Richard Brademann

Richard Brademann

Data i miejsce urodzenia	17 maja 1884 Halberstadt
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1965 Berlin
Narodowość	niemiecka
Alma Mater	Królewska Szkoła Techniczna w Charlottenburgu
Praca
Styl	modernizm
Budynki	Berlin Westkreuz
Multimedia w Wikimedia Commons

Richard Brademann (ur. 17 maja 1884 w Halberstadt, zm. 20 kwietnia 1965 w Berlinie) – niemiecki architekt i działacz nazistowski.

Brademann studiował od 1903 na wydziale architektury Królewskiej Szkoły Technicznej w Charlottenburgu. W lipcu 1908 uzyskał dyplom i złożył podanie o praktykę w służbie cywilnej. W 1913 został rządowym radcą budowlanym, a w kolejnym roku objął posadę w Pruskim Zarządzie Kolei (niem. Preussische Eisenbahnverwaltung). Od 1920 pracował jako wyższy radca, kierując jednym z trzech oddziałów projektowych Deutsche Reichsbahn.

W latach 1922–1939 zaprojektował wiele stacji kolejowych węzła berlińskiego, przede wszystkim przystanki S-Bahn, a także liczne transformatorownie, nastawnie i inne obiekty techniczne. Osobisty styl Brademanna był rzeczowy i klarowny, nawiązywał do modernizmu, oficjalnie zwalczanego przez nazistów. Charakterystyczne klinkierowe budynki Brademanna stworzyły jednocześnie jedyny w swoim rodzaju styl jednoznacznie kojarzony z S-Bahn w Berlinie. Brademann wywarł podobny wpływ na S-Bahn jak Alfred Grenander na metro.

W 1931 Brademann wstąpił do NSDAP, a w kwietniu tegoż roku wystąpił z pismem denuncjacyjnym skierowanym przeciw członkom dyrekcji kolei pochodzenia żydowskiego lub związanych z komunistami. Po 1933 otrzymał odznaczenie Schönheit der Arbeit, jednak ze względu na żydowskie pochodzenie babki objęły go ustawy norymberskie; spod ich działania został wyjęty dzięki swoim znajomościom. Po II wojnie światowej został oczyszczony z zarzutów o popełnienie zbrodni wojennych, jednak nie przyjęto go ponownie do służby państwowej. Przez kilka lat pracował przy odbudowie Jugosławii, po czym wrócił do zachodniej części Berlina, gdzie zmarł w zapomnieniu.

• 1922–1924 – Dworzec Warschauer Strasse
• 1926–1928 – Dworzec Ausstellung (obecnie Westkreuz)
• 1927–1928 – Dworzec Eichkamp
• 1927–1928 – Dworzec Berlin-Wannsee
• 1929 – Dworzec Bornholmer Strasse w Berlinie
• 1932–1933 – Dworzec Feuerbachstrasse z zespołem sklepów w Berlinie
• 1939 – wschodnie podziemne perony dworca Potsdamer Platz w Berlinie
• 1939 – podziemne perony Anhalter Bahnhof w Berlinie

• 1922–1924 – transformatorownia Pankow
• 1922–1925 – transformatorownia Hermsdorf
• 1924–1926 – stacja prostownikowa Hennigsdorf
• 1925–1926 – stacja prostownikowa Tegel
• 1927 – transformatorownia przy Saalestrasse w Neukölln
• 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Halensee
• 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Markgrafendamm
• 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Ebersstrasse
• 1927–1928 – stacja prostownikowa i nastawnia Hermannstrasse
• 1927–1928 – stacja zasilająca i prostownikowa Friedrichstrasse
• 1927–1928 – stacja prostownikowa Niederschöneweide
• 1927–1928 – stacja prostownikowa Nikolassee
• 1932–193 – Gleichrichterwerk Lichterfelde West

• Susanne Dost: Richard Brademann (1884–1965) – Architekt der Berliner S-Bahn. Berlin: Verlag B. Neddermeyer, 2002. ISBN 3-933254-36-1. Brak numerów stron w książce