Rakoszyce
51°05′46″N 16°39′07″E/51,096111 16,651944| wieś | |
 Kościół filialny pw. św. Jana Nepomucena | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
740[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-300[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DSR |
| SIMC |
0880946 |
Położenie na mapie gminy Środa Śląska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°05′46″N 16°39′07″E/51,096111 16,651944[1]
| |
| Strona internetowa | |
Rakoszyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Śląska.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Do roku 1945 znajdowała się w granicach Rzeszy Niemieckiej pod nazwą Rackschütz. W latach 1945–1954 siedziba gminy Rakoszyce. W 1954-1959 w gromadzie Kryniczno, następnie w latach 1960-1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Rakoszyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według danych z 1 stycznia 2010 r. wieś liczyła 773 mieszkańców. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła ich 740[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Wieś założona prawdopodobnie około 1307 r. – na początku XIV wieku przez rycerza Radakę. Przynależność terytorialna zmieniała się wraz z przynależnością całego Dolnego Śląska.
Na terenie wsi znaleziono szczątki mamuta stepowego i kilku mamutów włochatych. Jest to jedno z zaledwie czterech otwartych stanowisk na Śląsku, w których odnaleziono skamieniałości mamuta stepowego[4]. W 2022 roku w południowej części wsi powstał market Dino.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- park pałacowy, z początku XIX w.
Inne zabytki:
- pałacyk z XIX wieku
- kościół filialny pw. św. Jana Nepomucena
- krzyż pokutny z XV wieku
W literaturze
[edytuj | edytuj kod]Rakoszyce były wzmiankowane w powieści Boży bojownicy Andrzeja Sapkowskiego[6], ale także w książce Od jutra Barbary Stanisławczyk[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114523
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1087 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Adrian Marciszak, Adam Kotowski, Bogusław Przybylski, Janusz Badura, Andrzej Wiśniewski, Krzysztof Stefaniak. Large mammals from historical collections of open-air sites of Silesia (southern Poland) with special reference to carnivores and rhinoceros. „Historical Biology”, 2017. DOI: 10.1080/08912963.2017.1388377. (ang.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 156. [dostęp 2012-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Andrzej Sapkowski: Boży bojownicy. Warszawa: Supernowa, 2004, s. 464. ISBN 83-7054-167-4.
- ↑ Barbara Stanisławczyk, Od jutra, Bellona, 2004, ISBN 978-83-11-09962-3 [dostęp 2023-02-26] (pol.).
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie | |
| Przysiółki | |
| Integralne części wsi |
