Przejdź do zawartości

Prajopawesa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prajopawesa (w sanskrycie: Decyzja o śmierci przez zagłodzenie[1], ang. Prayopavesa) – forma samobójstwa w hinduizmie, polegająca na dobrowolnym zagłodzeniu się na śmierć. Stosowana jest także jako forma eutanazji w przypadku śmiertelnej choroby lub znacznego kalectwa[2][3]. Podobna praktyka istnieje wśród wyznawców dżinizmu i nazywana jest przez nich santhara.

Pochodzenie

[edytuj | edytuj kod]

Hinduizm stanowczo podkreśla świętość każdego życia. Szczególnie cenione jest życie człowieka, które umożliwia wiecznej duszy (atmanowi) osiągnięcie wyzwolenia (moksza etc.) i którego zazdroszczą ludziom nawet bogowie. Hinduizm potępia wszelkie formy zabójstwa, w tym także samobójstwo osób "niespełnionych", tj. takich, które nie przeżyły wszystkiego, co im było przeznaczone. Takie samobójstwa są uważane za przeszkodę na drodze rozwoju duszy i za źródło złej karmy[4].

Różnica między prajopawesą a samobójstwem

[edytuj | edytuj kod]

Hinduizm uznaje, że prajopawesa nie jest samobójstwem, ponieważ nie stosuje przemocy i dokonana jest naturalnymi metodami. W odróżnieniu od typowego nagłego samobójstwa jest procesem długotrwałym i stopniowym, który pozwala danej osobie i jej otoczeniu przygotować się na śmierć. Ponadto stosowana jest tylko wtedy, kiedy przychodzi właściwy czas na zakończenie życia tzn. kiedy ciało wypełniło swoje zadanie i stało się tylko ciężarem. Podczas gdy samobójstwo wiąże się z frustracją, depresją lub gniewem, prajopawesa jest pogodzeniem się z losem. Z powyższych powodów prajopawesa nie jest również uważana za formę eutanazji, czyli zabójstwa w rozumieniu chrześcijańskim[5].

Warunki i reguły prajopawesy

[edytuj | edytuj kod]

Prajopawesa podlega ścisłym regułom; może być dokonana wyłącznie przez osobę, która nie ma już żadnej ambicji ani celu oraz nie posiada żadnych zobowiązań w swoim życiu[6]. Taka decyzja musi być ogłoszona publicznie ze znacznym wyprzedzeniem czynu. Określone są też przypadki stosowania prajopawesy: niemożność utrzymania ciała w czystości, nieunikniona śmierć, lub wyjątkowo złe warunki egzystencji (które wymagają potwierdzenia przez lokalną społeczność)[7].

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. https://archive.is/20130706044213/http://www.orientalia.org/dictionary-Hindu_Religion-definition24034-Prayopavesa.html (dostęp 16.7.2010)
  2. Subramuniya,The master course, Book 2, Himalayan Academy Publications, s.424 , ISBN 978-0-945497-98-1
  3. [1] Prayopavesa by Satguru Sivaya Subramuniyaswami
  4. http://www.religionfacts.com/euthanasia/hinduism.htm (dostęp 16.7.2010)
  5. a b Article 5: Religion and suicide. [dostęp 2012-10-28]. (ang.).
  6. http://www.bbc.co.uk/religion/religions/hinduism/hinduethics/euthanasia.shtml (dostęp 16.7.2010)
  7. Sivaya Subramuniyaswami, Dancing With Siva: Hinduism's Contemporary Catechism, Himalayan Academy Publications, 2003, s. 833 ISBN 978-0-945497-96-7
  8. Jagdish Shastri, Arnold Kunst, "The Bhāgavata-purāṇa" [w:] Ancient Indian Tradition & Mythology, Motilal Banarsidass, 1979, s. 73,74,75