	Stanford	2R	6:4, 6:1

• Arjuna Award (2004)
• Nagrody WTA: Debiut Roku (2005)
• Padma Shri (2006)
• Rajiv Gandhi Khel Ratna (2015)

Tenisistka znana jest z licznych kontrowersji, wynikających głównie z jej religii. Mirza jest praktykującą muzułmanką. Została oskarżona o łamanie zasad swojej wiary poprzez noszenie na korcie zbyt krótkich spódniczek^[28]. W listopadzie 2005 podczas jednej z konferencji prasowych wypowiadała się na temat bezpiecznych stosunków seksualnych i bliższych kontaktów przed zawarciem małżeństwa, czym również naraziła się wyznawcom swojej religii. Podczas meczu swojego rodaka Rohana Bopanny w ramach Pucharu Hopmana 2008 pojawiła się na trybunach z bosymi stopami, a przed nią leżała hinduska flaga^[29]. Uważano, że zachowanie Mirzy ma zły wpływ na młode muzułmańskie kobiety.

W marcu 2010 magazyn The Economic Times umieścił Sanię Mirzę w gronie „trzydziestu trzech kobiet, które czynią Indie dumnymi”^[30].

Sania Mirza jest córką Imrana, dziennikarza sportowego, i jego żony Nasimy. Ma młodszą siostrę Anam. Została wychowana w Hajdarabadzie w religijnej rodzinie. Uczęszczała do szkoły Nasr w rodzinnym mieście, a potem ukończyła St. Mary’s College. 11 grudnia 2008 otrzymała honorowy stopień Doctor of Letters uniwersytetu w Ćennaju^[31]. Obecnie studiuje tam jej siostrzenica, Sonia Baig Mirza. Tenisistka interesuje się pływaniem i muzyką.

Zaręczyny Sanii ze studiującym ówcześnie w Wielkiej Brytanii przyjacielem z dzieciństwa Muhammadem Sohrab Mirzą odbyły się 10 lipca 2009 w hajdarabadzkim pięciogwiazdkowym hotelu^[32]. W uroczystości wzięli udział hinduscy tenisiści (Bhupathi i Bopanna), krykiecista Arshad Ayub oraz gwiazdy telewizyjne. Ojciec Mirzy zerwał zaręczyny pary w styczniu 2010 roku, ale zadeklarował przy tym, że nie zmieni to wieloletniej przyjaźni pomiędzy obiema rodzinami^[33]. Pod koniec marca 2010 tenisistka zaręczyła się z byłym pakistańskim krykiecistą, Shoaibem Malikiem^[34]. Sportowiec był wcześniej mężem innej mieszkanki Hajdarabadu, Ayeshy Sddiqui, a ich rozwód został sfinalizowany zaledwie na kilka dni przed ślubem Malika z Mirzą. Para zawarła związek małżeński 12 kwietnia 2010, a uroczysty bankiet odbył się trzy dni później^[35].

Wydarzenia w życiu uczuciowym Mirzy spowodowały, że jej nazwisko było najczęściej wpisywanym nazwiskiem tenisistki w wyszukiwarkę Google w 2010 i 2011 roku^[36].

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	3R	2R	2R	3R	2R	1R	1R	1R	0 / 8	7 – 8
French Open	A	1R	1R	2R	A	1R	A	2R	A	0 / 5	2 – 5
Wimbledon	A	2R	1R	2R	2R	2R	1R	1R	A	0 / 7	4 – 7
US Open	A	4R	2R	3R	A	2R	2R	1R	A	0 / 6	8 – 6
Ranking na koniec roku	206	31	66	32	99	58	166	88	280	0 / 26	21 – 26

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	1R	3R	3R	1R	3R	1R	SF	1R	QF	2R	W	3R	urlop		1R	A	1R	2R	1 / 15	23 – 14
French Open	A	2R	3R	1R	A	2R	A	F	1R	3R	QF	QF	3R	1R			A	A	3R	A	0 / 12	21 – 12
Wimbledon	Q1	1R	2R	3R	QF	2R	2R	SF	3R	3R	2R	W	QF	3R	macie-		NH	2R	1R	A	1 / 15	29 – 14
US Open	A	1R	3R	QF	A	2R	1R	3R	3R	SF	SF	W	QF	SF	-rzyński		A	1R	A	A	1 / 13	31 – 12
Ranking na koniec roku	178	111	24	18	61	37	61	11	12	9	6	1	1	12	–	–	237	62	24	–	3 / 55	104 – 52

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	1R	1R	F	W	A	A	SF	QF	F	SF	SF	F	urlop		A	A	QF	F	1 / 12	32 – 11
French Open	A	A	1R	2R	A	1R	A	1R	W	1R	2R	1R	F	QF			NH	A	2R	A	1 / 11	14 – 10
Wimbledon	A	2R	3R	2R	2R	3R	A	QF	2R	QF	3R	QF	2R	3R	macie-		NH	3R	SF	A	0 / 14	17 – 14
US Open	A	A	1R	QF	A	2R	A	1R	QF	1R	W	1R	2R	1R	-rzyński		NH	1R	A	A	1 / 11	11 – 10
																					3 / 48	74 – 45

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (obowiązkowe)
	WTA 1000 (nieobowiązkowe)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	12 lutego 2005	Hajdarabad	Twarda	Alona Bondarenko	6:4, 5:7, 6:3
Finalistka	1.	20 sierpnia 2005	Forest Hills	Twarda	Lucie Šafářová	6:3, 5:7, 4:6
Finalistka	2.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Anna Czakwetadze	3:6, 2:6
Finalistka	3.	15 lutego 2009	Pattaya	Twarda	Wiera Zwonariowa	5:7, 1:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	22 lutego 2004	Hajdarabad	Twarda	Liezel Huber	Li Ting Sun Tiantian	7:6(1), 6:4
Zwyciężczyni	2.	19 lutego 2006	Bangalore	Twarda	Liezel Huber	Anastasija Rodionowa Jelena Wiesnina	6:3, 6:3
Finalistka	1.	9 kwietnia 2006	Amelia Island	Ceglana	Liezel Huber	Shinobu Asagoe Katarina Srebotnik	2:6, 4:6
Finalistka	2.	27 maja 2006	Stambuł	Ceglana	Alicia Molik	Alona Bondarenko Anastasija Jakimawa	2:6, 4:6
Finalistka	3.	23 lipca 2006	Cincinnati	Twarda	Marta Domachowska	Maria Elena Camerin Gisela Dulko	4:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	3.	24 września 2006	Kolkata	Twarda (hala)	Liezel Huber	Julija Bejhelzimer Juliana Fedak	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	4.	20 maja 2007	Fez	Ceglana	Vania King	Andreea Ehritt-Vanc Anastasija Rodionowa	6:1, 6:2
Finalistka	4.	26 maja 2007	Stambuł	Ceglana	Chan Yung-jan	Agnieszka Radwańska Urszula Radwańska	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	5.	22 lipca 2007	Cincinnati	Twarda	Bethanie Mattek	Alina Żydkowa Tacciana Puczak	7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni	6.	29 lipca 2007	New Haven	Twarda	Szachar Pe’er	Wiktoryja Azaranka Anna Czakwetadze	6:4, 7:6(5)
Zwyciężczyni	7.	25 sierpnia 2007	Stanford	Twarda	Mara Santangelo	Cara Black Liezel Huber	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	8.	12 kwietnia 2009	Ponte Beach	Ceglana	Chuang Chia-jung	Květa Peschke Lisa Raymond	6:3, 4:6, 10–7
Zwyciężczyni	9.	19 września 2010	Kanton	Twarda	Edina Gallovits	Han Xinyun Liu Wanting	7:5, 6:3
Zwyciężczyni	10.	19 marca 2011	Indian Wells	Twarda	Jelena Wiesnina	Bethanie Mattek-Sands Meghann Shaughnessy	6:0, 7:5
Zwyciężczyni	11.	10 kwietnia 2011	Charleston	Ceglana	Jelena Wiesnina	Bethanie Mattek-Sands Meghann Shaughnessy	6:4, 6:4
Finalistka	5.	3 czerwca 2011	French Open	Ceglana	Jelena Wiesnina	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	12.	31 lipca 2011	Waszyngton	Twarda	Jarosława Szwiedowa	Wolha Hawarcowa Ałła Kudriawcewa	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	13.	12 lutego 2012	Pattaya	Twarda	Anastasija Rodionowa	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	3:6, 6:1, 10–8
Finalistka	6.	25 lutego 2012	Dubaj	Twarda	Jelena Wiesnina	Liezel Huber Lisa Raymond	2:6, 1:6
Finalistka	7.	17 marca 2012	Indian Wells	Twarda	Jelena Wiesnina	Liezel Huber Lisa Raymond	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	14.	26 maja 2012	Bruksela	Ceglana	Bethanie Mattek-Sands	Alicja Rosolska Zheng Jie	6:3, 6:2
Finalistka	8.	6 października 2012	Pekin	Twarda	Nuria Llagostera Vives	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	5:7, 5:7
Zwyciężczyni	15.	5 stycznia 2013	Brisbane	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	4:6, 6:4, 10–7
Zwyciężczyni	16.	23 lutego 2013	Dubaj	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik	6:4, 2:6, 10–7
Finalistka	9.	28 kwietnia 2013	Stuttgart	Ceglana (hala)	Bethanie Mattek-Sands	Mona Barthel Sabine Lisicki	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	17.	24 sierpnia 2013	New Haven	Twarda	Zheng Jie	Anabel Medina Garrigues Katarina Srebotnik	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	18.	28 września 2013	Tokio	Twarda	Cara Black	Chan Hao-ching Liezel Huber	4:6, 6:0, 11–9
Zwyciężczyni	19.	5 października 2013	Pekin	Twarda	Cara Black	Wiera Duszewina Arantxa Parra Santonja	6:2, 6:2
Finalistka	10.	15 marca 2014	Indian Wells	Twarda	Cara Black	Hsieh Su-wei Peng Shuai	6:7(5), 2:6
Finalistka	11.	27 kwietnia 2014	Stuttgart	Ceglana (hala)	Cara Black	Sara Errani Roberta Vinci	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	20.	3 maja 2014	Oeiras	Ceglana	Cara Black	Eva Hrdinová Walerija Sołowjowa	6:4, 6:3
Finalistka	12.	10 sierpnia 2014	Montreal	Twarda	Cara Black	Sara Errani Roberta Vinci	6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	21.	20 września 2014	Tokio	Twarda	Cara Black	Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro	6:2, 7:5
Finalistka	13.	5 października 2014	Pekin	Twarda	Cara Black	Andrea Hlaváčková Peng Shuai	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	22.	26 października 2014	Singapur	Twarda (hala)	Cara Black	Hsieh Su-wei Peng Shuai	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	23.	16 stycznia 2015	Sydney	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Raquel Kops-Jones Abigail Spears	6:3, 6:3
Finalistka	14.	28 lutego 2015	Doha	Twarda	Hsieh Su-wei	Raquel Kops-Jones Abigail Spears	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	24.	21 marca 2015	Indian Wells	Twarda	Martina Hingis	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	25.	5 kwietnia 2015	Miami	Twarda	Martina Hingis	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	26.	12 kwietnia 2015	Charleston	Ceglana	Martina Hingis	Casey Dellacqua Darija Jurak	6:0, 6:4
Finalistka	15.	17 maja 2015	Rzym	Ceglana	Martina Hingis	Tímea Babos Kristina Mladenovic	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	27.	11 lipca 2015	Wimbledon	Trawiasta	Martina Hingis	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	5:7, 7:6(4), 7:5
Zwyciężczyni	28.	13 września 2015	US Open	Twarda	Martina Hingis	Casey Dellacqua Jarosława Szwiedowa	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	29.	26 września 2015	Kanton	Twarda	Martina Hingis	Xu Shilin You Xiaodi	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	30.	3 października 2015	Wuhan	Twarda	Martina Hingis	Irina-Camelia Begu Monica Niculescu	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	31.	10 października 2015	Pekin	Twarda	Martina Hingis	Chan Hao-ching Chan Yung-jan	6:7(9), 6:1, 10–8
Zwyciężczyni	32.	1 listopada 2015	Singapur	Twarda (hala)	Martina Hingis	Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro	6:0, 6:3
Zwyciężczyni	33.	9 stycznia 2016	Brisbane	Twarda	Martina Hingis	Angelique Kerber Andrea Petković	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	34.	15 stycznia 2016	Sydney	Twarda	Martina Hingis	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	1:6, 7:5, 10–5
Zwyciężczyni	35.	29 stycznia 2016	Australian Open	Twarda	Martina Hingis	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	7:6(1), 6:3
Zwyciężczyni	36.	14 lutego 2016	Petersburg	Twarda (hala)	Martina Hingis	Wiera Duszewina Barbora Krejčíková	6:3, 6:1
Finalistka	16.	24 kwietnia 2016	Stuttgart	Ceglana (hala)	Martina Hingis	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	6:2, 1:6, 6–10
Finalistka	17.	7 maja 2016	Madryt	Ceglana	Martina Hingis	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	37.	15 maja 2016	Rzym	Ceglana	Martina Hingis	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:1, 6:7(5), 10–3
Zwyciężczyni	38.	21 sierpnia 2016	Cincinnati	Twarda	Barbora Strýcová	Martina Hingis Coco Vandeweghe	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	39.	27 sierpnia 2016	New Haven	Twarda	Monica Niculescu	Kateryna Bondarenko Chuang Chia-jung	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	40.	24 września 2016	Tokio	Twarda	Barbora Strýcová	Liang Chen Yang Zhaoxuan	6:1, 6:1
Finalistka	18.	1 października 2016	Wuhan	Twarda	Barbora Strýcová	Bethanie Mattek-Sands Lucie Šafářová	1:6, 4:6
Zwyciężczyni	41.	7 stycznia 2017	Brisbane	Twarda	Bethanie Mattek-Sands	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:2, 6:3
Finalistka	19.	13 stycznia 2017	Sydney	Twarda	Barbora Strýcová	Tímea Babos Anastasija Pawluczenkowa	4:6, 4:6
Finalistka	20.	2 kwietnia 2017	Miami	Twarda	Barbora Strýcová	Gabriela Dabrowski Xu Yifan	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	42.	18 stycznia 2020	Hobart	Twarda	Nadija Kiczenok	Peng Shuai Zhang Shuai	6:4, 6:4
Finalistka	21.	28 sierpnia 2021	Cleveland	Twarda	Christina McHale	Shūko Aoyama Ena Shibahara	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	43.	26 września 2021	Ostrawa	Twarda (hala)	Zhang Shuai	Kaitlyn Christian Erin Routliffe	6:3, 6:2
Finalistka	22.	10 kwietnia 2022	Charleston	Ceglana	Lucie Hradecká	Andreja Klepač Magda Linette	2:6, 6:4, 7–10
Finalistka	23.	21 maja 2022	Strasburg	Ceglana	Lucie Hradecká	Nicole Melichar-Martinez Daria Saville	7:5, 5:7, 6–10

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	26 stycznia 2008	Australian Open	Twarda	Mahesh Bhupathi	Sun Tiantian Nenad Zimonjić	6:7(4), 4:6
Zwyciężczyni	1.	31 stycznia 2009	Australian Open	Twarda	Mahesh Bhupathi	Nathalie Dechy Andy Ram	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	2.	7 czerwca 2012	French Open	Ceglana	Mahesh Bhupathi	Klaudia Jans-Ignacik Santiago González	7:6(3), 6:1
Finalistka	2.	26 stycznia 2014	Australian Open	Twarda	Horia Tecău	Kristina Mladenovic Daniel Nestor	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	5 września 2014	US Open	Twarda	Bruno Soares	Abigail Spears Santiago González	6:1, 2:6, 11–9
Finalistka	3.	4 czerwca 2016	French Open	Ceglana	Ivan Dodig	Martina Hingis Leander Paes	6:4, 4:6, 8–10
Finalistka	4.	29 stycznia 2017	Australian Open	Twarda	Ivan Dodig	Abigail Spears Juan Sebastián Cabal	2:6, 4:6
Finalistka	5.	27 stycznia 2023	Australian Open	Twarda	Rohan Bopanna	Luisa Stefani Rafael Matos	6(2):7, 2:6

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2014	Zwycięstwo	Cara Black	Hsieh Su-wei Peng Shuai	6:1, 6:0
2015	Zwycięstwo	Martina Hingis	Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro	6:0, 6:3
2016	Półfinał	Martina Hingis	Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina	6:3, 2:6, 6–10
2017	Zawodniczki rezerwowe	Peng Shuai	nie wystąpiły

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2003	Wimbledon	Trawiasta	Alisa Klejbanowa	Kateřina Böhmová Michaëlla Krajicek	2:6, 6:3, 6:2

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2023-01-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2023-01-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2023-01-25]  (ang.).