René Bondoux

René Bondoux

Data i miejsce urodzenia	26 maja 1905 Bar-sur-Aube
Data i miejsce śmierci	6 maja 2001 Neuilly-sur-Seine
Wzrost	168 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Los Angeles 1932 szermierka (floret druż.) srebro Berlin 1936 szermierka (floret druż) Mistrzostwa świata srebro Lozanna 1935 floret ind.

René Henri Georges Bondoux (ur. 26 maja 1905 w Bar-sur-Aube, zm. 6 maja 2001 w Neuilly-sur-Seine^[1]) – francuski florecista, dwukrotny medalista olimpijski i wicemistrz świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku Francuzi w składzie: Édward Gardère, René Lemoine, René Bondoux, René Bougnol, Philippe Cattiau i Jean Piot zdobyli złoty medal we florecie drużynowym^[2]. W turnieju indywidualnym nie startował. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Berlinie razem z André Gardère, Jacquesem Coutrotem, René Bougnolem, Édwardem Gardère i René Lemoinem zdobył srebrny medal w turnieju drużynowym^[3]. Indywidualnie ponownie nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Lozannie w 1935 roku (oficjalnie imprezy tego cyklu rozgrywane były pod tą nazwą dopiero od 1937) razem z René Bougnolem, André Gardère, Édwardem Gardère i René Lemoine zdobył srebrny medal we florecie drużynowym^[4].

W czasie II wojny światowej dostał się do niewoli pod Dunkierką. Następnie należał do ruchu oporu, dołączył do wojsk Wolnej Francji jako oficer sztabowy 1 Armii Francuskiej „Ren i Dunaj”. Walczył w Tunezji oraz w południowej Francji. Należał do sztabu generała de Lattre de Tassigny, w tej roli był świadkiem podpisania bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy 8 maja 1945 (w Berlinie).^[5]. Po wojnie pracował jako adwokat.

Odznaczony Legią Honorową, Orderem Narodowym Zasługi, Medalem Ruchu Oporu, Medalem Uciekinierów z Niewoli, Krzyżem Wojennym i Krzyżem Wybitnej Służby^[6][7]. W 1972 otrzymał także Order Olimpijski^[8].

• Olympedia – René Bondoux. olympedia.org. [dostęp 2023-11-18]. (ang.).