Rondo ONZ w Warszawie
Śródmieście, Wola | |
Rondo ONZ (2024) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′59,3″N 20°59′53,7″E/52,233139 20,998250 |
Rondo ONZ – rondo w dzielnicach Śródmieście i Wola w Warszawie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Do ronda dochodzą i odchodzą ulice:
- od północy: aleja Jana Pawła II,
- od wschodu: ulica Świętokrzyska,
- od południa: aleja Jana Pawła II,
- od zachodu: ulica Prosta.
Jest to skrzyżowanie o ruchu okrężnym z wyspą centralną i czterema wlotami ulic, wyposażone w sygnalizację świetlną, naziemne przejścia dla pieszych i przejazdy rowerowe oraz przejście podziemne zintegrowane ze stacją metra Rondo ONZ i przystankami tramwajowymi we wszystkich relacjach. Torowiska tramwajowe przecinają wyspę centralną ronda z trzech kierunków (z wyjątkiem kierunku wschodniego od ul. Świętokrzyskiej). Ponadto, przy rondzie znajduje się zespół przystanków autobusowych obsługujących linie dzienne i nocne.
Do 2014 utrudnieniem był fakt, iż ulica Prosta za rondem stawała się jednojezdniowa i przecinała torowisko tramwajowe. Poszerzenie ulicy Prostej i wschodnich wlotów ronda odbyło się w ramach budowy drugiej linii metra[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do II wojny światowej ulica Świętokrzyska dochodziła jedynie do ulicy Bagno[2]. W 1955 roku przedłużono ją do ulicy Juliana Marchlewskiego[2] (obecnie aleja Jana Pawła II).
Skrzyżowanie to stało się czterokierunkowe 4 grudnia 1963 roku, kiedy do tego miejsca przebito przedłużenie ulicy Kasprzaka – ulicę Prostą[3]. Tym samym zrealizowano jedną z dwóch ważnych miejskich arterii komunikacyjnych o kierunku wschód-zachód (drugą była trasa W-Z). Arteria miała stać się częścią planowanej trasy mostowej z mostem Świętokrzyskim[4][2] (powstała ponad 30 lat później).
Rondo oddano do użytku 5 października 1965 roku[5]. Nazwa, nadana w październiku 1986[6], upamiętnia Organizację Narodów Zjednoczonych.
W 2015 roku otwarto znajdującą się pod rondem stację linii M2 metra warszawskiego Rondo ONZ[7].
Ostatnimi reliktami przedwojennej zabudowy znajdującymi się przy rondzie są kamienica Lejba Osnosa (ul. Twarda 28) oraz kamienica przy ul. Ciepłej 3[8].
Ważniejsze obiekty
[edytuj | edytuj kod]- Biurowiec Ilmet
- Biurowiec Rondo 1
- Biurowiec Skysawa
- Kamienica Lejba Osnosa
- Kamienica przy ul. Ciepłej 3
- Stacja metra Rondo ONZ
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyprostowali Prostą [online], www.se.pl [dostęp 2022-05-06] .
- ↑ a b c Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 137.
- ↑ Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 25.
- ↑ Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 40.
- ↑ Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1966, s. 26.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 402. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Rocznica otwarcia centralnego odcinka II linii metra - Metro [online], metro.waw.pl [dostęp 2022-05-06] .
- ↑ Michał Wojtczuk. Wieża wchłonie kamienice. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 22 czerwca 2015.