Pobożność

Pobożność – cecha osoby, która odznacza się głęboką wiarą i poświęca chętnie czas na spełnianie form kultu religijnego.

Łacińskie słowo pietas wyrażało oryginalnie wysoko cenioną rzymską cnotę. Człowiek posiadający pietas spełniał swe obowiązki wobec bogów, kraju, rodziców i krewnych. W najwęższym sensie był to rodzaj miłości syna należny wobec ojca^[1].

Pobożność to pojęcie używane wobec osób, które modlą się czy też uczestniczą w liturgii szczerze, z pokorą i czystą intencją. Do osób o przesadnej i drobiazgowej pobożności, które zwracają szczególną uwagę na zachowania rytualne, stosuje się termin dewocja.

• dewocja
• pietyzm – nurt religijny w luteranizmie z XVII i XVIII w.
• Prawdziwa pobożność – ogólnoświatowa seria trzydniowych zgromadzeń religijnych zorganizowanych przez Świadków Jehowy w 1989 r.
• Siedem darów Ducha Świętego

Zobacz kolekcję cytatów Pobożność w Wikicytatach