Peter Altmaier
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1958 |
|---|---|
| Minister gospodarki i energii Niemiec | |
| Okres |
od 14 marca 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Szef Urzędu Kanclerza Federalnego | |
| Okres |
od 17 grudnia 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister środowiska Niemiec | |
| Okres |
od 22 maja 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Peter Altmaier (ur. 18 czerwca 1958 w Ensdorf[2]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), deputowany do Bundestagu, minister w rządach Angeli Merkel.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1978 ukończył szkołę średnią, następnie odbył służbę wojskową. W 1985 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kraju Saary. Odbył również studia podyplomowe z zakresu integracji europejskiej. W 1985 i 1988 zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia. Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym na macierzystej uczelni, gdzie zajmował się prawem konstytucyjnym i międzynarodowym. W latach 1990–1994 był zatrudniony w Komisji Europejskiej[2].
W 1974 jako uczeń wstąpił do Junge Union, młodzieżówki CDU. Dwa lata później został członkiem Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Od 1988 do 1990 kierował organizacją młodzieżową w Kraju Saary, w latach 2002–2008 stał na czele CDU w powiecie Saarlouis, a w 2008 został wiceprzewodniczącym organizacji partyjnej w Saarze. W okresie 2006–2011 kierował proeuropejską organizacją Europa-Union Deutschland[3].
W wyborach w 1994 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Bundestagu. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 1998, 2002, 2005, 2009, 2013[2] i 2017[4]. W listopadzie 2005 został powołany na stanowisko parlamentarnego sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w rządzie Angeli Merkel, zajmował je do października 2009. Następnie przeszedł do pracy we frakcji CDU/CSU jako jej sekretarz wykonawczy odpowiedzialny m.in. za zapewnienie partyjnej dyscypliny[2].
W maju 2012 po raz pierwszy został ministrem – objął urząd ministra środowiska[5]. W grudniu 2013 przeszedł na stanowisko szefa Urzędu Kanclerza Federalnego oraz ministra do zadań specjalnych[2]. W październiku 2017 objął tymczasowo resort finansów w związku z wyborem Wolfganga Schäuble na stanowisko przewodniczącego Bundestagu[6].
W marcu 2018 w czwartym rządzie dotychczasowej kanclerz stanął na czele resortu gospodarki i energii[7]. W 2021 kolejny raz uzyskał mandat poselski[8], z którego jednak zrezygnował[9]. W grudniu tegoż roku zakończył pełnienie funkcji ministra.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Peter Altmaier jest kawalerem. Jest wyznania katolickiego[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jako minister gospodarki i ochrony klimatu.
- ↑ a b c d e f Peter Altmeier. bundestag.de. [dostęp 2016-04-29]. (niem.).
- ↑ Rainer Wieland neuer Präsident der Europa-Union. europa-union.de, 27 listopada 2011. [dostęp 2018-03-11]. (niem.).
- ↑ Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26]. (niem.).
- ↑ Minister ochrony środowiska Roettgen ustąpił ze stanowiska. rp.pl, 16 maja 2012. [dostęp 2016-04-29].
- ↑ Merkels neuer Finanzwächter. handelsblatt.com, 19 października 2017. [dostęp 2017-10-24]. (niem.).
- ↑ Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt. bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14]. (niem.).
- ↑ Diese Saarländer ziehen in den Bundestag ein. sr.de, 27 września 2021. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Paul Dallison: Altmaier, Kramp-Karrenbauer to step down from German parliament. politico.eu, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-10]. (ang.).
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|