Otto Barcz
| Pełne imię i nazwisko |
Otto Eduardowicz Barcz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1943 | |||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Otto Eduardowicz Barcz (ros. Отто Эдуардович Барч, ur. 20 grudnia 1943 we Frunze[1]) – radziecki lekkoatleta, chodziarz, medalista mistrzostw Europy w 1974 i trzykrotny olimpijczyk.
Zajął 6. miejsce w chodzie na 20 kilometrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1] oraz 4. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[2]. Również w zawodach pucharu świata w chodzie w 1970 w Eschborn zajął 4. miejsce w chodzie na 50 kilometrów[3]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[4] i na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1] także zajął 4. miejsca w chodzie na 50 kilometrów.
Zajął 2. miejsce w tej konkurencji w pucharze świata w chodzie w 1973 w Lugano (przegrał tylko z Berndem Kannenbergiem z Republiki Federalnej Niemiec, a wyprzedził Christopha Höhne z Niemieckiej Republiki Demokratycznej)[3][5]. Zdobył srebrny medal na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, za Christophem Höhne, a przed innym reprezentantem NRD Peterem Selzerem[6]. Zajął 4. miejsce w chodzie na 20 kilometrów w pucharze świata w chodzie w 1975 w Le Grand-Quevilly[3] i 13. miejsce w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
Zajął 4. miejsce w chodzie na 50 kilometrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[7] oraz 15. miejsce na tym dystansie w pucharze świata w chodzie w 1979 w Eschborn[3].
Był mistrzem ZSRR w chodzie na 20 kilometrów w 1975 oraz w chodzie na 50 kilometrów w 1973 i 1978[8], a także wicemistrzem w chodzie na 50 kilometrów w latach 1969–1972 i 1974 oraz brązowym medalistą w tej konkurencji w 1968[9].
Rekordy życiowe Barcza[9]:
- chód na 20 kilometrów – 1:24:13 (1976)
- chód na 50 kilometrów – 3:52:05 (1979)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Otto Barch [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-17] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 534 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b c d IAAF World Race Walking Cup. Taicang 2014. Facts & Figures [online], IAAF, s. 33 [dostęp 2019-11-24] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ IAAF World Race Walking Cup [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-24] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 549–550 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 557 [dostęp 2019-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-24] (ang.).
- ↑ a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 63. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).