Przejdź do zawartości

Pokładełko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mocno wydłużone pokładełko Gasteruption jaculator

Pokładełko (ovipositor, terebra) – narząd spotykany u wielu owadów, pajęczaków i niektórych ryb[1]. Samicom służy do składania jaj do otworów w drzewie, mchu, zagłębień w ziemi oraz do ciał innych organizmów. U samców niektórych ryb występuje pokładełko służące do zapładniania ikry[1].

Pokładełko rzeczywiste to sztywny i długi twór powstający z przysadek pierścieni odwłokowych[2], często wystający poza koniec ciała samicy (np. u pasikoników). Występuje m.in. u skoczogonków, jętek, ważek i prostoskrzydłych.

Pokładełko teleskopowe, czyli rzekome, jest ruchome, czasem wciągane do wnętrza; występuje u motyli, muchówek i chrząszczy[2].

Pokładełko pojawia się też u zwierząt kręgowych. Przykładem mogą być pławikoniki, których samice za pomocą pokładełka składają jaja do torby lęgowej samców. Tam jaja są zapładniane i czekają na wyklucie do czasu zakończenia ciąży.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zoologia : Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
  2. a b Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.