Park Narodowy Puracé

Park Narodowy Puracé

Parque nacional natural Puracé

Wulkan Puracé
park narodowy
Państwo	Kolumbia
Położenie	departament Huila, departament Cauca
Data utworzenia	17 grudnia 1975
Powierzchnia	919,42 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Kolumbii Park Narodowy Puracé
2°12′00″N 76°21′00″W/2,200000 -76,350000
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Puracé (hiszp. Parque nacional natural Puracé) – park narodowy w Kolumbii położony w departamentach Huila i Cauca. Został utworzony 17 grudnia 1975 roku i zajmuje obszar 919,42 km². Od 1979 roku wraz z Parkiem Narodowym Nevado del Huila i Parkiem Narodowym Cueva de los Guácharos tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Cinturón Andino”. W 2008 roku park został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA^{[1][2][3][4][5]}.

Park obejmuje fragment Kordyliery Środkowej na wysokościach od 2500 do 5000 m n.p.m. Znajduje się tu pasmo wulkaniczne Serranía de los Coconucos złożone z 11 wulkanów. Są to m.in.: Pan de Azúcar (około 5000 m n.p.m.), jedyny wulkan czynny Puracé (4650 m), Curiquinga (4440 m) oraz Coconuco (4600 m). W parku znajduje się 30 jezior (m.in. Buey i La Magdalena) oraz źródła najważniejszych rzek w Kolumbii takich jak Magdalena, Cauca, Patía i Caquetá. Występują też liczne gorące źródła siarkowe. Na niżej położonej części parku rośnie tropikalny wilgotny las górski. Wyżej występuje paramo. Jeszcze na początku XX wieku pasmo przykrywały lodowce. Obecnie całkowicie zanikły^{[1][3][6][7][8]}.

Średnia roczna temperatura w parku wynosi w zależności od wysokości od -2 °C do +12 °C, a średnie roczne opady 2500 mm^[6].

W parku rosną narażone na wyginięcie (VU, ang. Vulnerable) Ceroxylon quindiuense i Aniba perutilis, a także m.in. Podocarpus oleifolius, Quercus humboldtii, Nectandra acutifolia, Weinmannia pubescens, rośliny z rodzajów Espeletia i olbrzymka, a także ponad 200 gatunków storczyków^[1][3][9].

W parku występuje 26 gatunków ssaków i 190 gatunków ptaków^[5].

Z ssaków żyje tu zagrożony wyginięciem (EN, ang. Endangered) tapir górski, narażone na wyginięcie (VU) andoniedźwiedź okularowy, mazama karłowata, wełniak brunatny i ocelot tygrysi, a także m.in.: puma płowa, wydrak długoogonowy, ostronos rudy, ostronosek górski, mulak białoogonowy i pudu północny^[1][3][9].

Ptaki to zagrożony wyginięciem (EN) andowik, narażone na wyginięcie (VU) kondor wielki, kusaczka wielka, żółtoliczka, stokówka rdzawoczelna i andagra maskowa, a także m.in.: puchatek czarnonogi, bekas długodzioby, zaroślak oliwkowy, zaroślak ciemnogłowy, lordzik fioletowogardły, andotukan czarnodzioby, andotukan niebieski, rożeniec żółtodzioby, grdacz soplowaty, złotopiórka i amazoneczka ognistogłowa^[1][3][5][9].